Η Φαμίλια (El Clan)
Πραγματική ιστορία που αφηγείται τα έργα και τις ημέρες της οικογένειας Πούτσιο, μιας φαμίλιας στην Αργεντινή που απήγαγε ανθρώπους ζητώντας λίτρα. Η οικογένεια ζούσε μια φαινομενικά ήσυχη ζωή, αλλά στην πραγματικότητα επιδιδόταν σε μία σειρά εγκληματικές ενέργειες στην Αργεντινή της δεκαετίας του 1980 -μερικές δεκαετίες μετά την κατάρρευση της χούντας. Ο σκηνοθέτης του «Λευκού Ελέφαντα», Πάμπλο Τραπερό, επιστρέφει με μία ιστορία βίας και διαφθοράς, χτίζοντας μία ταινία που δίνει έμφαση στον ρεαλισμό.
Η οικογένεια Πούτσιο δεν είναι μία οικογένεια σαν του Ντον Κορλεόνε στον «Νονό». Δεν προξενεί φόβο ή ανησυχία. Ένας από τους γιους της οικογένειας, ο Αλεχάντρο είναι αστέρι στο ράγκμπι και αγαπητός από τους φίλους, ενώ και οι υπόλοιποι χαρακτήρες έχουν κανονικά τις ζωές τους. Ο πατέρας φροντίζει καθημερινά να σκουπίζει το πεζοδρόμιο έξω από το σπίτι του. Αυτή την αίσθηση κανονικότητας φροντίζει να εντείνει ο σκηνοθέτης Πάμπλο Τραπέρο. Σε μία σκηνή ο Αρχιμήδης, ο πάτερ φαμίλιας, κάνει μασάζ στη σύζυγό του που ετοιμάζει το γεύμα. Η σύζυγος γεμίζει το πιάτο με φαγητό και ο Αρχιμήδης το παίρνει, περνάει δίπλα από τα παιδιά της οικογένειας που συνεχίζουν τις καθημερινές δουλειές τους δουλειές, ανεβαίνει τις σκάλες και ανοίγει την πόρτα του μπάνιου. Για λίγα δευτερόλεπτα ο θεατής καταφέρνει να δει ότι εκεί υπάρχει ένας άλλος κόσμος, ένας κόσμος βίας και εκβιασμών.
Αυτή είναι η δύναμη της ταινίας. Ότι παρουσιάζει τον ρεαλισμό και όχι το glamour μιας μαφιόζικης οικογένειας. Είναι ξεκάθαρο ότι σε μία χώρα διεφθαρμένη, με έντονα οικονομικά προβλήματα που προσπαθεί να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα -η ταινία φροντίζει να τονίσει αυτές τις συνθήκες αρκετά συχνά στη διάρκεια της εξέλιξής της-, οι συμμορίες (ακόμα και αν αυτές αποτελούνται απλά από τα μέλη μιας οικογένειας) μπορούν να λυμαίνονται τη χώρα, απολαμβάνοντας ένα καθεστώς ατιμωρησίας.
Η κάμερα ακολουθεί με τράβελινγκ τα μέλη της οικογένειας, διαθέτει αχτύπητο soundtrack και μεταφέρει τον θεατή στην Αργεντινή της δεκαετίας του 1980.
Αλλά πάνω από όλα διαθέτει μία ανατριχιαστική ερμηνεία από τον Γκιγιέρμο Φραντσέλα στον ρόλο του Αρχιμήδη, ενός ανθρώπου που εμφανίζεται ως καλός οικογενειάρχης, αλλά κρύβει μια βαθιά ψυχρότητα μέσα του. Τα γαλάζια μάτια του θαρρείς και διαπερνούν την οθόνη και του επιτρέπουν να χτίσει έναν από τους πιο ενδιαφέροντες μαφιόζους στην ιστορία του σινεμά.
Το αντίπαλον δέος είναι ο γιος, μία σταρ – προσωπικότητα, ένας άνθρωπος που δεν φαίνεται να έχει πρόβλημα να εκμεταλλευτεί όσα του προσφέρει ο πατέρας του, αλλά που παράλληλα ταλανίζεται από κρίσεις συνείδησης όταν καλείται να διαχειριστεί τις δραστηριότητες της οικογένειάς του.
Τελικά να τη δω;
Διαθέτει νεύρο, καλές ερμηνείες, αφηγείται μία συναρπαστική πραγματική ιστορία. Τι άλλο να θελήσει κανείς;
Fun trivia: Το El Clan υπήρξε η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του αργεντίνικου σινεμά στο εγχώριο box office.
