Πατέρας και κόρη (Fathers and Daughters)

Διάσημος συγγραφέας (Ράσελ Κρόου) δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον θάνατο της γυναίκας του. Καθώς παλεύει να μεγαλώσει την κόρη του, θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα δικά του ψυχικά και συναισθηματικά προβλήματα. 27 χρόνια μετά, η κόρη του, μεγάλη πια (Αμάντα Σέιφριντ), δυσκολεύεται να δεσμευτεί. Ένας νεαρός άνδρας (Άαρον Πολ) θα έρθει κοντά της και θα προσπαθήσει να την καταλάβει.

Σαπουνόπερα ολκής είναι η νέα ταινία του Γκαμπριέλ Μουτσίνο (Το Κυνήγι της Ευτυχίας) που μία ροπή προς το μελόδραμα την είχε, αλλά κατάφερνε να το «κρατήσει» με την εξαιρετικά μετρημένη ερμηνεία του Γουίλ Σμιθ και το «φρένο» στο σενάριο.

Εδώ το μελόδραμα καταλαμβάνει πρώτο ρόλο. Ο θεατής παρακολουθεί ουσιαστικά δύο διαφορετικές ιστορίες, καθώς στην πρώτη ο πατέρας Τζέικ Ντέιβις παλεύει με την έλλειψη δημιουργικότητας και την κατάθλιψη και στη δεύτερη η κόρη του κινείται από τη μία εφήμερη σχέση στην άλλη. Το «Fathers and daughters» του τίτλου μάλλον αναφέρεται στις δύο εκδοχές των κεντρικών χαρακτήρων. Στην μικρή και τη μεγάλη Κέιτι Ντέιβις και στον Ράσελ Κρόου, η παρουσία του οποίου είναι μοιάζει να είναι έντονη στις επιλογές της ως ενήλικη.

Και εκεί βρίσκεται ουσιαστικά η παραπλάνηση. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας ο θεατής θεωρεί ότι η αιτία για τις επιλογές της νεαρής κοπέλας είναι ο πατέρας της, κάτι που αποδεικνύεται ότι σεναριακά δεν στηρίζεται κάπου. Επομένως ακόμα και αυτή η σύνδεση μοιάζει να μην υπάρχει.

Ο σεναριογράφος Μπραντ Ντες δίνει «ρέστα» (το credit του στο imdb μιλά για το πρώτο του σενάριο): Μπόλικο θανατικό και δάκρυα, ξεπεσμένοι συγγραφείς, πικραμένες θείες. Παράλληλα, δεν λείπουν και τα ηθικά διδάγματα (πόσο «κακό» είναι να έχεις έναν σύντροφο που σε στηρίζει και εσύ απλά δεν το καταλαβαίνεις, μοιάζει να λέει η ταινία).

Δυστυχώς, μία από τις χειρότερες στιγμές της Αμάντα Σέιφριντ, αλλά και του Ράσελ Κρόου.

Τελικά να τη δω;

Καλύτερα ένα Σάββατο μεσημέρι, στην τηλεόραση.