Λευκοί Ιππότες (Les Chevaliers Blancs)
Την ταινία «Λευκοί Ιππότες» την είδαμε πρόσφατα στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του 17ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, του οποίου υπήρξε από τις πιο δυνατές στιγμές.
Ο Βέλγος σκηνοθέτης Γιοακίμ Λαφός (Πέρα από τη Λογική) παρακολουθεί τη δράση μιας ΜΚΟ σε μία αφρικανική χώρα που σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο (σημειώνοντας ότι η ιστορία είναι βασισμένη σε πραγματικά περιστατικά). Τα μέλη της οργάνωσης αναζητούν επειγόντως παιδιά κάτω των 5 ετών. Στις γαλλικές αρχές λένε ότι θέλουν να τους κάνουν εμβολιασμό, στους πολίτες της αφρικανικής χώρας (γονείς και αρχηγούς φυλών) λένε ότι θέλουν να τους προσφέρουν εκπαίδευση. Ωστόσο, την ίδια στιγμή φαίνεται να βρίσκονται σε επικοινωνία με γάλλους πολίτες που επιθυμούν να υιοθετήσουν αυτά τα παιδιά.
Η ταινία του Λαφός σκοπό έχει να σε εξοργίσει. Το καταφέρνει πολύ καλά παρουσιάζοντάς σου μία ΜΚΟ με ηθικά αμφίβολη δράση, ανθρώπους που η ταινία δεν αμφισβητεί ότι έχουν καλές προθέσεις, αλλά που σίγουρα επικρίνει για τον τρόπο που εμφανίζονται -αποικιοκρατικά- σε μία αφρικανική χώρα, λέγοντας στην πορεία ψέμματα σε όλους και δικαιολογώντας τις πράξεις τους με το επιχείρημα: «Είναι για τα παιδιά».
Ο Λαφός αποτελεί μία αξιοπρόσεκτη περίπτωση σκηνοθέτη. Αφού παρουσίασε το «Πέρα από τη Λογική» που προβλήθηκε στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» στις Κάννες, επανέρχεται με άλλη μία ενδιαφέρουσα κινηματογραφική ματιά. Ο Λαφός αφήνει τις πράξεις των ηρώων να μιλήσουν. Δεν είναι καταγγελτικός, αλλά αφήνει τον θεατή να αποφασίσει.
Ο τίτλος της ταινίας του, βέβαια, τα λέει όλα: Οι λευκοί ιππότες είναι μία άκρως ειρωνική αναφορά στη δράση λευκών ακτιβιστών σε χώρες της Μέσης Ανατολής ή της Αφρικής. Ταυτόχρονα, και χωρίς υπερβολές, η ένταση διατηρείται σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, κάνοντας τους Λευκούς Ιππότες ένα συναρπαστικό δείγμα σινεμά.
Πρωταγωνιστής στην ταινία είναι ο Βενσάν Λιντόν (Ο Νόμος της Αγοράς), ο οποίος ερμηνεύει με αυτοσυγκράτηση τον ρόλο του, ενώ άλλη μία πολύ καλή ερμηνεία δίνει η Λουίζ Μπουργκουάν (στο γαλλόφωνο την είδαμε και στην Ανυπότακτη). Η Βαλερί Ντονζελί ερμηνεύει τη δημοσιογράφο που ακολουθεί την αποστολή.
Τελικά να τη δω;
Κοινωνικό σινεμά που δεν θα ενδιαφέρει όλους τους θεατές, θα εξοργίσει ορισμένους από αυτούς, αλλά θα προβληματίσει και θα κρατήσει το βλέμμα στην οθόνη.
Trivia: Η ιστορία βασίζεται στα γεγονότα γύρω από την γαλλική ΜΚΟ Zoe’s Ark, που το 2007 κατηγορήθηκε ότι έφερε παράνομα παιδιά στη Γαλλία, παιδιά που ισχυρίστηκαν τα μέλη της ότι ήταν από το Νταρφούρ που σπαρασσόταν από τον πόλεμο.
