Αναρχία (Cymbeline)
Βασισμένο σε ένα λιγότερο γνωστό -και λιγότερο καλό- έργο του Γουίλιαμ Σαίξπηρ, η Αναρχία του Μάικλ Αλμερέιντα (γνωστού από το επίσης σαιξπηρικό Άμλετ με τον Ίθαν Χοκ) επιχειρεί μία σύγχρονη εκδοχή του Κυμβελίνου, αντίστοιχη με το πείραμα του Romeo & Juliet του Μπαζ Λούρμαν. Αντίθετα, όμως, με την ταινία του Μπαζ Λούρμαν, το… πείραμα είναι μάλλον αποτυχημένο.
Στη σύγχρονη εκδοχή του Κυμβελίνου, ο κεντρικός ήρωας (Εντ Χάρις) είναι ο «βασιλιάς» των μοτοσικλετιστών. Η σύζυγός του, η νεαρή βασίλισσα (Μίλα Γιόβοβιτς), θέλει να δει την κόρη του Κυμβελίνου, Ιμογένη (Ντακότα Τζόνσον), παντρεμένη με τον μάλλον γλοιώδη γιο της. Εκείνη επιλέγει τον πιο ταπεινό Πόστομους, τον οποίο ο βασιλιάς εξορίζει. Κι ενώ ένας άνδρας ορκίζεται ότι μπορεί να φέρει αποδείξεις στον Πόστομους ότι η Ιμογένη δεν του είναι πιστή, ένας πόλεμος ξεκινά ανάμεσα σε διεφθαρμένους αστυνομικούς (τους Ρωμαίους δηλαδή) και τους μοτοσικλετιστές.
Σε όποιο επίπεδο και αν την πιάσεις, η ταινία μοιάζει με αποτυχία. Η εκφορά του λόγου του Σαίξπηρ σε σύγχρονο περιβάλλον έχει γίνει πλέον μάστιγα και αν δεν συνοδεύεται από μία ενδιαφέρουσα ιδέα (όπως στο Πολύ Κακό για το Τίποτα του Τζος Γουέντον) ή από μία πρωτότυπη ενέργεια (όπως στον Ρωμαίο και Ιουλιέτα του Λούρμαν), τότε είναι προορισμένη να αποτύχει.
Και αποτυγχάνει. Παταγωδώς. Θυμίζοντας σε στιγμές Ρωμαίο και Ιουλιέτα και σε άλλες τον Οθέλλο, το κείμενο δεν είναι και από τα καλύτερα του μεγάλου Άγγλου δημιουργού. Από την άλλη, η μετατροπή των βασικών αντιπάλων σε αστυνομικούς και μοτοσικλετιστές μοιάζει μάλλον γελοία.
Δεν βοηθούν καθόλου οι ερμηνείες. Ο χειρότερος από όλους είναι ο Εντ Χάρις, και πραγματικά απορείς που μοιάζει να ξόδεψε όλο του το ταλέντο. Αντίστοιχα, όμως και οι άλλοι χαρακτήρες δεν πείθουν: από τη Γιόβοβιτς στον Ίθαν Χοκ, οι χαρακτήρες είναι μάλλον αδιάφοροι). Η Ντακότα Τζόνσον αναδίνει μια φρεσκάδα, που παρ’ όλα αυτά δεν είναι αρκετή για να γλιτώσει την ταινία από ένα φιάσκο.
Και καθώς σκηνοθετικά δεν μοιάζει να έχει να δώσει και τίποτα παραπάνω, η Αναρχία είναι μία -στην καλύτερη- αμήχανη προσπάθεια μεταφοράς στη σύγχρονη εποχή.
