Εμείς (Us)
Όταν ήταν μικρή, η Άντι βίωσε μια τραυματική εμπειρία σε μία αίθουσα με καθρέφτες ενός λούνα παρκ. Πολλά χρόνια αργότερα επιστρέφει με τον σύζυγό της και τα δύο παιδιά της στο πατρικό της σπίτι για διακοπές. Δεν είναι λίγα εκείνα που της θυμίζουν εκείνη τη βραδιά. Τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο περίεργα και επικίνδυνα όταν στην πόρτα της εμφανίζεται μια οικογένεια που είναι ίδια με τη δική της…
Μετά το Τρέξε!, ο σκηνοθέτης Τζόρνταν Πιλ επιστρέφει στο είδος του τρόμου για να ασχοληθεί με νέα ζητήματα αυτή τη φορά. Όπως το -λευκό- αμερικάνικο όνειρο και η υιοθέτησή του από τους Αφροαμερικανούς. Στην ταινία ο σύζυγος της Άντι «γκρινιάζει» για το ακριβό αυτοκίνητο που αγόρασε ο λευκός φίλος του, ενώ καμαρώνει για το σκάφος που κατάφερε να πάρει. Δεν είναι, επίσης, τυχαίος ο τίτλος της ταινίας: το Us σημαίνει Εμείς, αλλά θα μπορούσε να παραπέμπει και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Τζόρνταν Πιλ ξέρει να στήνει εξαιρετικά τα κάδρα του. Λίγο μετά την αρχή της ταινίας βλέπουμε μία σειρά από λευκά κουνελάκια μέσα σε κλουβιά. Η εικόνα ανοίγει και τα κουνελάκια είναι πολύ περισσότερα, τα περισσότερα όμοια μεταξύ τους -λίγα καφέ ή μαύρα ξεχωρίζουν. Δεν μπορείς παρά να σκεφτείς ότι αυτή είναι μια εικόνα με έντονες φυλετικές προεκτάσεις. Και σίγουρα εκτός από τη στηλίτευση του αμερικανικού ονείρου και το Us -όπως και το Τρέξε!– ασχολείται με ζητήματα φυλής. Σε έναν βαθμό, όμως, η αναφορά σε αυτά τα ζητήματα είναι προβληματική, κυρίως εξαιτίας της απάντησης που δίνει η ταινία στο ερώτημα «Πού οδηγεί η καταπίεση;»
Η Λουπίτα Νιόνγκο ερμηνεύει δύο ρόλους και καταφέρνει να δώσει κάτι διαφορετικό και στους δύο, με τη νεαρή ηθοποιό να φαίνεται σε αυτή την ταινία αρκετά μεγαλύτερη από την ηλικία της.
Όσο η ταινία παραμένει «κλεισμένη» σε ένα σπίτι, τα πράγματα κυλούν συμπαθητικά Όταν βγαίνει όμως έξω, αρχίζουν τα προβλήματα. Το μεγάλο πρόβλημα είναι οι σεναριακές αδυναμίες. Παρά τους συμβολισμούς και τις αναφορές, το Εμείς είναι ένα θρίλερ και ως τέτοιο δεν λειτουργεί πάντα σωστά. Αυτό φαίνεται κυρίως στο φινάλε, όπου η έκπληξη που περιμένει τον θεατή δεν βασίζεται πουθενά σεναριακά. Μοιάζει με μια μεγάλη απάτη που έχει ως αποτέλεσμα να καταστρέφει ακόμα και τα καλά στοιχεία της ταινίας.
