DUNE ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ (DUNE PART TWO)
O Πολ Ατρείδης ενώνει πλέον τις δυνάμεις του με την φυλή των Φρέμεν στον άγονο πλανήτη Αράκις και όλοι πλέον θέλουν να πιστέψουν πως είναι ο Μεσσίας που θα τους οδηγήσει στον πράσινο παράδεισο. Και ενώ ο ίδιος εξακολουθεί να επιθυμεί την εκδίκηση για τον θάνατο του πατέρα του, η αγάπη του για την Τσάνι αλλά και το χρέος που του επιβάλλει η μητέρα του ως σεβάσμια μητέρα όλων των θηλυκών, θα έρθουν σε σύγκρουση, όσο ο Οίκος των Χανκόνεν επιτίθεταιι συνέχεια για να καταστρέψει τους κατοίκους που τους αποκαλούν τρωκτικά. Ταυτόχρονα ένας νέος εχθρός γεννιέται στους Χανκόνεν.
Δεν είναι μία απλή ταινία το DUNE. Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός πως είναι όραμα του σκηνοθέτη Βιλνέβ. Με τα 6 Όσκαρ του πρώτου μέρους της ταινίας και τη μυσταγωγική εμπειρία που είχε δημιουργήσει, το DUNE ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ έρχεται να ανεβάσει τον πήχη ακόμα πιο ψηλά και να παραδώσει ένα μεγαλειώδες έπος που στα 166 λεπτά του (δέκα παραπάνω από ότι το πρώτο μέρος) ο θεατής παρακαλάει να μην τελειώσει αυτό που βιώνει στην κυριολεξία. Είναι ένα κινηματογραφικό επίτευγμα επιπέδου Ιμαλαΐων με μινιμαλιστικό μοντάζ και σεναριακή αρτιότητα που προκαλεί θαυμασμό όχι μόνο οπτικό αλλά και συγγραφικό για τον τρόπο που παραδίδει την ιστορία, που εμφανίζει τους νέους χαρακτήρες, χωρίς να χάνεται ο μπούσουλας ούτε λεπτό.
Η ομάδα είναι ίδια με μερικές νέες προσθήκες. Τα Οσκαρικά επιτεύγματα του πρώτου μέρους εδώ απογειώνονται σε πιο υψηλή κλίμακα (από ήχο, μοντάζ και εφέ, μέχρι το κουστούμι της Ρεμπέκα Φέργκουσον ως Σεβάσμια Μητέρα πλέον και αυτή η φωτογραφία του Οσκαρουχου Γκρεγκ Φρέηζερ από τον φωτισμό του πλανήτη και το πως συστήνει σχεδόν ασπρόμαυρα τον κακό που γεννιέται στον οίκο των Χανκόνεν, μέχρι και το πως αχνοβλέπουμε την Σαρλότ Ράμπλινγκ μέσα από το πέπλο της). Με το στόμα ανοιχτό αφήνουν οι σκηνές με τα σκουλήκια και το πως αυτά δαμάζονται μέχρι και τα λιγοστά αλλά εστέτ πλάνα της Λία Σειντού που υποψιαζόμαστε πως μαζί με την Φλόρενς Πιου θα μας απασχολήσουν πιο πολύ στην επόμενη ταινία.
Ακόμα και το love story που ξεχειλίζει από αγνότητα μέσα σε ένα τέτοιο σύμπαν λειτουργεί αποτελεσματικά με τον Τιμοτέ Σαλαμέ και την Ζεντάγια να είναι υπέροχοι στους ρόλους και καθόλου τυχαίο δεν είναι πως το τελευταίο πλάνο ανήκει στην Ζεντάγια, στο νέο μέτωπο δηλαδή που ανοίγει ο Ατρείδης μαζί με όλα τα άλλα λόγω ερωτικής απογοήτευσης. Ο Όστιν Μπάτλερ και οι σκηνές του-αν και είχε περιθώρια για κάτι παραπάνω ως χαρακτήρας-παραπέμπουν σε εικαστική χορογραφία, ενώ ο Κρίστοφερ Γουόκεν δημιουργεί την απόλυτη αντίθεση της απάθειας, αυτό δηλαδή που μας εξηγεί η Φλόρενς Πιου στην αρχή, ακόμα και στη ύστατη στιγμή του.
Επικό σινεμά του μεγαλείου, επίτευγμα του φανταστικού κινηματογράφου το DUNE ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να υπάρξει αυτή τη στιγμή στο κινηματογραφικό σύμπαν της φιλοδοξίας. Σινεμά με αρχές, ήθος, ταλέντο και έμπνευση, σινεμά της αρτιότητας αλλά όχι της επίδειξης, με λίγα λόγια ο κινηματογράφος στα καλύτερα του. Προσκύνημα.
Η ταινία κυκλοφορεί 29 Φεβρουαρίου σε διανομή Tanweer
