Η ψαλίδα
Ένας φορτισμένος τίτλος: Born Equal, δύο πολύ καλοί- γιά μένα τουλάχιστον- ηθοποιοί: Colin Firth και Robert Carlyle, ιντριγκαδόρικο σενάριο, εξαιρετικά επίκαιρο, και να πως πάτησα τη σινε-μπανανοφλουδα και νόμισα ότι η ταινία του Dominic Savage είναι ταινιάρα. Λυπάμαι, αλλα ΔΕΝ ειναι. Παρά το εξαιρετικά επίκαιρο-οπως προείπα- σενάριό της, λόγω της οικονομικης κρίσης και της ανησυχητικής διεύρυνσης του χάσματος μεταξύ πλούσιων-φτωχών, στερειται αυτου του κάτι, που θα την έκανε συγκλονιστική, επιπέδου Crash ή Βabel ας πούμε.
Οι Firth και Carlyle βεβαίως ,στους ρόλους του Μαρκ και Ρόμπερτ αντιστοίχως, ο εύπορος ,γοητευτικός χρηματιστής(;) , που έλαβε μπόνους 1 εκατομυρρίου λιρών(!!!), που ισχυρίζεται ” έχω ό,τι χρειάζομαι , η ζωή μου φέρεται πολύ καλά” απο τη μία, και απ΄την άλλη, το άκρως αντίθετό του, ο κακομοίρης, άσχημος, κακοντυμένος Ρόμπερτ, άρτι αποφυλακισθείς, που δεν εχει ούτε σπίτι, ούτε δουλειά, ούτε οικογένεια, είναι πειστικότατοι. Πολύ καλή επίσης είναι η Ann Marie Duff στο ρόλο της εγκύου Μισέλ. Ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Colin Firth είναι εξαιρετικά ενδιαφέρων, προσφέρει υλικό για προβληματισμό (και άμεση δράση) και το φινάλε της ταινίας ,είναι τραγικά εξισωτικό…
Όμως, ένας μίζερος , “βρεταννικός” ,αποπνικτικός κοινωνικός ντετερμινισμός κυκλώνει όλη την ταινία: είσαι πρωην φυλακισμένος; αργά ή γρήγορα θα επιστρέψεις στη “στενή”, βάζουμε και στοίχημα. Είσαι παιδί με ένα μόνο γονέα, ο οποιος/α, βολοδέρνει μονίμως σε προβληματικές σχέσεις; Μιά ζωή κι εσύ, θα κανεις τα ιδια λάθη αναζητώντας απελπισμένα αγάπη και αποδοχή απ’ τους άλλους. Εισαι άστεγη, άπορη; Ποτέ, δεν θα γευτείς τ’αγαθά που οι υπόλοιποι συνάνθρωποί σου έχουν δεδομένα. Κοινωνικά βρίσκεσαι στον πάτο του πηγαδιού κι εκει ακριβώς θα μείνεις.
Δεν εννοώ πως κακώς μας δείχνει αυτή την κοινωνική αδικία. ‘Ισα-ίσα που αυτο ακριβώς, η εκ παραλλήλου και αντιστικτικα παρουσίαση της κοινωνικής ανισότητας, ειναι και το μεγάλο της ατού. Αλλά μου εδινε την αίσθηση του αποκλεισμού οποιασδήποτε διαταξικής κινητικότητας, οπως λενε οι κοινωνιολογοι- είσαι λεφτάς; ετσι θα μείνεις. Είσαι άστεγος; ομοίως. Θ περνάς έξω απ΄τις σπιταρώνες χωρίς την παραμικρή πιθανοτητα ν’αποκτήσεις κι εσύ μία . Αυτη η διαπίστωση όσο τραγικά ακριβής και αληθινή κι αν είναι, σου κοβει δια παντός τα φτερά. Ειναι σα να σου λέει έμμεσα: “ό,τι και να κάνεις, κακομοιρης θα είσαι”.
Εν πάσει περιπτώσει, η ταινία ενδείκνυται ν’αποσταλεί ως δώρο στους κατοίκους της πιο πλούσιας περιοχής της Ελλαδας ( Παλαιό Ψυχικό). Ας κοιμηθούν ανήσυχα και οι λεφτάδες επιτέλους, εκτός των μη εχόντων στον ήλιο ή στο φεγγάρι μοίρα.
