Chappie
Σε ένα μελλοντικό κόσμο, στην πολυπολιτισμική αγγλικά ομιλούσα Αφρική, που σφύζει από γκέτο και παρανόμους, ρομπότ έχουν επιστρατευτεί για να βοηθήσουν το δύσκολο έργο της αστυνομίας. Μια συμμορία απαγάγει το κατεστραμμένο ρομπότ Νο 22 και τον προγραμματιστή του και το επαναπρογραμματίζουν με ένα πρόγραμμα που προσομοιάζει πολύ την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση. Το «νεογέννητο» ρομπότ, ο Chappie, σαν μικρό παιδί που τα μαθαίνει όλα από την αρχή και μεγαλώνει μέσα στη συμμορία θα εκπαιδευτεί για να γίνει μέλος της συμμορίας.
Η νέα τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Νιλ Μπλόκαμπ συνεχίζει στο μελλοντολογικό σύμπαν όπου διαδραματίζονται και το District 9 και το Elysium.
Στο πρώτο ήταν οι εξωγήινοι στο γκέτο, στο δεύτερο η μετοίκηση στο διάστημα, τώρα τα ρομπότ. Οι δυσοίωνες συνθήκες διαβίωσης και οι έντονες κοινωνικές ανισότητες πλούσιων και φτωχών επαναλαμβάνονται σταθερά και στις τρεις. Ο σκηνοθέτης, λίγο πριν ασχοληθεί με το νέο Alien, συνεχίζει στο ίδιο ύφος κινηματογράφησης με τις προηγούμενες δουλειές του, προσθέτοντας λίγο περισσότερο χιούμορ και παραμυθένιο στοιχείο σεναρίου. Τη φωνή του Chappie αναλαμβάνει ο Σάρλτο Κόπλεϊ, ο μόνιμος πρωταγωνιστής του Μπλόκαμπ, που έχει πρωταγωνιστήσει και στις τρεις ως τώρα.
Στην ουσία του το Chappie δεν είναι κάτι άλλο από το παραμύθι του Πινόκιο ειπωμένο αλλιώς. Όπως στον Πινόκιο η μικρή ξύλινη μαριονέτα θέλει να γίνει πραγματικό παιδί, έτσι και το ρομπότ Chappie νιώθει ζωντανό, όπως οι άνθρωποι και με την παιδικότητα που το διακατέχει θέλει να νιώσει αγάπη από τους «γονείς» του και να μην πεθάνει. Ομοίως στο AI (Artificial Intelligence) του Σπίλμπεργκ είχαμε μια αντίστοιχη, πιο ρομαντική ίσως ματιά. Η ταινία έχει φυσικά και άλλες επιρροές, εκτός των θυμίζοντας ενίοτε RoboCop ή Transformers στη δράση και καταλήγει σε μια ενδιαφέρουσα μεταφορά του Φρανκενστάιν. Αλλάζει σκηνοθετικά ύφη και είδη ταινίας, περνώντας από παιδική ταινία με κωμικά στοιχεία σε περιπέτεια με δράση και καθαρόαιμη επιστημονική φαντασία με μεταφυσικές προεκτάσεις για την προσπάθεια της επιστήμης να τιθασεύσει τον θάνατο. Το τελευταίο κομμάτι με τη μεταφορά της ανθρώπινης ουσίας, «συνείδησης» όπως το ονομάζει, έχει ενδιαφέρον και αφήνει στοιχεία ότι ίσως να μπορούσε να γυριστεί και συνέχεια της ταινίας. Αυτό που φαίνεται πιο πιθανό αναλόγως της επιτυχίας της ταινίας είναι να γίνει videogame και να κυκλοφορήσει σε παιχνίδια και μινιατούρες.
Καλή δουλειά έχει γίνει με τον Chappie. Το ρομπότ τόσο σε κίνηση όσο και σε σχεδίαση είναι προσεγμένο. Καταφέρνει να μας πείσει ότι είναι ένα μωρό, που φοβάται, που δεν ξέρει πράγματα, που χρειάζεται την αποδοχή και την αγάπη των γύρω του. Ενδιαφέρον έχει και η συμμορία που αναλαμβάνει ρόλο οικογένειας, που μοιάζει περισσότερο βγαλμένη από κόμικ ή από παιχνίδι υπολογιστή, ο «πατέρας» (ο Ninja) με το κίτρινο όπλο του και το μετά-πανκ ντύσιμο, η «μαμά» (Yo-Landi Visser, πολύ γνωστή νοτιοαφρικάνα ράπερ), ο θείος America. Και οι δυο, Yolandi και Ninja, διατηρούν τα καλλιτεχνικά τους ονόματα και στην ταινία.
Αυτοί που μένουν περισσότερο πίσω στο καστ είναι τα πιο γνωστά ονόματα. Ο Ντεβ Πατέλ (Slumdog Millionaire) στο ρόλο του προγραμματιστή – Δημιουργού, είναι περισσότερο γλυκανάλατος από όσο χρειαζόταν. Η Σιγκούρνι Γουίβερ κάνει ένα μικρό πέρασμα, που μοιάζει περισσότερο σαν προετοιμασία για τους θεατές του νέου Alien, όπου θα συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη. Από την άλλη ο Χιου Τζάκμαν σε ρόλο κακού μοιάζει μάλλον αχρείαστος. Έχοντας μικρή συμμετοχή επιδιώκει να φτιάξει ένα χιουμοριστικό χαρακτήρα του πορωμένου με το στρατό «μπάτσου», καλογυμνασμένου αλλά ντυμένο μονίμως με σορτσάκια! Προς το τέλος όταν πρέπει να γίνει πολύ κακός δεν πείθει. Συνεχίζει την παράδοση των κακών καρικατούρες των ταινιών του Μπλόκαμπ, αν και κατά τη γνώμη μου ο κακός του Elysium (Σάρλτο Κόπλεϊ) ήταν σαφώς πιο πετυχημένος, αν και το Chappie σαν ταινία στο σύνολο της είναι καλύτερη.
Τελικά να το δω; Έχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία και διασκεδαστικές στιγμές. Η συχνή αλλαγή του ύφους ίσως μπερδέψει ή κουράσει κάποιους και τους βγάλει από το mood της προβολής. Είναι όμως μια ταινία που έχει ταυτότητα. Ο Chappie είναι ένας καλοσχηματισμένος χαρακτήρας που καταφέρνει να επισκιάσει τους πρωταγωνιστές του.
