Κινηματογραφικός απολογισμός 2016: Οι επιλογές του Gimli

Το 2016 ήταν μια χρονιά με συγκινήσεις αλλά και απογοητεύσεις.

Βλέποντας συγκεντρωτικά το line-up των ταινιών βγαίνει εύκολα το συμπέρασμα ότι μας φύλαγε τα καλύτερα για την αρχή και το τέλος του.

ΤΟΡ-10 ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

1. Le Confessioni / Εξομολογήσεις

(Με θερμές ευχαριστίες στους Ιταλούς που μιλούν εκ μέρους μας)

2. Mediterranea

(Για το βλέμμα στην ιστορία και την κινηματογράφιση)

3. Brand New Testament / Ολοκαίνουργια Καινή Διαθήκη

(Για το παιχνιδιάρικο σενάριο και την παιδικότητα στην ψυχή)

4. Eva No Duerme

(Για τη «βλάσφημη» ποιητική δημιουργία)

5. Itsi Bitsi

(Για την αποτύπωση της εποχής σε μια ενδιαφέρουσα μουσική βιογραφία)

6. Comme Un Avion

(Μια υπέροχη σύγχρονη Οδύσσεια)

7. Aferim!

(Ένα σπουδαίο κινηματογραφικό επίτευγμα)

8. Trumbo

(Αγωνιστική περίοδος Χόλιγουντ και ωραία κεντρική ερμηνεία)

9. El Abrazo de la Serpiente

(Για το ταξίδι πραγματικό και εσωτερικό στην ανθρώπινη φύση)

10. A Perfect Day

(Για την παράνοια του παρελθόντος και δυστυχώς και του μέλλοντος)

Περιέργως, αν και η πλειονότητα των ταινιών που προβάλλονται είναι αγγλόφωνες, με το ζόρι χώρεσαν δυο εξ’αυτών στην φετινή δεκάδα μου.

Αρκετές καλές ταινίες μου «μίλησαν» αλλά τελικά δεν μπήκαν, μιας και κάθε λίστα εμπεριέχει και προσωπικό συναισθηματικό κριτήριο. Αξίζει να τις αναφέρω:
* I Daniel Blake * Cien Anos de Perdon * Road to La Paz * The Student * The Neon Demon * Demolition * Florence Foster Jenkins

Οφείλω επίσης να παραδεχτώ ότι δεν είδα ακόμα το «Θάνατος στο Σαράγιεβο» και το «Ποίηση χωρίς τέλος» του Χοντορόφσκι.

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ:

Από τις ταινίες που είδα σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ (κάποιες σίγουρα θα τις δούμε στο νέο έτος, άλλες πάλι ίσως πουθενά αλλού), περισσότερο μου έμειναν οι εξής:

the Salesman, On the Milky Road, Pyromaniac, Noctural Animals, Brimstone, Christine, Kollektor, House of Others, the Lure (Corki dancingu), Neruda, the Giant, the Happiest Day in the Life of Olli Maki, Frank Zappa: Eat that Question.

KΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΙΔΙΚΗ /ANIMATION:

Alice through the Looking Glass

Δεν είχε την αποδοχή που της άξιζε, ήταν όμως χορταστική και γεμάτη φρεσκάδα, από τις λιγοστές περιπτώσεις που συνέχεια ταινίας ξεπερνά την πρώτη.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ:

To καλό είναι ότι γίνονται πράγματα. Οι Έλληνες δημιουργοί δοκιμάζουν προς διάφορες κατευθύνσεις και σιγά σιγά τραβούν και την προσοχή του κοινού, αντικατοπτριζόμενο σε εισιτήρια.
Αν θα ξεχώριζα μια από το 2016, αυτή θα ήταν το SMAC, με την Ειμαρμένη και το Invisible να ακολουθούν.

ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ TAINIEΣ:

Από τις ταινίες που προβλήθηκαν το 2016 στις αίθουσες πολλές θα μπορούσαν να μην είχαν επιλεγεί, δίνοντας τη θέση τους σε άλλες που τελικά δεν προβλήθηκαν, όπως για παράδειγμα το High Rise. Όπως και να έχει, για το δικό μου προσωπικό κριτήριο, οι ταινίες που μου ήταν λιγότερο αρεστές, με κριτήριο και το είδος τους ήταν οι εξής:

Sausage Party, Bad Moms, Bachelor, Abattoir, Everybody Wants Some, Truth, Les Visiteurs III (Πάμε για Επανάσταση)

ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ BLOCKBUSTERΙΕΣ SCI-FI / EPIC:

Χρειάζεται ξεχωριστή κατηγορία, ιδιαίτερα μετά το άδειασμα του «Fantastic Four» για ταινίες υψηλού προϋπολογισμού που περίμενε ο κόσμος με ανυπομονησία και χιλιοδιαφημίστηκαν, αλλά τελικά βγήκαν μάλλον «τζούφιες» απογοητεύοντας.

Ben-Hur(?), Independence Day: Resurgence (?), Batman Vs Superman (?), Ghostbusters(?), Star Treck Beyond (what?)

ΤΡΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ:

• Sweet Child O’Mine (των Guns’n’Roses, η εκτέλεση του Captain Fantastic)
• City of Stars (η εκτέλεση Ράιαν Γκόσλινγκ, Έμα Στόουν στο La La Land)
• Walk on the Wild Side (το γνωστό κομμάτι του Lou Reed σε εκτέλεση Εξομολογήσεις)

Αντώνης Γκούμας

>> Η 10άδα μου για το 2015
>> Η 10άδα μου για το 2014
>> Η 10άδα μου για το 2013
>> Η 10άδα μου για το 2012