Κινηματογραφικός κύκλος: Espacio Femenino 16.03 – 06.04.2016
Ciclo de cine / Κινηματογραφικός κύκλος
INSTITUTO CERVANTES DE ATENAS
16.03-06.04.2016, 19.30
Espacio Femenino
Επικράτεια γυναικών
Η δραστήρια παρουσία των γυναικών στην κινηματογραφική βιομηχανία είναι μια πρόκληση που ακολουθεί την πραγματική εξίσωσης της πρόσβασης και των επαγγελματικών δυνατοτήτων, επί πλέον όμως, εμπλουτίζει τη θεματολογία με άλλες οπτικές γωνίες και συμβάλει στη δημιουργία νέων χαρακτήρων, τόσο γυναικείων όσο και αντρικών.
Αυτός ο κύκλος έχει δύο μέρη: Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει τις προβολές δέκα μικρού μήκους ταινιών γυναικών σκηνοθετών, που επέλεξε η εταιρεία Trama και το δεύτερο περιλαμβάνει τις προβολές δύο μεγάλου μήκους ταινιών της σύγχρονης παραγωγής.
Όλες οι ταινίες έχουν υποτίτλους στα ελληνικά.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
Τετάρτη, 16.03.2016, 19.30
(Duración total / συνολική διάρκεια: 55’)
Η επιθυμία του πολιτισμού της Καρολίνα Αστουδίγιο, 7’ 08’’ (πειραματική).
Ο πόλεμος ως παράλογη και απολύτως ανδρική επινόηση, όπως και ο αποκλεισμός των γυναικών από την εκπαίδευση και την εργασία σε μια κοινωνία που τις προετοιμάζει για να υπηρετούν και να γίνονται μητέρες, κατά την περιγραφή της Βιρτζίνια Γουλφ στις Τρεις γκινέες. Αυτή η ταινία χρησιμοποιεί πλάνα από οικογενειακές ταινίες εποχής.
Ευελιξία της Ρεμέδιος Κρέσπο, 10’ (μυθοπλασία).
Ευρώπη, 2027. Οι εργάτες του εργοστασίου καρφιτσών συγκεντρώνονται επειγόντως για να δουν πώς θ’ αποφύγουν το επικείμενο κλείσιμό του. Οι διαφορές ανάμεσα στους εργαζόμενους και στα υψηλά κλιμάκια της διοίκησης δεν είναι οι αναμενόμενες.
Μαδρίτη της Χανάινα Μαρκές, 14′ 48″ (μυθοπλασία).
Η Μάρτα ζει σ’ ένα διαμέρισμα στο κέντρο της Μαδρίτης. Στο σπίτι υπάρχουν μόνο μερικά χαρτόκουτα, βαλίτσες και κάποιες παιδικές ζωγραφιές. Κάτι απασχολεί την Μάρτα.
Το σπίτι του πατέρα μου της Ιρένε Μπάου, 6′ 15″ (ντοκυμαντέρ).
Η Ιράτι βλέπει τον πατέρα της μια φορά τον μήνα, επειδή τους χωρίζει απόσταση 1.000 χιλιομέτρων.
Νοσοκομείο «Λα Μπουένα Φε» της Μπεγόνια Σολέρ, 17′ 19″ (μυθοπλασία).
Η 35χρονη Μαρίσα φτάνει στο νοσοκομείο «Λα Μπουένα Φε» για να γεννήσει, αλλά ανακαλύπτει ότι είναι «σελφ σέρβις»!
Τετάρτη, 23.03.2016, 19.30
(Duración total / συνολική διάρκεια: 60’)
Γιορτές της Παθ Πινιάρ, 12’ (μυθοπλασία).
Ο 16χρονος Μάριο είναι μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Η γιορτή για τα γενέθλια του πατέρα του είναι η σπίθα που ανάβει το φυτίλι.
Αυτό το κάτι άλλο της Μάρτα Ονθάιν κα του Αλμπέρτο Ρ. Πένια-Μαρίν, 3’ (μυθοπλασία).
Η ιστορία του Ούγκο και της Άννας, όπως όλες οι ιστορίες αγάπης, κρύβει κι αυτή ένα μυστικό.
Γενιά Κ της Χέμα Μπαδία, 7’ (μθυοπλασία)
Ο Κύριος Κ διάγει μια ζωή βασισμένη στη συνήθεια. Κάθε απόγευμα, μετά από την δουλειά, πηγαίνει σε μια καφετέρια. Εκεί τον περιμένει η Τσαν, μια σερβιτόρα που δεν ξέρει τι να κάνει για να του τραβήξει την προσοχή. Μια ωραία μέρα, μετά από ένα ατύχημα, ο Κύριος Κ κάνει μια παράξενη ανακάλυψη.
Χουλιάνα της Χάνα Ερρέρος, 18’ (μυθοπλασία)
Ποιος αποφασίζει πότε έρχεται η ώρα για να πάει κανείς να ζήσει σε γηροκομείο; Μια ιστορία απλή και συγκινητική.
Το ροζ σάρι της Μαρία Χοσέ Ανρούμπια, 17’ (ντοκυμαντέρ).
Οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών στην Ινδία σχετίζεται πάντα με την ινδουιστική θρησκεία και αρχαίες συνήθειες και είναι μια από τις μεγαλύτερες αδικίες της εποχής μας. Στην Ινδία, ο αγώνας για ν’ αλλάξουν οι άνδρες και οι γυναίκες ιδέες, συνήθειες, συμπεριφορές και πεποιθήσεις είναι υπεράνθρωπο εγχείρημα.
Τετάρτη, 30.03.2016, 19.30
Είναι όλοι τους νεκροί της Μπεατρίθ Σαντσίς (Ισπανία, Μεξικό, Γερμανία,2014, 88’),
με τους Ελένα Ανάγια, Ανχέλικα Αραγόν, Ναουέλ Πέρεθ Μπισκαγιάτ, Κρίστιαν Μπερνάλ, Πατρίκ Κριάδο, Μακαρένα Γκαρθία, Πατρίθια Ρέγες Σπίντολα.
Η Λούπε ζει κλεισμένη στο σπίτι της επειδή πάσχει από σοβαρή αγοραφοβία. Όταν τη βλέπει κανείς με ρόμπα και παντόφλες, εξαρτημένη για τα πάντα απ’ τη μάνα της και μ’ έναν έφηβο γιο που τη σιχαίνεται, κανείς δεν φαντάζεται ότι στη δεκαετία του 80 υπήρξε αστέρι της ροκ. Η μάνα της, που δεν αντέχει να η βλέπει έτσι όπως έχει καταντήσει, εγωίστρια και εριστική, τη Νύχτα των Νεκρών αποφασίζει να μιλήσει με τον γιό της τον Ντιέγο, ο οποίος επιστρέφει στο οικογενειακό σπίτι με το ίδιο πάντα παρουσιαστικό του εικοσάρη με το απλανές βλέμμα. Αλλά αυτό που κάνει την κατάσταση πολύ ιδιαίτερη είναι το γεγονός ότι ο Ντιέγο είναι νεκρός.
Τετάρτη, 06.04.2016, 19.30
Μπασίλιο Μαρτίν Πατίνο. Η δεκάτη επιστολή της Βιρχίνια Γκαρθία ντελ Πίνο (Ισπανία, 2014, 65’).
Η ταινία βασίζεται στις εννέα επιστολές που έστειλε το 1966 ο κινηματογραφιστής Μπασίλιο Μπαρτίν Πατίνο στην Μπέρτα, γεγονός που έδωσε τον τίτλο στην πρώτη του ταινία: Εννέα επιστολές για την Μπέρτα. Η ταινία αυτή ανήκει στον επονομαζόμενο «νέο ισπανικό κινηματογράφο». Σχεδόν πενήντα χρόνια αργότερα, η σκηνοθέτης προσπαθεί να γράψει την δεκάτη, μια επιστολή μεταξύ του κινηματογραφιστή και της ίδιας, το πορτραίτο μιας ταυτότητας σε φυγή που διερευνά τι απέμεινε από ‘κείνον τον επαναστάτη φοιτητή που έγραφε στην Μπέρτα το 1966, ξεκινώντας μια λαμπρή πορεία στον κινηματογράφο.
