Υπερέξι: Πώς η Disney κατασκεύασε το Σαν Φρανσόκιο

Βλέποντας τους «Υπερέξι», την συνεργασία της Disney και της Marvel, ο θεατής εντυπωσιάζεται τόσο από τα εφέ της, όσο και από την «ψυχή» της. Κυρίαρχο ρόλο στην ταινία παίζει η άλλη… πρωταγωνίστρια -πέρα από τον Χίρο και τον Μπέιμαξ- η ίδια η πόλη όπου εκτυλίσσεται η ιστορία.

Πρόκειται για το Σαν Φρανσόκιο, λέξη-σύνθεση από το Σαν Φρανσίσκο και το Τόκιο, η οποία συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία των δύο γνωστών πόλεων, σε μια προσπάθεια προσέγγισης τόσο της δυτικής, όσο και της ασιατικής αγοράς.

Έτσι, τα φώτα νέον, τα τεράστια κτίρια και η αρχιτεκτονική του Σαν Φρανσόκιο θυμίζουν κατά πολύ την γιαπωνέζικη μεγαλούπολη. Τα χρώματα, το εξωτικό στιλ και οι δρόμοι φέρνουν στο νου την αμερικάνικη πόλη.

Οι κινηματογραφιστές ταξίδεψαν στην Καλιφόρνια για να επισκεφθούν την πρώτη από τις δύο πόλεις. Επισκέφθηκαν βασικά αξιοθέατα του Σαν Φρανσίσκο όπως τα:  Golden Gate Bridge, Coit Tower, Market Street και Japantown, καθώς και το Νησί Έιντζελ.

Η ομάδα των κινηματογραφιστών επιστράτευσε ακόμα και ελικόπτερα για να καταφέρει να συλλάβει τη γεωγραφική διάσταση της πόλης.

Στη συνέχεια, οι καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν ένα ειδικό λογισμικό που τους παρείχε το σχέδιο της πόλης Σαν Φρανσίσκο -από τον σχεδιασμό των δρόμων, μέχρι το μέγεθος των άδειων εκτάσεων, τις επιχειρηματικές και τις κατοικήσιμες ζώνες.

Ο σκηνογράφος Πολ Φέλιξ λέει: «Μπορούσαμε να το (σ.σ. το σχέδιο πόλης) χωρίσουμε περισσότερο και να μιλήσουμε συγκεκριμένα για το είδος των κτιρίων που θέλαμε σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι γης ή σε μία περιοχή. Είχαμε τη δυνατότητα να κατασκευάσουμε κάποια πρωτότυπα και αυτά θα επεκτείνονταν μέσα στο πρόγραμμα για να δώσουν περισσότερη ποικιλία. Κανένα κτίριο δεν είναι ίδιο με το άλλο, αλλά όλα μοιάζουν».

«Από απόσταση μοιάζει με το Σαν Φρανσίσκο. Έχει τα σωστά κτίρια στα σωστά σημεία και αυτά είναι στο σωστό μέγεθος. Δεν είναι όλα κατασκευασμένα. Βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία ώστε να μοιάζουν αυθεντικά» λέει ο τεχνικός υπεύθυνος Χανκ Ντρίσκιλ.

Ο Φέλιξ λέει ότι το Τόκιο προσέφερε αισθητικές επιρροές -κυρίως αρχιτεκτονικές επιρροές. «Εμπνευστήκαμε από τον αστικό σχεδιασμό του Τόκιο -τα τεράστια δημόσια έργα και την πυκνότητα- και ακόμα από τον τρόπο που είναι οργανωμένοι κάποιοι δρόμοι: υπάρχουν μικρά πεζοδρόμια σε ορισμένες περιοχές, για παράδειγμα. Θέλαμε να συλλάβουμε αυτές τις ιδέες, προκειμένου να αισθανθεί το κοινό ότι (η ιστορία) θα μπορούσε να εκτυλίσσεται σε μία ασιατική χώρα.

Οι καλλιτέχνες γέμισαν την πόλη με σήμανση, ενώ ένας γραφίστας κλήθηκε πριν από δύο χρόνια να ετοιμάσει τον τεράστιο αριθμό σχεδίων που χρειάζονταν για να γεμίσει η πόλη.

Το Σαν Φρανσόκιο και ο Υπερίων

Οι δημιουργοί της ταινίας συμφωνούν ότι το Σαν Φρανσόκιο δεν θα γινόταν πραγματικότητα χωρίς τον Υπερίωνα, ένα πρωτοποριακό εργαλείο ψηφιακής απόδοσης (πραγματικών κόσμων). Ο Μπρεντ Μπάρλεϊ της Walt Disney Animation Studios λέει ότι δύο ήταν τα προβλήματα που αντιμετώπισε η παραγωγή των Υπερέξι: «Υπήρχε η όλο και αυξανόμενη πολυπλοκότητα που σκόνταφτε στα όρια της μνήμης. Και υπήρχε και η επιθυμία να έχουμε πιο πλούσιο, πιο περίπλοκο φωτισμό με έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο».

Καθώς τα μηχανήματα δεν διέθεταν τη μνήμη για να φορτώσουν ολόκληρες σκηνές, οι κινηματογραφιστές χώριζαν τις σκηνές σε επίπεδα, πραγματοποιούσαν τη διαδικασία της ψηφιακής απόδοσης και στη συνέχεια ένωναν ξανά τις σκηνές. Καθώς, όμως, αυτή η διαδικασία γινόταν όλο και πιο επίπονη, έπρεπε να δημιουργηθεί ένα νέο εργαλείο.

Το Hyperion (Υπερίων) δίνει τη δυνατότητα πιστευτής ψηφιακής απόδοσης του φωτός μέσα σε περίπλοκα περιβάλλοντα και χρειάστηκαν δύο χρόνια για να κατασκευαστεί. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο τεχνολογίας των στούντιο κινουμένων σχεδίων της Walt Disney, Άντι Χέντρικσον, ο Υπερίων σχεδόν μιμείται αυτό που συμβαίνει γύρω μας, στον πραγματικό κόσμο. «Αποφασίσαμε να βασίσουμε τη φυσική της πραγματικής ζωής στο πως το φως κινείται γύρω μας, πώς αλληλεπιδρά με τα άλλα υλικά και τι συμβαίνει όταν μία αχτίδα φωτός αναπηδά σε μία επιφάνεια» λέει ο Χέντρικσον.

Το σύστημα επιτρέπει στους τεχνικούς να διαχειριστούν πολλές αναπηδήσεις του φωτός, κάτι που συμβαίνει στον πραγματικό κόσμο. Όταν οι καλλιτέχνες επιτύχουν το φυσικό αποτέλεσμα, προσπαθούν να το μεταδώσουν με έναν τρόπο κινηματογραφικό (αντίστοιχο με αυτόν των ταινιών live-action).

Μεγάλη πρόκληση υπήρξε ο Μπέιμαξ, το ρομπότ από βινύλιο που βρίσκεται στην καρδιά της ταινίας. «Ο Μπέιμαξ είναι σαν ένα μεγάλο μπαλόνι» δηλώνει ο τεχνικός υπεύθυνος του  Hyperion. «Στα πρώτα τεστ που κάναμε είδαμε ότι το λευκό βινύλιο είναι από τα πιο δύσκολα υλικά που θα μπορούσε να διαχειριστεί κανείς όσον αφορά το φως, καθώς το φως περνά από μέσα του και αναπηδά ένα γύρο και αναπηδά και αναπηδά. Κάνει πολλές αναπηδήσεις πριν αρχίσει να φαίνεται σωστά».

Ο Υπερίωνας έδωσε τη δυνατότητα στην παραγωγή να αποδώσει σωστά το φως, ενώ δίνει τη δυνατότητα στους κινηματογραφιστές να εξερευνήσουν μεγαλύτερο μέρος του κόσμου που έχουν δημιουργήσει.Ένα παράδειγμα αυτής της χρήσης του συστήματος είναι όταν ο Χίρο και ο Μπέιμαξ πετούν πάνω από το Σαν Φρανσόκιο. Είναι μία σκηνή όπου η τεχνολογία συναντά την τέχνη.

Η έμπνευση πίσω από τα ρομπότ

Η βουτιά στον κόσμο της ρομποτικής, για να σχεδιαστεί ο ιδανικός Μπέιμαξ, ξεκίνησε από το πανεπιστήμιο του Carnegie Mellon, όπου ο σκηνοθέτης Ντον Χολ πέρασε πολύ χρόνο με διάφορους ερευνητές. Οι σκηνοθέτες, αλλά και αρκετά μέλη της παραγωγής επισκέφθηκαν διάφορα τεχνολογικά ιδρύματα, μεταξύ αυτών το Harvard και το MIT. Η παραγωγή δεν πραγματοποίησε μόνο έρευνα για τον Μπέιμαξ, αλλά και τον Χίρο. «Συναντήσαμε νέους ανθρώπους, μιλήσαμε μαζί τους και μάθαμε για τα ενδιαφέροντά τους» λέει ο Χολ.

«Η αγάπη του Χίρο για τα ρομπότ είναι κατά πολύ εμπνευσμένη από τους Ιάπωνες ερευνητές» σχολιάζει ο σκηνοθέτης. «Αυτοί με τη σειρά τους είναι επηρεασμένοι από τη ιαπωνική ποπ κουλτούρα και τα ρομπότ που πρωταγωνιστούν στα κινούμενα σχέδια. Αυτά τα ρομπότ διαφέρουν από εκείνα της δύσης. Στην Ιαπωνία τα ρομπότ είναι η ελπίδα για ένα πιο ευτυχισμένο μέλλον».

Τα microbots, η εφεύρεση του Χίρο εξελίχθηκε επίσης μετά από μελέτη. «Κάναμε μια σχετική έρευνα και μας βοήθησε πολύ το UCLA και η δουλειά που έχουν κάνει με τα νανορομπότ. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το MIT και συναντήσαμε κάποιους ερευνητές που έκαναν μελέτες πάνω σε μικρά ρομπότ».

* Η ταινία «Υπερέξι» προβάλλεται ήδη στις αίθουσες.