Κινηματογραφικός Απολογισμός 2014: Οι επιλογές της Bridget
10. Τα Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου / The Two Faces of January
Ok, το ξέρω ότι δεν είμαι αντικειμενική: η ταινία αυτή γυρίστηκε κατά μεγάλο μέρος στην Ελλάδα, είναι εποχής και βασίζεται σε ιστορία της Patricia Highsmith, της μετρ των ιστοριών μυστηρίου. Οι προϋποθέσεις είναι κατάλληλες για να ενθουσιάσει Έλληνα. Τώρα για τους υπόλοιπους λαούς… ποιός ξέρει;
9. ’71
Το ’71 σε κρατά σε τόση αγωνία και οι ερμηνείες είναι τόσο απίθανες, που μέχρι το τέλος του δε θα έχεις συνηδητοποιήσει ότι είναι ζήτημα αν έχεις ακούσει 2 ή 3 φορές τη φωνή του πρωταγωνιστή! Ταυτόχρονα, βέβαια, είναι μια σκληρή ταινία, για σινεφίλ με γερά στομάχια.
8. Ζήτω η Ελευθερία / Viva la Liberta
Ανάλαφρο, όπως και η ιταλική γλώσσα, η οποία χρησιμοποιείται στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας (υπάρχουν και μερικά διαλείμματα Γαλλικών) με έξυπνο χιούμορ, χωρίς καμία διάθεση δήθεν κουλτούρας, αποτελεί μια ευχάριστη ανάπαυλα από τα συνηθισμένα αμερικάνικα φιλμ.
7. Θεέ μου, τι σου Κάναμε;
Η απόλυτη ταινία θερινού σινεμά! Ο ορισμός της ευχάριστης κωμωδίας, χαρακτηρισμός που προέρχεται από κάποια που δεν έχει καμία συμπάθεια στο γαλλικό σινεμά. Κι όμως, τη συγκεκριμένη ταινία τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!
6. Ξενοδοχείο Grand Budapest / Grand Budapest Hotel
Δεν περίμενα να μου αρέσει μια ταινία τόσο ιδιαίτερη όσο το Grand Budapest Hotel, αλλά να που τελικά συγκαταλέγεται στις 10 καλύτερές μου για του 2014.
5. Μαγεία στο Σεληνόφως / Magic in the Moonlight
Μου αρέσει ο Woody Alen είτε κάνει χαζο-κωμωδιούλα με νευρικούς, ανασφαλείς άντρες πρωταγωστές είτε σοβαρεύει θίγοντας πιο «επικίνδυνα» θέματα και τοποθετώντας ακόμα και φονικά όπλα στα χέρια των πρωταγωνιστών του. Το Magic in the Moonlight ανήκει στην πρώτη κατηγορία και δεν είναι καν από τις καλύτερες κωμωδίες του. Αλλά είναι η απόλυτα πρώτη σου επιλογή για θερινό σινεμά και σίγουρα δε θα σε απογοητεύσει!
4. Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε / Gone Girl
David Fincher. Τι; Χρειάζεται να πω κι άλλα; Δεν ξέρω τι άλλο να πω εκτός του ό,τι έχει κάνει ο David Fincher μου αρέσει. ΠΟΛΥ!
3. The Lunchbox
Κοινωνική, ρομαντική, κωμική- αυτή η ταινία τα έχει όλα και τα υποστηρίζει υπέροχα. Δίνοντας στο θεατή μια ματιά μιας εντελώς διαφορετικής κουλτούρας από τη δική μας σε ταξιδεύει με την τρυφερότητά της μέσα από τους δρόμους των μπαχαρικών και των γεύσεων.
2. Philomena
Τα λόγια γι’ αυτή την ταινία είναι λίγα. Συγκινητική και τρυφερή, με την ερμηνεία της Judy Dench να αγγίζει το Oscar (κάτι που δεν είναι δύσκολο για εκείνη, άλλωστε). Με μια γλυκιά μελαγχολία που αντιμετωπίζεται από τον σκηνοθέτη με χιούμορ, το Philomena έχει όλα τα καλά χαρακτηριστικά μιας Ευρωπαϊκής based-on-a-true-story ταινίας. Μια από τις λίγες φετινές ταινίες που θέλω οπωσδήποτε να ξαναδώ!
1. Nebraska
Χωρίς δεύτερη σκέψη επιλέγω το Nebraska ως την αγαπημένη μου ταινία για τη χρονιά που μας φεύγει, αλλά πραγματικά δυσκολεύομαι να γράψω γι’ αυτή. Ο λόγος είναι ότι πολλές φορές δεν υπάρχει κάτι πολύ συγκεκριμένο που μπορεί να με κάνει να αγαπήσω μια ταινία, αλλά η αίσθηση που μου αφήνει όταν φεύγω από το σινεμά, όπως επίσης και πόσες μέρες μετά θα την σκέφτομαι. Το Nebraska είναι ατμοσφαιρικό και ίσως και ελαφρώς μελαγχολικό, αλλά οφείλεις να του δώσεις μια ευκαιρία μέχρι το τέλος- αισιοδοξία του δεν αργεί να φανεί και να σε αποζημιώσει αν δεν είσαι fan του ασπρόμαυρου ή των αργών ταινιών.
