Kινηματογραφικός απολογισμός 2016: Οι επιλογές της Holly

31 Δεκεμβρίου, 2016 Κατερίνα Σιδηροπούλου

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, όταν το έτος κοντεύει να τελειώσει, έχουμε μια τάση να κάνουμε μια ανασκόπηση στα όσα κάναμε, στα όσα έγιναν, στα όσα νιώσαμε. Έτσι και εμείς, λάτρεις των παραδόσεων, κάνουμε τον δικό μας κινηματογραφικό απολογισμό, περιμένοντας από εσάς να εκφράσετε τις απόψεις σας.

Εν αρχή ην οι 10 καλύτερες ταινίες

Για να είμαι ειλικρινής με τους αναγνώστες, είδα αρκετές μέσα στο έτος, αλλά λίγες ήταν εκείνες που ξεχώρισα, δυστυχώς. Όπως και να έχει, για να μη με πείτε και περίεργη, ξεχώρισα δέκα ταινίες που σας προτείνω να δείτε, αν δεν το έχετε κάνει ήδη.

10. Trumbo. Το έργο αυτό παρουσιάζει τον Ντάλτον Τράμπο, έναν σεναριογράφο που κατηγορήθηκε για τα πολιτικά του πιστεύω και μπήκε στη μαύρη λίστα. Η ιστορία είναι αληθινή και λίγοι γνωρίζουν αυτά τα σκοτεινά θέματα του κατά τα άλλα λαμπερού Χόλυγουντ. Η ερμηνεία του Μπράιαν Κράνστον είναι επιβλητική, ανθρώπινη και πνευματώδης.

9. Julieta. Ένα κοινωνικό δράμα με κεντρικό θέμα τη σχέση μητέρας – κόρης δια χειρός Πέδρο Αλμοδοβάρ. Δυνατό σενάριο, εξαιρετική σκηνοθεσία (όπως πάντα) και πάρα πολύ καλές ερμηνείες.

8. Οι Σουφραζέτες. Τρεις πολύ καλές ηθοποιοί σε ένα πολύ δυνατό φιλμ για το γυναικείο κίνημα «Σουφραζέτες». Λονδίνο 20^ου αιώνα και οι Κάρεϊ Μιούλινγκαν, Ελένα Μπόναμ Κάρτερ και Μέριλ Στριπ αποτελούν κάποιες από τις Σουφραζέτες. Οι Σουφραζέτες διεκδικούσαν το δικαίωμά τους στην ψήφο, με πολλές συλλήψεις, απεργίες πείνας και φυλακίσεις. Περιττό, νομίζω, να πω για τις ερμηνείες των τριών γυναικών, έτσι;

7. Το δωμάτιο. Κεντρικός ήρωας ο γλυκός Τζακ, ο οποίος γεννήθηκε σε ένα δωμάτιο, από το οποίο δεν έχει βγει ποτέ έξω. Ζει φυλακισμένος με τη μητέρα του, ο άντρας που τους απήγαγε δεν τους αφήνει εδώ και χρόνια να βγουν έξω. Ώσπου το σκάνε και καταφεύγουν στην οικογένεια της μητέρας. Η σχέση μητέρας – γιου περνάει μια κρίση αφού και οι δύο προσπαθούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της νέας τους ζωής.

6. Κάτω από τον ήλιο. Αντλώντας στοιχεία από την «Πισίνα» με τον Αλέν Ντελόν, η ταινία παρουσιάζει τέσσερις διαφορετικούς χαρακτήρες, που όμως φέρουν μια ομοιότητα: τον εγωκεντρισμό. Πάθη, εντάσεις, έρωτας και πολλά μπερδέματα είναι τα κομμάτια που χρησιμοποίησε ο Λούκα Γκουαντανίνο για την ταινία αυτή. Αυτόν που αγάπησα από την ταινία αυτή είναι ο πολυλογάς και γεμάτος ενέργεια Ρέιφ Φάινς. Πραγματική απόλαυση!

5. Το κορίτσι από τη Δανία. Η αληθινή ιστορία της Λίλι Έλμπε, που γεννήθηκε στο σώμα του Έιναρ Βέγκενερ. Ο ζωγράφος που κατάλαβε πως ζούσε σε λάθος σώμα και αποφάσισε να κάνει ίσως την πρώτη αλλαγή φύλου που έγινε στα ιατρικά πρακτικά. Ο Έντι Ρέντμειν αποδεικνύεται ένας υποκριτικός χαμαιλέωντας, ενώ και η Αλίσια Βικάντερ δεν περνάει απαρατήρητη με την εκπληκτική της ερμηνεία.

4. Captain Fantastic. Ο Βίγκο Μόρτενσεν, ως ένας άλλος χίπης, ζει σε κάποιο δάσος της Αμερικής μαζί με τα 6 παιδιά του. Αποκομμένα από τον πολιτισμό, αλλά αρκετά μορφωμένα, τα παιδιά του θα βγουν στον έξω κόσμο με αφορμή τον θάνατο της μητέρας τους. Η ταινία αυτή είναι από τις καλύτερες του Μόρτενσεν, που κάθε φορά μας εκπλήσσει με το υποκριτικό του ταλέντο, γεμάτη νοήματα και προβληματισμούς. Αξιοθαύμαστα πλάνα και εκπληκτική φωτογραφία διαμορφώνουν την τεχνική πλευρά της ταινίας, ενώ η τελευταία σκηνή με το αυτοσχέδιο «Sweet Child o` Mine» θα σε γεμίσουν με δάκρυα χαράς – είμαι σίγουρη.

3. Φανταστικά ζώα και που βρίσκονται. Στο σημείο αυτό ίσως με μισήσουν οι φανατικοί του Χάρι Πότερ (οι ταινίες του δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα), αλλά αυτή η ταινία ήταν κλάσης ανώτερη από εκείνον. Τα εφέ και η μουσική σε βάζουν αμέσως στην μαγική ατμόσφαιρα που θέλει να πετύχει, η πλοκή δεν σε έκανε καθόλου να βαρεθείς – ακόμα και αν δεν είσαι φαν του είδους, ενώ οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν με μια λέξη εξαιρετικές!

2. Η Υπηρέτρια. Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής υπηρέτριας που ένας άνδρας τη στέλνει στην βίλα μιας πλούσιας γιαπωνέζας, προκειμένου να κάνει το μεγάλο κόλπο: στόχος της να έρθει κοντά της, να την αποπλανήσει και να την οδηγήσει στην καταστροφή. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται. Η ατμόσφαιρα, ο συνδυασμός βικτωριανής Αγγλίας στην υπό γιαπωνέζικη κατοχή Κορέα, τα πανέμορφα κοστούμια και το πολύ καλό μοντάζ, κάνουν την «Υπηρέτρια» από τις καλύτερες ταινίες του Τσαν – Γουκ Παρκ.

1. Elle. Η Ιζαμπέλ Ιπέρ πέφτει θύμα βιασμού στο σπίτι της, αλλά το αντιμετωπίζει πολύ ψυχρά, φέρνοντας τον θεατή σε αμηχανία. Ο Πολ Φερχόφεν γύρισε δυναμικά στα κινηματογραφικά δρώμενα με μια πολύ ιδιόρρυθμη ταινία, που εξέπληξε θετικά τους πάντες στο Φεστιβάλ Καννών. Η Ιπέρ είναι μια μοναδική ηθοποιός που αυτοί οι ιδιαίτεροι ρόλοι ( όπως και στη «Δασκάλα του Πιάνου») της πάνε πολύ.

So and So

6. Inferno. Η τρίτη περιπέτεια του γλωσσολόγου Ρόμπερτ Λάνγκτον είχε να κάνει με το καλύτερο λογοτεχνικό βιβλίο όλων των εποχών, την Κόλαση του Δάντη. Βασισμένο στο best seller του Νταν Μπράουν, η ταινία δεν ενθουσιάζει τόσο όσο οι προηγούμενες δύο.

5. Doctor Strange. Η Marvel, μετά τον Ant-Man, μας σύστησε τον Doctor Strange, έναν εγωπαθή νευροχειρούργο, που μετά από ένα ατύχημα τα νεύρα του χεριού του καταστρέφονται και έτσι γκρεμίζεται όλος του ο κόσμος. Προκειμένου να επανέλθει, συναναστρέφεται μια γκουρού που θα τον διδάξει πως να χειρίζεται τις ενέργειες που τον περιβάλλουν. Δυστυχώς αν και ο Κάμπερμπατς ήταν πολύ δυνατό χαρτί, η ταινία δεν με συγκίνησε και πολύ.

4. Ομάδα Αυτοκτονίας. Όλοι οι κακοί των κόμικς μαζεμένοι σε μια ταινία. Και με έναν Τζόκερ που έχει τραβήξει τα βλέμματα πριν καν προβληθεί. Αν και η πλοκή δεν σε κάνει να βαρεθείς καθώς έχει και χιουμοριστικά στοιχεία, αλλά και αρκετά κλασσικά μουσικά κομμάτια, περιμένεις έναν Τζόκερ ίσως πιο παρανοϊκό από ό,τι ήδη είναι.

3. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη. Για να περάσει η ώρα βλέποντας κάτι ανάλαφρο, εντάξει. Για να πάρεις μια γεύση από Ρώμη, ναι, να το δεις. Κατά τα άλλα τίποτα το διαφορετικό από μια ταινία τέτοιου στυλ. Μην περιμένεις θαύματα, αγαπητέ μου αναγνώστη.

2. Η Μάγκι έχει σχέδιο. Η νεαρή Μάγκι που βλέπει ότι περνάνε τα χρόνια και η απογοήτευση από τις σχέσεις με το άλλο φύλο μεγαλώνει όλο και περισσότερο, αποφασίζει να κάνει μόνη της παιδί ζητώντας από έναν παλιό της γνωστό το …υλικό του. Αν θες να τη δεις, αξίζει μόνο για την ερμηνεία της Τζουλιάν Μουρ. Και για τον μικρό ρόλο του Τρέιβις Φίμελ – γιατί όπως και να το κάνουμε αγαπάμε Ράγκναρ.

1. Πατέρας και Κόρη. Αν θέλετε να στενοχωρηθείτε και να το ρίξετε το κλάμα σας, τότε δείτε την. Πολύ θανατικό, κλάμα και πίκρα είναι τα κύρια στοιχεία της ταινίας, ενώ δεν λείπουν και τα ηθικά διδάγματα (πάλι καλά). Δεν θα έλεγα ότι είναι από τις καλύτερες ταινίες του Ράσελ Κρόου και της Αμάντα Σέιφριντ.

Όχι, όχι και πάλι όχι

6. Οδηγός για singles. Παράπονο το έχω να βγει μια ταινία που να αξίζει την περίοδο του Αγίου Βαλεντίνου. Η ταινία έμοιαζε να αδυνατεί να εστιάσει σε αυτό που λέει ο τίτλος της: πώς να περάσεις καλά όταν είσαι single.

5. Πρακτοράτζα. Σάσα Μπάρον Κοέν μπορείς και καλύτερα από αυτό!

4. Warcraft. Εντάξει, δεν είμαι fan του συγκεκριμένου παιχνιδιού, αλλά ανήκει στο κινηματογραφικό είδος που μου αρέσει. Αυτή η ταινία, όμως, δεν μου άρεσε καθόλου! Δεν ξέρω αν οι παίκτες του online παιχνιδιού εκτίμησαν την κινηματογραφική μεταφορά, εμένα πάντως με ξενέρωσε.

3. Η Βασίλισσα της ερήμου. Μια βαρετή κόπια του «Λώρενς της Αραβίας». Καθόλου πρωτότυπο, χωρίς να ενθουσιάζει τον θεατή.

2. Το σφαγείο. Μία αδιάφορη ταινία τρόμου με ωραία ατμόσφαιρα.

1. The Neon Demon. Η Ελ Φάνινγκ πρωταγωνιστεί στην τελευταία ταινία του Ρεφν που καταπιάνεται με τον ανταγωνιστικό κόσμο της μόδας. Η ηλεκτρονική μουσική και τα φώτα νέον μου προκάλεσαν πονοκέφαλο.

Καλλιτεχνικά posters

Σφαγείο