Ευαίσθητες χορδές (Le Cœur en Braille)

Η Μαρί και ο Βικτόρ είναι ερωτευμένοι, αλλά δεν το γνωρίζουν. Εκείνη είναι πρώτη μαθήτρια και μεγάλο ταλέντο στο βιολοντσέλο, αλλά πάσχει από μία σπάνια ασθένεια που την κάνει να χάνει σταδιακά την όρασή της. Ο Βικτόρ αντιμετωπίζει προβλήματα στο σχολείο, αλλά έχει χρυσή καρδιά. Τα δυο παιδιά θα έρθουν κοντά, η Μαρί θα του πει το μυστικό της και οι δυο τους θα προσπαθήσουν να κρύψουν την κατάσταση της υγείας της μέχρι η Μαρί να δώσει εξετάσεις στο ωδείο.

Βασισμένη στο βιβλίο του Πασκάλ Ρουτέρ, η ταινία διαθέτει μπόλικες δόσεις νοσταλγίας και αθωότητας που μεταφέρουν τον θεατή αρκετές δεκαετίες πίσω -και αυτό δεν είναι απαραιτήτως καλό, καθώς οι «Ευαίσθητες Χορδές» -άσχετος ο τίτλος με το περιεχόμενο της ταινίας- δεν αποφεύγει τις γεμάτες αφέλεια σκηνές.

Την ταινία σκηνοθετεί ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Μισέλ Μπουζενά. Παρά το γεγονός ότι έχει στα χέρια του μια δραματική ιστορία, ο Μπουζενά την προσεγγίζει με μια τρυφερή και αστεία ματιά. Χαρακτήρες –  καρικατούρες όπως ο διευθυντής του σχολείου στο οποίο πηγαίνουν τα παιδιά βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Το μεγάλο ατού της ταινίας είναι τα δύο πιτσιρίκια της: η Αλί Βαϊγιό και ο Ζαν-Σταν Ντι Πακ ίσως να μην ταιριάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους, αλλά και οι δύο δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και σε κάνουν να ενδιαφερθείς για τους χαρακτήρες που ερμηνεύουν.

Ωστόσο, αξίζει να αναφερθούμε και σε ένα φαινόμενο που φέτος γίνεται ιδιαίτερα έντονο. Στις αίθουσες βγαίνουν αρκετές ταινίες ευρωπαϊκής προέλευσης που έχουν προβληθεί μόνο σε Φεστιβάλ και στην χώρα παραγωγής τους. Τις ταινίες αυτές τις βλέπουμε και στην Ελλάδα, εγκαταλελειμένες στις θερινές αίθουσες, προορισμένες να ανταγωνίζονται η μία την άλλη (και τελικά να κόβουν μερικές εκατοντάδες εισιτήρια).