Coraline

Όσο και αν θέλεις η ζωή σου να είναι τέλεια… ε, λοιπόν… δε θα είναι.

Όσο και αν θες να έχεις «νορμάλ» γείτονες και ένα σπίτι που να μην καταρρέει με κάθε ευκαιρία, ανθρώπους που πραγματικά να σε ακούνε και να μη σε… παραπέμπουν σε μια επόμενη φορά, ωραία ρούχα και πάντα ένα ζεστό φαγητό στο τραπέζι… ε, σε αυτή τη ζωή τα πράγματα δε γίνονται όπως τα θέλεις εσύ, αλλά όπως τα θέλει εκείνη (η ζωή).

Η 11χρονη Κόραλαϊν Τζόουνς μετακομίζει στη μέση του πουθενά με τους γονείς της. Της λείπουν οι φίλοι της, οι γονείς της είναι μονίμως απασχολημένοι, οι γείτονες είναι τρελλάρες, το σπίτι είναι ερείπιο και γενικά τίποτα δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι.

Η Κόραλαϊν βρίσκει μια κούκλα, μινιατούρα της ίδιας. Μια παράξενη πόρτα ανοίγει και οδηγεί σε ένα άλλο, παράλληλο σύμπαν: εκεί όπου όλα είναι καλύτερα, θαυμαστά, χρωματιστά, υπέροχα.

Τα πράγματα όμως δεν μένουν τέλεια, όταν η Κόραλαϊν διαπιστώνει ότι οι «άλλοι» της γονείς θέλουν να την κρατήσουν για πάντα στο παράλληλο σύμπαν τους, το οποίο… ε, δεν είναι και τόσο τέλειο όσο το είχε η ίδια φανταστεί.

Το Coraline ακολουθεί πιστά τα τιμ-μπαρτονικά βήματα της Νεκρής Νύφης και του Χριστουγεννιάτικου Εφιάλτη (επίσης του Χ.Σέλικ).

Είναι επίσης βασισμένο σε βιβλίο του τρομερού Νιλ Γκέιμαν (βλέπε συγγραφέα του Stardust).

Δεν είναι, όμως, μια ταινία για παιδιά (το αποδεικνύουν περίτρανα η σκηνή με την αράχνη και εκείνη με το σόου των δύο αδελφών-ηθοποιών του καμπαρέ). Γεμάτη φαντασμαγορικές και εφιαλτικές σκηνές, στιγμές παραμυθένιες, κόσμους που υπάρχουν και δεν υπάρχουν, παράξενους χαρακτήρες, φιγούρες τρομακτικές, μας αποδεικνύει ότι τα ωραιότερα παραμύθια είναι εκείνα που φως και σκοτάδι βαδίζουν χέρι-χέρι. Προκειμένου να δημιουργήσουν όμορφες κινηματογραφικές εικόνες.