BLOW-UP

1966: Έπειτα από μια σειρά ταινιών όπως η Περιπέτεια και η Κόκκινη Έρημος, που πραγματεύονταν την πλήξη των Ιταλών μεγαλοαστών, ο Μικελάντζελο Αντονιόνι κερδίζει την διεθνή αναγνώριση με μια παράξενη ταινία που ακροβατεί ανάμεσα στο μυστήριο, στον εστετισμό και στην ειρωνεία για τον σύγχρονο τρόπο ζωής της τότε εποχής. Ένα ειρωνικό σχόλιο του σκηνοθέτη πάνω στην απάτη της εικόνας, μία μεγέθυνση του μεταφυσικού της τέλειας οπτικής και την αλλοτριωτική βύθιση στον κόσμο του φαίνεσθαι, δηλαδή το περίφημο BLOW-UP.

Κεντρικός ήρωας ο Thomas (David Hemmings) ένα alter ego του σκηνοθέτη, ο οποίος μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα σε συνευρέσεις με κουτά μοντέλα και με ανθρώπους του περιθωρίου.  Περιζήτητος μέσα σε ένα Λονδίνο που σφύζει απο ζωή και δημιουργικότητα, αναζητά μια εικόνα περιφερόμενος μέσα σε ένα αφύσικο άδειο πάρκο για να ολοκληρώσει την δουλειά του. Φωτογραφίζοντας έναν ηλικιωμένο και μια κοπέλα που κάνει τον περίπατο του, θα ξεκινήσει ένα άτυπο μυστήριο εφόσον η κοπέλα θα πλησιάσει τον Thomas και θα του ζητήσει επιτακτικά το φιλμ.  Μη πετυχαίνοντας το σκοπό της θα το ακολουθήσει και στο studio εκείνος όμως θα την εξαπατήσει και θα της δώσει λάθος φιλμ. Εκτυπώνοντας τις φωτογραφίες θα παρατηρήσει στο blow up (φωτογραφικός όρος για την μεγέθυνση) πως ένας άνδρας παραμονεύει κρυμμένος με ένα όπλο, και πως η κοπέλα φαίνεται ανήσυχη. Μία απροσδιόριστη σκιά, ένα πτώμα που στην συνέχεια θα εξαφανισθεί θα πυροδοτήσουν την περιέργεια του αδιάφορου για τα πάντα Thomas αλλά για πόσο η εικόνα θα τον κάνει να πιστέψει κάτι που στην πραγματικότητα δεν αποδεικνύεται;

Ο Ιταλός μαέστρος αυτοεξόριστος στο Λονδίνο, αποτυπώνει το swinging London στα sixties, την σεξουαλική απελευθέρωση, τα έντονα χρώματα σε έναν τόπο που παρουσίαζε μεγάλο ενδιαφέρον απο πολιτιστική άποψη. Ότι είναι το Dolce Vita του Fellini για την Ρώμη, είναι το Blow Up για το Λονδίνο. Η πρόθεση για ειρωνική ματιά και το καυστικό σχόλιο, μετατρέπεται σταδιακά στην ταινία σε εξύμνηση όλων αυτών που ήθελε αρχικά η ταινία να αποδοκιμάσει. Το 1966, όταν το γυμνό ακόμα δεν ήταν συνηθισμένο στις Αγγλόφωνες ταινίες, η Vanessa Redgrave στην πρώτη της αντι-κινηματογραφική υπέρβαση, κατηγορήθηκε έντονα επειδή έβγαλε την μπλούζα της και κυκλοφορούσε με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος της. Ο Antonioni αντιστρέφει τους κινηματογραφικούς όρους και κάνει την femme fatale του ( η γυναίκα που κρατά την λύση του μυστηρίου) θύμα που προσπαθεί να προστατευτεί απο την χυδαία ελαφρότητα του ήρωα αλλά και απο τον απανταχού παρών φωτογραφικό φακό του.

Το Blow Up είναι μια ελκυστική αλλά αλλόκοτη ταινία, που αγαπά την ασυναρτησία και δεν στηρίζεται στο προφανές διότι και οι χαρακτήρες της είναι ανίκανοι να το διαχειριστούν. Όλα αυτά εμπλουτισμένα με την υπέροχη μουσική του Herbie Hancock και με σκηνές ανθολογίας όπως αυτή της φωτογράφησης, του πάρτυ με την μαριχουάνα και την συναυλία των Yardbirds με το απαθές κοινό αλλά και την εμφάνιση της Jane Birkin.

Μεγάλη εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία  η ταινία απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών και προτάθηκε για 2 βραβεία Oscar (καλύτερης σκηνοθεσίας και σεναρίου) αποτελώντας μέχρι και σήμερα έναν κεντρικό σταθμό στο είδος του stylish cinema. Το σινεμά του lounge.

H ταινία κυκλοφορεί σε επιλεγμένους θερινούς κινηματογράφους σε διανομή Summer Classics