ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ (DREAM SCENARIO)
Καθηγητής πανεπιστημίου με εμφανή σημάδια κρίσης ηλικίας, ξαφνικά γίνεται viral όταν εντελώς ανεξήγητα αρχίζει να εμφανίζεται στα σουρεαλιστικά όνειρα εκατομμυρίων ανθρώπων, όντας απλά αμέτοχος. Η διάσταση που θα πάρει το φαινόμενο θα του δώσει μεγάλη αναγνωρισιμότητα, ο ίδιος θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί προκειμένου να κάνει το μεγάλο απωθημένο του πραγματικότητα (να εκδώσει ένα βιβλίο του που ούτε καν έχει γράψει) αλλά τα πράγματα θα πάρουν άλλη τροπή όταν θα αρχίσει να εμφανίζεται στα όνειρα των ανθρώπων με ”κακές” διαθέσεις.
Αγγλόφωνο ντεμπούτο του Νορβηγού σκηνοθέτη Κρίστοφερ Μπόργκλι, το ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ είναι μία σουρεαλιστική δραματική κωμωδία που ξαφνιάζει ευχάριστα κυρίως για την εξαιρετική και πολύ πρωτότυπη αρχική ιδέα της. Ολόκληρος ο πλανήτης ονειρεύεται έναν άνθρωπο που υπάρχει αλλά δεν τον ξέρει κανείς. Στην αρχή η διασημότητα, έπειτα η εκμετάλλευση και στο τέλος της πορείας η απότομη αποκαθήλωση. Μία ξεκάθαρη αλληγορία για την σημερινή κατάσταση ασυδοσίας των social media, του φαινομένου viral και το πως αυτό αντικατοπτρίζεται στην ψυχολογία και στις πράξεις των ανθρώπων. Ούτως ή άλλως η ταινία χτυπάει αλύπητα το φαινόμενο της πολιτικής ορθότητας, της παροδικότητας που προωθεί η σημερινή εποχή, στην οποία τα πάντα δημιουργούν ή θεωρούνται τραύμα. Το σενάριο από τον ίδιο τον Μπόργκλι, χαίρει εφευρετικότητας, δημιουργεί μία πρώτη ώρα χάρμα οφθαλμών (ιδίως στις σκηνές των ονείρων), η έλλειψη όμως του χιούμορ και η δυσκολία να χειριστεί τον δρόμο για το φινάλε, στέρησαν από την ταινία την περίπτωση για την ταινία της χρονιάς.
Μεγάλο ατού η ερμηνεία του Νίκολας Κέιτζ που επιστρέφει στους καλούς (και καλογραμμένους) ρόλους και μάλιστα θυμίζει και λίγο τον ρόλο του στο ADAPTATION, στο πιο ώριμο του βεβαίως. Ο Κέιτζ ξετυλίγει κάθε ερμηνευτική του δυνατότητα ενός μεσήλικα μικροαστού οικογενειάρχη, που από εκεί που έβλεπε την ζωή να τον προσπερνά, ξαφνικά παίρνει το πάνω χέρι. Ερμηνεύει συνδυαστικά κωμωδία και σουρεάλ δράμα (η σκηνή της αναπαράστασης του ερωτικού ονείρου με μικρότερη του θα πρέπει να θεωρείται κλασική), οι σκηνές με τους executive στην εταιρεία για την sprite είναι πραγματικά μοναδικές κάνοντας την ερμηνεία του το πιο βασικό πλεονέκτημα της ταινίας.
Όλο αυτό το κινηματογραφικό σουρεαλιστικό παράδοξο, αν και απόλυτα ενδιαφέρον και καλοδεχούμενο, δείχνει εύκολα τα σημάδια κούρασης, προσπαθώντας να βρει μία ισορροπία σε ένα ούτως ή άλλως ανισόρροπο σύμπαν. Η αμηχανία που δείχνει η ταινία από το πέρασμα της μίας ώρας και μετά, οδηγεί στην απόλυτα απλή συγκαταβατική παρακολούθηση του έργου και ο θεατής αισθάνεται την αίσθηση του ανολοκλήρωτου ή της πραγματικά χαμένης ευκαιρίας για κάτι πραγματικά σπουδαίο. Στην παραγωγή ο Άρι Άστερ ( ΔΙΑΔΟΧΗ, ΜΕΣΟΚΑΛΟΚΑΙΡΟ, BEAU IS AFRAID) δίνει τα ”φώτα” του και η εμπλοκή του είναι ολοφάνερη, σε μία από τις πιο πρωτότυπες ταινίες της χρονιάς, λόγω ερμηνείας και σεναρίου. Που όπως και τα όνειρα έτσι και αυτή, τελειώνει βιαστικά.
Η ταινία κυκλοφορεί 11 Ιανουαρίου σε διανομή Tanweer
