ΆποψηΘΕΜΑΤΑ

Editorial: Οι “μικροί” χαμένοι των πολιτικών εξελίξεων

tyler

Του Tyler Durden

Σήμερα το πρωί στο μέιλ μου μού ήρθε πληροφόρηση ότι αναβάλλονται τρεις ταινίες που επρόκειτο να αρχίσουν να προβάλλονται από την Πέμπτη 2 Ιουλίου. Δεν έχει γίνει σε περίοδο εκλογών (όχι τόσο εκτεταμμένα τουλάχιστον), γίνεται τώρα -και λογικό είναι- εν μέσω του πρώτου πανικού που έχουν προκαλέσει οι πολιτικές εξελίξεις.

Σύμφωνα με τα όσα μού είπε πηγή από γραφείο διανομής, αυτό το Σάββατο ήταν από τα πιο χειρότερα του ελληνικού box office. Αν συνδυάσει κανείς εννέα ταινίες και τα όσα συμβαίνουν στη χώρα τις τελευταίες ημέρες, καταλαβαίνει πολύ καλά για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό. Από τον πρακτικό: όλοι προσπαθούν να μειώσουν τα έξοδά τους στο ελάχιστο μέχρι τον ευρύτερο (όλοι παρακολουθούν τις εξελίξεις και δεν σκέφτονται να πάνε σινεμά).

cinema-audience

Πρόκειται για μια παράπλευρη απώλεια. Και μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι το σινεμά βρίσκεται ανάμεσα στους «μικρούς» χαμένους, ωστόσο δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Θέλω να πω, εδώ ο κόσμος καίγεται, ή μάλλον πανικοβάλλεται, τρέχει στα ΑΤΜ, αγωνιά για το μέλλον του, είναι κολλημένος στην τηλεόραση και στην οθόνη του υπολογιστή του, το σινεμά θα μας απασχολήσει τώρα; Και ούτε χάθηκε ο κόσμος εάν μια φορά βγουν δυο – τρεις ταινίες λιγότερες, καθώς όλοι μας γκρινιάζουμε έτσι κι αλλιώς για τον αριθμό των ταινιών που βγαίνουν. Όλα αυτά θα μπορούσε να είναι σωστά, αλλά το θέμα είναι ότι φαίνεται να συμβαίνουν εν μέσω της γενικότερης ανησυχίας, η οποία δεν ξέρουμε πόσο ακριβώς θα διαρκέσει…

money-tree-002Μετά το δημοψήφισμα της Κυριακής τι θα συμβεί; Είτε στην περίπτωση του «όχι», είτε στην περίπτωση του «ναι» μένει ένα σοκ που δεν μπορούμε να ξέρουμε πότε θα τελειώσει. Πότε ο κόσμος θα γυρίσει στις κινηματογραφικές αίθουσες, πότε το ελληνικό box-office -το οποίο αργοπεθαίνει εδώ και χρόνια- θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια του; Πότε η ελληνική οικονομία θα ξεπεράσει το σοκ; Τις συνέπειες αυτού μπορεί να μη τις σκεφτόμαστε, αλλά θα υπάρξουν: ενδεχομένως κινηματογραφικές αίθουσες που θα κλείσουν, ελληνικές ταινίες των οποίων η παραγωγή θα καθυστερήσει.

To Hollywood Reporter φιλοξενεί ανάλυση για το εάν ένα ενδεχόμενο Grexit θα μπορούσε να επηρεάσει την παραγωγή ταινιών και τηλεοπτικών σειρών στην Ιταλία και την Ισπανία, χώρες που και οι δύο έχουν χτυπηθεί βαθιά από την κρίση. Για την Ελλάδα δεν το συζητάμε, δεν είχε έτσι κι αλλιώς ξένες παραγωγές μεγάλης έκτασης, αλλά ένα ερώτημα παραμένει εάν θα υπάρξει κάποια συνέπεια για τις ελληνικές παραγωγές είτε εξαιτίας μιας παρατεταμένης ανασφάλειας, είτε μίας εξόδου από το ευρώ.

Ισπανός παραγωγός υπογραμμίζει χαρακτηριστικά στον Hollywood Reporter: «Για την ελληνική βιομηχανία (ταινιών), θα είναι κρίμα. Η Ελλάδα έχει πολλά φρέσκα ταλέντα που αρχίζουν να αναδύονται και είναι κρίμα εάν πληρώσουν τα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα».

Το ελληνικό σινεμά, οι αίθουσες, οι παραγωγοί, οι διανομείς δεν είναι, λοιπόν, ο «μικρός» χαμένος της κρίσης, καθώς στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι χαμένοι. Υπάρχουν ζωές ανθρώπων και ελπίδες και φόβοι και όνειρα. Και όλα αυτά δεν ξέρω κατά πόσον μπορούν να χωρέσουν σε ένα δημοψήφισμα.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *