Ασανσέρ γι’ άπιστους;

Βάζεις πέντε ανθρώπους με βεβαρυμένο ποινικό μητρώο σ’εναν ανελκυστήρα. Πέντε συνηθισμένους, συμπαθείς ή μη, ανθρώπους, σπαστικούς ή μη. Κλιμακώνεις την αγωνία στο έπακρο με έξυπνο τρόπο, εκμεταλλευόμενος την ψυχολογική πίεση που υφίστανται πέντε άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους, εγκλωβισμένοι σε περιορισμένο χώρο.Αυτό που ο θεατής υποψιάζεται και αμφίθυμα θέλει να δεί να συμβαίνει, συμβαίνει- μακελειό σε μιά καμπίνα 1χ1. Και όλα αυτά γιατί; Για να καταλήξεις στο πατροπαράδοτο δίπολο Θεός-Διάβολος. Ε, ασταδιάλα! “Μην ανησυχείτε αν υπάρχει ο Διάβολος. Αυτο σημαίνει πως υπάρχει Θεός”!!! Κύριε Shyamalan τι στο διάτανο έχετε πάθει;( Ο Syamalan συνυπογράφει το σενάριο). Γιατί αυτη η ταινια Devil του John Erick Dowdle ενώ θα μπορούσε να ειναι πολύ καλή, σε κάνει να νοσταλγείς τον Εξορκιστή;
Κι ο Chris Messina ως ντετέκτιβ Μπόουντεν, μ’ ένα τραγικό συμβάν να ρίχνει τη σκιά του στη ζωή του, είναι δυστυχώς απαράλλαχτος με τον ρόλο του στο Julie & Julia, δηλαδή συμπαθέστατος υποτονικός… Την παράσταση κλέβει ο σκατόφατσας πωλητής στρωμάτων που τον υποδύεται ο Geoffrey Arrend και ακολουθεί ο Logan Marshall-Green στο ρόλο του μηχανικού-πρώην πεζοναύτη με θητεία στο Ιράκ. Πάρα πολύ εδιαφέρουσα επίσης η παρουσία της Jenny O’ Hara στο ρολο της φοβισμένης ηλικιωμένης κυρίας. Προσέξτε τη πάρα πολύ. Οταν μιά ταινία,αφου τη δείς, σ’ενθουσιάζει λιγότερο απ’ τις προσδοκίες σου, τότε καποιο λάκο εχει. Κι αν πέσεις μεσα, ούτε ο διάολος δε σε σώζει… Φράνσις