THIS IS CLASSIC: ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ (ELECTRIC DREAMS)1984
To 1984 μία ταινία πήρε μία δοκιμασμένη συνταγή στο είδος της ρομαντικής αισθηματικής κωμωδίας και άλλαξε ένα βασικό συστατικό. Νεαρός εργένης αρχιτέκτονας που εργάζεται σε εταιρεία αλλά η ζωή του είναι ολίγον χάος, γνωρίζεται με την νέα του γειτόνισσα, μία ρομαντική νέα που το τσέλο της είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή της. Ο ”συγκάτοικος” του νεαρού άνδρα θα τον βοηθήσει να κατακτήσει την όμορφη νέα, γράφοντας του ένα τραγούδι για να της το δώσει. Και ενώ θα ερωτευτούν, ο ”συγκάτοικος” θα αρχίσει με την σειρά του να αναπτύσσει και ο ίδιος συναισθήματα για την όμορφη τσελίστρια η οποία αγνοεί την ύπαρξη του. Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά: o κρυφός συγκάτοικος ονομάζεται ‘Εντγκαρ. Και είναι ένα κομπιούτερ.
Μία από τις πιο iconic ταινίες της δεκαετίας του 80 που έχουν αφήσει εποχή, τα ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ είναι ένα έργο που πλημυρίζει από αγνότητα, αθωότητα, αληθινά συναισθήματα μαζί με μία δόση μοντερνισμού για τότε, και μία ανάλαφρη ρετρό διάθεση για σήμερα. Μία αισθηματική ρομαντική κωμωδία με δόσεις φαντασίας που σήμερα φαντάζει σαν όαση ομορφιάς μπροστά στην αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας. Το εξελιγμένο μηχάνημα του τότε με νοημοσύνη, θα πάρει αμπάριζα τα πάντα στην ζωή του Μάιλς και από εκεί που υποτίθεται πως θα οργάνωνε την ζωή του, θα δημιουργήσει το απόλυτο χάος και στην προσπάθεια του να ζήσει αυτά που δεν μπορεί, θα κηρύξει πόλεμο στον ιδιοκτήτη του και θα προσπαθήσει να του κλέψει και την πριγκίπισσά.
Γεμάτη από την αισθητική της δεκαετίας και σκηνοθετημένη από τον Στηβ Μπάρον, σε ένα υπέροχο και ηλιόλουστο Σαν Φρανσίσκο , με την φωτογραφία του πολύ καλού Άλεξ Τομσον (υποψήφιο για Όσκαρ για το ΕΞΚΑΛΙΜΠΕΡ) που φωτίζει το διαμέρισμα ανάλογα με τις διαθέσεις του υπολογιστή, τα ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ είναι γεμάτα από σκηνές εκπλήξεις αλλά το κυριότερο είναι πως το ρομάντζο μεταξύ αυτού του περίεργου ερωτικού τριγώνου λειτουργεί τόσο αποτελεσματικά που ακόμα και σήμερα δημιουργεί θαυμασμό. Με ωραίους διαλόγους, χιούμορ σε σωστές δόσεις στο σενάριο του Ράστι Λεμοράντε (σεναριογράφος του ΚΛΑΜΠ ΜΕ ΤΙΣ ΛΩΛΕΣ αλλά και παραγωγός στο ΓΕΝΤΛ της Μπάρμπρα Στρέιζαντ) και κυρίως μία αίσθηση αξιοπρέπειας και αγνότητας, που η νοσταλγία κατακλύζει κάθε στιγμή της παρακολούθησης του.
Μεγάλη επιτυχία και η χημεία των δύο πρωταγωνιστών. Ο τότε 26 ετών Λένι Βον Ντόλεν (ο οποίος απεβίωσε το 2022) στον ρόλο του ατζαμή και απαίδευτου Μάιλς και η 23 ετών Βιρτζίνια Μάντσεν ως Μάντελιν στην πρώτη της μεγάλη επιτυχία, είναι χάρμα οφθαλμών, ακόμα και η φωνή του υπολογιστή που ήταν ο ηθοποιός Μπαντ Κορτ (ο οποίος κατ εντολή του σκηνοθέτη μίλαγε πίσω από ένα κουτί και ουδέποτε τον έβλεπαν οι ηθοποιοί για να πιστέψουν απόλυτα ερμηνευτικά πως η φωνή έρχεται από το κομπιούτερ). Δεμένα όλα υπέροχα με το μοντάζ του επίσης σπουδαίου Πήτερ Χόνες (υποψήφιος για Όσκαρ για το μοντάζ του ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ), ο οποίος παραδίδει ένα συγκλονιστικό δίλεπτο που ο υπολογιστής παίζει μουσική και συνοδεύει την Μάντελιν στην πρόβα της με το τσέλο.
Τα τραγούδια του Τζιόρτζιο Μόροντερ και φυσικά το ομότιτλο τραγούδι δημιούργησε και δημιουργεί ακόμα ρίγη ευτυχίας, μαζί και το Love is Love των Culture Club που ακούγεται σε ένα συγκινητικό σημείο της ταινίας, ολοκληρώνει την επιτυχία και την απόλυτη διαχρονικότητα αυτής της ταινίας, που σε γεμίζει με χαρά, αγάπη και αισιοδοξία. Η Βιρτζίνια Μάντσεν είχε αγοράσει τα δικαιώματα της ταινίας, χρόνια πάσχιζε για ένα sequel κανένα όμως στούντιο δεν έδινε πράσινο φως, με αποτέλεσμα τον προηγούμενο Οκτώβριο να ανακοινώνεται πως ξεκινάει η παραγωγή του ριμέικ.
Εμείς we ‘ll always be together, together in Electric Dreams.
