Τα καλύτερα των 4 χρόνων: «Κομμάτια» κινηματογραφικής λατρείας
4 soundtrack που ακούμε συνεχώς στο repeat
Skyfall (2012): H μαγική φωνή της Adele πλαισίωσε εξαιρετικά το γνωστό κινηματογραφικό πράκτορα James Bond, τον οποίο υποδύθηκε για μία ακόμη φορά ο Daniel Craig. Η Αdele έγραψε και ερμήνευσε το αισθαντικό αυτό soundtrack για το οποίο τιμήθηκε και με Βραβείο Όσκαρ.
The Descendants (2011): Πλαισίωσε μουσικά την ταινία του Alexander Payne, με πρωταγωνιστή τον George Clooney. Χαβανέζικη μουσική μας ταξιδεύει σε εξωτικές παραλίες και ανέμελες στιγμές.
Inception (2010): Ο Γερμανός συνθέτης, Hans Zimmer συνεργάστηκε για τρίτη φορά με τον παραγωγό, συγγραφέα και σκηνοθέτη Christopher Nolan για την επιστημονικής φαντασίας περιπέτεια Inception, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Leonardo DiCaprio. Το soundtrack απαρτίζεται από 12 ηλεκτρονικά υποβλητικά τραγούδια που σε μεταφέρουν στο «όνειρο».
Up (2009): Το soundtrack της ταινίας κινουμένων σχεδίων “Up” (Ψηλά στον Ουρανό) του Michael Giacchino, βραβευμένο με Όσκαρ, αποτελεί έναν αριστοτεχνικό συνδυασμό νοσταλγικού κλίματος με έντονες εξάρσεις.
Amelie
4 κινηματογραφικές σκηνές που δεν μπορούμε να ξεχάσουμε
Θέλω να μαι σύντομος. Κινηματογραφικές σκηνές και στιγμές που μου μένουν, είναι αυτές που με διακινούν συναισθηματικά προκαλώντας μου ιδιαίτερη ένταση στα συναισθήματα. Τα τελευταία 4 χρόνια, έχω δει εξαιρετικές δουλειές στην μεγάλη οθόνη, ιδιαίτερες δουλειές και θα επιλέξω τέσσερις.
Μικρά Αγγλία, Ελλάδα 2013
Η σκηνή-στιγμή της αποκάλυψης ενός μακροχρόνιου μεγάλου οικογενειακού μυστικού. Αυτή η στιγμή, που ο θεατής παγώνει, αυτή η στιγμή που αρκεί για να διαλύσει τις ζωές και τις ψυχές των ηρώων. Δευτερόλεπτα που είναι καταστροφικά.
The Hunt (Ο κυνηγός), Δανία 2012
Η σκηνή που ο πρωταγωνιστής,συντετριμένος από την αδικία και τα δεινά του, μέσα στην βροχή ανοίγει έναν λάκο για να θάψει τον αγαπημένο του σκύλο του, θύμα του μένους της τοπικής κοινωνίας. Η αναπνοή μου κόβεται και η αδικία ανεβαίνει σαν λυγμός στο λαιμό.
Το δέρμα που κατοικώ, Ισπανία, 2011
Η αποκάλυψη της ταυτότητας σοκάρει. Η σκηνή αλλόκοτη, γεμάτη δέος. Αλμοδόβαρ γαρ. Κάθε άλλο σχόλιο περιττό.
Άλπεις, Ελλάδα 2011
Λάνθιμος. Ανατρεπτικός. Θυμώνει πολλούς, αυτούς που από λάθος, αντί να μπουν στο Pretty Woman μπήκαν στις «Άλπεις». Μια ταινία που οι πρωταγωνιστές παίζουν ρόλους. Χωρίς να ναι ηθοποιοί. Προσπαθούν να μιμηθούν την αληθινή ζωή, ανεπιτυχώς. Και μοιάζουν να απαγγέλουν. Η σκηνή που το υποτιθέμενο παιδί εκδιώκεται από το σπίτι των υποτιθέμενων γονιών, σκηνή και στιγμή που μπερδεύει την αλήθεια με τον ρόλο, είναι μια σκηνή τραγική. Βαθιά τραγική.
Dennis
4 κινηματογραφικές «μανίες»
Pop Corn
Η ΑΠΟΛΥΤΗ κινηματογραφική μανία! Γιατι απλούστατα κινηματογράφος χωρίς pop corn δεν νοείται! Η μυρωδιά του είναι άμεσα συνυφασμένη με σινεμά και η γεύση του αγορασμένου από οπουδήποτε αλλού είναι απλώς ανύπαρκτη: τι είναι αυτό που προσθέτουν στο pop corn στα σινεμά που τα κάνει τόσο ακαταμάχητα;
Προσεχώς
Τα trailers στην αρχή της ταινίας είναι η μισή χαρά μιας εξόδου στο σινεμά. Χωρίς τα «προσεχώς» η κινηματογραφική εμπειρία είναι σχεδόν ισάξια με το να παρακολουθήσεις μια ταινία στο DVD από τον καναπέ του σπιτιού σου! Ταινίες που περιμένεις με λαχτάρα, άλλες που δε θα έβλεπες για κανένα λόγο, κάποιες που ίσως να μην ήξερες ότι υπάρχουν… όλα είναι εκεί, στα προσεχώς.
Θερινό
Αν και μέσα στα Χριστούγεννα, μια από τις δυνατότερες κινηματογραφικές μανίες μου αποτελεί το θερινό σινεμά. Τι κι αν στις περισσότερες περιπτώσεις οι θέσεις είναι εξαιρετικά άβολες και τα κουνούπια κάνουν πάρτυ; Το δροσερό αεράκι, η μυρωδιές από γιασεμί, νυχτολούλουδο ή αγιόκλιμα, η αίσθηση ελευθερίας που σου χαρίζει δε συγκρίνονται με κανενός άλλου είδους προβολή!
Rom Com
Ok, νομίζω ότι είναι τουλάχιστον αναμενόμενο από μια Bridget να της αρέσουν οι ρομαντικές κομεντί, ως πρωταγωνίστρια σε δύο τέτοιες. Οι RomCom, Βρετανικής προέλευσης συγκεκριμένα, είναι το αγαπημένο μου είδος ταινίας. Χωρίς ιδιαίτερους προβληματισμούς, με χιούμορ κι ευχάριστη διάθεση… δε μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο που να θέλω από μια ταινία.
Bridget
4 poster που μας άρεσαν πολύ
For coloured girls (2010)
Χρωματιστές ιστορίες 9 γυναικών που μπλέκονται η μία μέσα στην άλλη με συναισθηματισμούς, εκρήξεις και έρωτες είναι το θέμα της ταινίας. Το επίσημο poster , ένα πρόσωπο πολύχρωμο με τα χρώματα να κυλούν θυμίζοντας δάκρυα είναι αρκετά μινιμαλιστικό θα λέγαμε, αλλά ταιριάζει απόλυτα με τον τίτλο της ταινίας.
Melancholia (2011)
Η Kirsten Dunst πρωταγωνιστεί στο poster της ταινίας του Lars von Trier ντυμένη νύφη ξαπλωμένη πάνω σε νερό. Η φωτογραφία αυτή είναι κομμάτι της ταινίας, με τους χρωματισμούς του πράσινου να κάνουν αντίθεση με το άσπρο νυφικό και την Dunst να βάζει «το κερασάκι στην τούρτα» με τη γλυκιά μελαγχολία της. Από τα καλύτερα poster της χρονιάς!
Snow white and the huntsman (2012)
Ένα από τα poster της ταινίας αυτής –που κακώς δεν αποτέλεσε το επίσημο- απεικονίζει την Charlize Theron με ένα κοράκι στο πρόσωπό της. Μπορεί να σας φαίνεται κάπως άσχημο αν το φανταστείτε, αλλά η οπτική επαφή αλλάζει άρδην τη σκέψη μας. Το κοράκι ήταν σήμα κατατεθέν της ηθοποιού στην ταινία, αφού ενσάρκωνε την κακιά μάγισσα, η οποία εξαφανιζόταν με τα κοράκια. Μπορεί η ταινία να μην άρεσε σε πολλούς, αλλά το συγκεκριμένο εφέ ήταν πάρα πολύ ωραίο.
The conjuring (2013)
Το εξώφυλλο σε προετοιμάζει για μια τρομακτική ταινία, όπως αυτή. «Το Κάλεσμα», όπως είναι ο Ελληνικός τίτλος, εκπέμπει μια ατμοσφαιρικότητα, η οποία αποδίδεται άρτια και στο εξώφυλλο. Το γυμνό δέντρο με τη vintage χροιά προϊδεάζει το θεατή πως κάτι σκοτεινό συμβαίνει. Κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ πετυχημένο poster για το είδος του.
Holly Golightly
4 κινηματογραφικές τεχνολογίες που άλλαξαν το σινεμά
Πώς το έκαναν παλιά
Με αφορμή τον θάνατο του πρωτοπόρου των οπτικών εφέ, Ρέι Χαριχάουζεν, ρίχνουμε μια ματιά στην τεχνική του stop motion. Πολλοί από εμάς θυμόμαστε τις ταινίες του Χαριχάουζεν από τα παιδικά μας χρόνια, πριν την έλευση των computer graphics, όπου τα τέρατα κινούνταν με αυτό τον παράξενο, λίγο σπασμωδικό, τρόπο επειδή γινόταν με την τεχνική στοπ καρέ. Περισσότερα για την τεχνική αυτή διαβάστε εδώ.
Με λένε Κάμερον και έχω συνδέσει το όνομά μου με το 3D
Το Avatar άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε σινεμά. Και ο Mr Cameron καινοτόμησε από πολλές απόψεις: στην τεχνική της καταγραφής της ερμηνείας των ηθοποιών, στην εικονική κάμερα, στην αποτύπωση της έκφρασης του προσώπου. Τα εφέ ήταν τόσο ρεαλιστικά που πολλοί ήταν αυτοί που δήλωσαν ότι έπαθαν κατάθλιψη όταν άφησαν τον κόσμο της ταινίας για να επιστρέψουν στον πραγματικό.
Το νέο 3D σε 48 καρέ έφτασε
Ο Πήτερ Τζάκσον γύρισε το Χόμπιτ του στη φανταστική τεχνολογία των 48 καρέ (ή και HFR απο το High Frame Rate). Αλλά τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Ένα περσινό μας κείμενο σας εξηγεί όλα όσα θα θέλατε να ξέρετε γι’ αυτό.
Συζητώντας περί εφέ με έναν δημιουργό του Χόλιγουντ
Για το μέλλον των ειδικών εφέ και τις νέες τάσεις μάς μίλησε ο Uros Otasevic, σερβικής καταγωγής δημιουργός ειδικών εφέ που εργάζεται στο Χόλιγουντ. Η συνέντευξή του ήταν από τα highlight της τετραετίας μας.
Trinity
