ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Το Σώμα (El Cuerpo)

three-half-popcorn

Η σορός μιας γυναίκας εξαφανίζεται από το νεκροτομείο στη διάρκεια μιας παράξενης νύχτας και ο φρουρός του νεκροτομείου πέφτει θύμα ατυχήματος, όταν πετάγεται τρομαγμένος έξω από το νεκροτομείο και τον χτυπά αυτοκίνητο. Ο σύζυγός της και οι εργαζόμενοι του νεκροτομείου θα κληθούν να λύσουν το μυστήριο, την ώρα που ο πρώτος έρχεται αντιμέτωπος με παράξενα σημάδια που επιδεικνύουν την «παρουσία» της συζύγου.

cuerpo-0001

Στη διάρκεια της βραδιάς μαθαίνουμε ότι η ιδιόρρυθμη σύζυγος καταπίεζε συχνά τον νεότερο σύζυγό της, ενώ στην υπόθεση εμπλέκονται μία νεαρή γυναίκα. Την ίδια ώρα, ένας ντετέκτιβ (πολύ καλός και ο Χοσέ Κορονάντο) προσπαθεί να διελευκάνει την υπόθεση.

Συνδυάζοντας φιλμ νουάρ και στοιχεία ταινίας τρόμου, ο σκηνοθέτης Οριόλ Πάουλο δημιουργεί ένα καλοκουρδισμένο θρίλερ, με τις απαραίτητες ανατροπές. Αντί να επενδύσει στο να κάνει τον θεατή να πεταχτεί από το κάθισμά του, επενδύει στον βαθύτερο τρόμο που σχετίζεται με τις πράξεις μας και τις συνέπειές τους.

cuerpo-0002

Παράλληλα, χτίζει μια άκρως ατμοσφαιρική ταινία που με όπλα τη φωτογραφία και τον μοντάζ καταφέρνει να κρατήσει τον θεατή σε αγωνία.

Ο Ούγκο Σίλβα καταφέρνει και περπατά σε μία λεπτή γραμμή: από τη μία είναι ένας χαρακτήρας που αντιπαθείς, από την άλλη τον λυπάσαι για τα όσα τραβά στη διάρκεια αυτής της βραδιάς που μοιάζει να τραβά σε διάρκεια.

Σε αντίθεση με τις «αμερικανιές» που κατακλύζουν την οθόνη μας και επιστρατεύουν δαίμονες και στοιχειά, το El Cuerpo είναι μία αξιοπρεπέστατη ταινία που χρησιμοποιεί τις σεναριακές υπερβολές της προς όφελός της.

Στα αρνητικά να σημειώσουμε ότι η ταινία άργησε πολύ να έρθει στις ελληνικές αίθουσες (είναι παραγωγής 2012). Ήδη ο σκηνοθέτης βρίσκεται στο post-production της επόμενης ταινίας του, «The Invisible Guest».

cuerpo-0003

Τελικά να τη δω;

Εάν σας αρέσουν τα σκεπτόμενα θρίλερ, δεν θα απογοητευτείτε από «Το Σώμα».

Fun trivia: Η ταινία ήταν υποψήφια για καλύτερο Goya νέου σκηνοθέτη.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *