ΑφιερώματαΘΕΜΑΤΑ

(Λίγος) τρόμος δεν είναι ποτέ αρκετός

Το Μικρό Σπίτι στο Δάσος επιχειρεί την ανανέωση του σινεμά του τρόμου. Με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα. Ασκώντας κριτική στο ίδιο το είδος, οικειοποιείται μια σειρά κλισέ, κάνει αναφορά σε όλα τα τρομακτικά πλάσματα που μπορεί να δει κανείς σε ταινίες θρίλερ, επιχειρώντας να κατασκευάσει κάτι πρωτότυπο.
Εμείς κάνουμε το δικό μας αφιέρωμα στις ταινίες τρόμου, χωρίζοντάς τες με βάση τους τρόμους που μας παρουσιάζουν. Φυσικά η λίστα είναι ενδεικτική και περιλαμβάνει μερικές μόνο ταινίες από κάθε κατηγορία.
Από τεράστια ζώα μέχρι διαβολικά παιδιά, από τέρατα μέχρι ζόμπι, από κατά συρροήν δολοφόνους μέχρι σατανικούς κλόουν, τα θρίλερ έχουν επιστρατεύσει ό,τι μπορεί να σκεφτεί το ανθρώπινο μυαλό για να σιγουρευτούν ότι θα μας κρατούν ξάγρυπνους τις νύχτες.
Πνεύματα-Φαντάσματα
Τα πνεύματα κατοικούν ανάμεσα μας. Προτιμούν, βέβαια, τα απομονωμένα μέρη, όπου κάνουν την εμφάνιση τους σε μοναχικούς ανθρώπους, τους οποίους φέρνουν στα όρια της ψυχολογικής κατάρρευσης. Τι να κάνεις; Εκτός και αν σε λένε Κάσπερ, δύσκολα θα είσαι φάντασμα φιλικό προς τον χρήστη…
Στη Λάμψη του Στάνλεϊ Κιούμπιρκ τα πνεύματα ενός σατανικού ξενοδοχείου παίζουν με το μυαλό του νέου επιστάτη του (Τζακ Νίκολσον), ο οποίος στρέφεται κατά της οικογένειάς του.
Στο TheRingμία βιντεοκασέτα αρκεί για να σε στείλει στα θυμαράκια. Ωστόσο, πίσω από το νέο αυτό τρόμο που χρησιμοποιεί τη νέα τεχνολογία για να προσεγγίσει τα θύματά του, βρίσκεται ένα πνεύμα.
Η Έκτη Αίσθηση έδωσε άλλο νόημα στην έννοια του twist (της αποκάλυψης του τέλους). Στην ταινία ο Μπρους Γουίλις συνομιλεί με τον Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ που «βλέπει νεκρούς ανθρώπους».
Ο Ρόμπετ Γουάιζ είναι υπεύθυνος για πολλές ταινίες τρόμου (και για μερικά πασίγνωστα μιούζικαλ. Στο TheHauntingτου 1963 ένας επιστήμονας πηγαίνει σε ένα απομακρυσμένο σπίτι σε ένα λόφο, το οποίο έχει να επιδείξει ιστορίες τρέλας και βίαιων θανάτων.
Το Session9 αποτελεί μια εξαιρετική –και παραγνωρισμένη- ταινία τρόμου. Σε αυτό μια ομάδα καθαρισμού πηγαίνει σε ένα πρώην ψυχιατρικό άσυλο, το οποίο έχει ένα φρικιαστικό παρελθόν που μοιάζει να επιστρέφει.
Στο DeadofNightτου 1945 ένας αρχιτέκτονας σε μία απομονωμένη (τι άλλο;) βίλα έχει την αίσθηση ότι έχει βρεθεί εκεί ξανά και ότι η διαμονή του τελείωσε με βίαιο τρόπο. Ένας ψυχίατρος επιμένει ότι υπάρχει μια λογική εξήγηση και καλεί τους άλλους καλεσμένους να διηγηθούν ιστορίες με φαντάσματα.
Η Νικόλ Κίντμαν που ζει σε ένα σπίτι σκοτεινό και παλιό (και αυτή), μαζί με τα δυο παιδιά της που μοιάζουν να είναι ευαίσθητα στις ακτίνες του ηλίου, αρχίζει και αισθάνεται ότι το σπίτι είναι στοιχειωμένο. Αυτά στο Οι Άλλοι (2001) του Αλεχάντρο Αμεναμπάρ.
 Εξωγήινοι
Πρωταγωνιστές σε πολλές ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αλλά και σε ορισμένα θρίλερ, οι εξωγήινες οντότητες έχουν ως στόχο την εξόντωση του ανθρώπινου είδους που αντί να κάτσει στα αυγά του, κάνει διαστημικά ταξιδάκια σε σκοτεινές γωνιές του σύμπαντος.
Alien(1979): Δικαίως η ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ (και το σίκουελ Aliensαπό τον Τζέιμς Κάμερον) θεωρείται ότι ανήκει στο είδος του θρίλερ. Σε αυτό ένα εξωγήινο πλάσμα τρομοκρατεί το πλήρωμα ενός διαστημικού σκάφους που προσγειώνεται σε έναν άγνωστο πλανήτη μετά τη λήψη SOS.
TheThing: Η κλασική ταινία του Τζον Κάρπεντερ του 1982 περιστρέφεται γύρω από μια ομάδα επιστημόνων που βρίσκονται στην Ανταρκτική και έρχονται αντιμέτωποι με μια εξωγήινη οντότητα που παίρνει τη μορφή των ανθρώπων που σκοτώνει.
InvasionoftheBodySnatchers(1978): Μια ομάδα ανθρώπων στο Σαν Φρανσίσκο συνειδητοποιεί ότι η ανθρώπινη φυλή αντικαθίσταται από μία άλλη που δεν φαίνεται να έχει συναισθήματα.
Ζόμπι
Τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα. Όποιος είχε αυτή την εντύπωση καλύτερα να την εγκαταλείψει. Οπλισμένα με υπομονή γαϊδάρου και ακόρεστη πείνα, τα απέθαντα αυτά πλάσματα θα διεκδικήσουν το μερίδιο στην ανθρώπινη σάρκα που τους αναλογεί.
28 Μέρες μετά: νεαρός βρίσκεται σε κώμα στο νοσοκομείο. Όταν ξυπνάει διαπιστώνει ότι ένας ιός έχει μετατρέψει τους γύρω του σε ζόμπι. Τώρα πρέπει να βρει έναν τρόπο να επιβιώσει.
EvilDead: Πέντε φίλοι ταξιδεύουν σε ένα σπιτάκι στο δάσος (βρε μανία!), όπου κατά λάθος απελευθερώνουν πνεύματα σαρκοφάγα…
TheNightoftheLivingDead: Ο Τζορτζ Ρομέρο δημιούργησε το 1968 το αριστούργημα των ταινιών ζόμπι. Μια ομάδα ανθρώπων κρύβεται σε μία φάρμα, στην προσπάθειά της να σωθεί από τα ζόμπι.
Hellraiser: Στην ταινία του Κλάιβ Μπάρκερ, μια άπιστη σύζυγος συναντά το ζόμπι του νεκρού εραστή της, τον οποίο κυνηγούν οι δαίμονες, από των οποίων τη σαδομαζοχιστική κόλαση έχει μόλις ξεφύγει. Αρρώστια!!!!
Βρικόλακες
Δεν είναι μόνο τα ζόμπι τρομακτικά. Βρικόλακες και (ενίοτε λυκάνθρωποι) αποτελούν πλάσματα της νύχτας που οι σκηνοθέτες επιστρατεύουν για να σκορπίσουν τον φόβο.
Άσε το Κακό να Μπει: Φυσικά μιλάμε για το σουηδικό και όχι για την αμερικανική μεταφορά του. Θα μπορούσε να ανήκει και στην κατηγορία των διαβολικών παιδιών. Στο Άσε το Κακό Να Μπει ένα αγόρι γίνεται φίλος με ένα κορίτσι-βαμπίρ.

Vampyr: Εν έτει 1932 ο Καρλ Θίοντορ Ντράγιερ δημιούργησε μια από τις πιο εμβληματικές ταινίες τρόμου. Σε αυτήν ένας ταξιδιώτης φτάνει σε ένα ξενοδοχείο, όπου διαπιστώνει την ύπαρξη βαμπίρ.

Nosferatu: Δέκα χρόνια πιο πριν (και συγκεκριμένα το 1922), ο Φ.Μουρνάου δημιούργησε το Νοσφεράτου, το οποίο είναι βασισμένο στη μυθολογία του Δράκουλα και μας άφησε να αναρωτιόμαστε αν ο Μαξ Σρεκ είναι όντως βρικόλακας…

TheHowling(1981): Μετά από μία σχεδόν τελεσίδικη συνάντηση με έναν σίριαλ κίλερ, μια δημοσιογράφος πηγαίνει σε ένα κέντρο αποκατάστασης, του οποίου οι κάτοικοι δεν είναι αυτό που φαίνονται. Ναι καλά το καταλάβατε, αυτό που τους ενώνει είναι η δίψα για αίμα.
Διάβολοι
Δαιμονικές φιγούρες, ενσαρκώσεις του Εξαποδώ, διάβολοι αποτελούν αγαπημένο θέμα των ταινιών τρόμου. Καλού κακού κρατάτε πάνω σας κάναν σταυρό…
Το Μωρό της Ρόζμαρι (1968): Μια γυναίκα μένει έγκυος και παρατηρεί διάφορα παράξενα φαινόμενα. Μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποιεί ότι το μωρό που κουβαλά στη μήτρα της είναι η ενσάρκωση του διαβόλου. Η ταινία του Ρομάν Πολάνσκι προκαλεί μέχρι και σήμερα εφιάλτες.
Omen (1976): Φαίνεται ότι τα διαβολικά παιδιά είναι πιο επιρρεπή στα δαιμόνια…Στο κλασικό θρίλερ του Ρίτσαρντ Ντονέρ, ένας Αμερικανός πρέσβης μαθαίνει ότι ο γιος του είναι ο Αντίχρηστος (στα όρη, στ’ άγρια βουνά!)
Εξορκιστής (1973): Ένα κορίτσι έχει καταληφθεί από κάποιον δαίμονα. Για βοήθεια σπεύδει ένας ιερέας που πραγματοποιεί εξορκισμούς. Η ταινία του Γουίλιαμ Φρίντκιν παραμένει κλασική και όχι άδικα. Όταν βλέπεις το κεφάλι της πιτσιρίκας να περιστρέφεται, απλά κλείνεις τα μάτια και λες δέκα φορές το Πάτερ Ημών.
Η 9η πύλη: Ο Τζόνι Ντεπ αναζητά ένα δαιμονικό κείμενο που ανοίγει τις πύλες της κολάσεως. Ο Ρομάν Πολάνσκι μάλλον το διασκέδασε στα γυρίσματα του Μωρού της Ρόζμαρι και είπε να το επαναλάβει.
Σίριαλ Κίλερ
Στο είδος υπάρχουν δεκάδες παραλλαγές. Θύματα είναι συνήθως μια παρέα νεαρών (και ολίγον τι αφελών) παιδιών που αντί να μαζευτούν όλα μαζί σε ένα σπίτι, να ανοίξουν τα φώτα και να μην το κουνήσουν ρούπι, θεωρούν ασφαλές όταν ακούν ένα θόρυβο από ένα σκοτεινό δωμάτιο να σπεύσουν να το εξερευνήσουν.
Ψύχω (1960): Αν και δεν είναι ακριβώς σίριαλ κίλερ, ο Άντονι Πέρκινς είναι σίγουρα ψυχοπαθής δολοφόνος στην ταινία του Χίτσκοκ, η οποία θεωρείται από τις καλύτερες ταινίες τρόμου. Όχι άδικα, μιας και ο μάστερ του σασπένς ξέρει πώς να καθηλώνει το θεατή στη θέση του, προκαλώντας παράλληλα ρίγη συγκίνησης (και τρόμου).
PeepingTom(1960): Η ηδονοβλεψία σε νέα ύψη: Ένας νεαρός δολοφονεί γυναίκες με μία κινηματογραφική κάμερα, θέλοντας να καταγράψει τον τρόμο τους.
TheTexasChainsawMassacre(1974): Ο Leatherface, ένας σχιζοφρενής δολοφόνος με πριόνι, σκορπά τον τρόμο σε… (μαντέψτε) μια παρέα παιδιών που βρίσκεται απομονωμένη σε ένα μικρό σπίτι.
Παρασκευή και 13 (1980): Άλλη μία ταινία που γνώρισε πολλές συνέχειες. Σε αυτήν ο Τζέισον, που «πνίγηκε» σε μία κατασκήνωση όταν ήταν παιδί, τρομοκρατεί τη νέα γενιά κατασκηνωτών.
Εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες (1984): Τρομακτικός γιατί προέρχεται από τους εφιάλτες, ο Φρέντι Κρούγκερ παραμονεύει για να στοιχειώσει τον ύπνο μερικών εφήβων (τι πρωτότυπο). Αν και γνώρισε 897.654 συνέχειες (λέμε τώρα!) η πρώτη ταινία του Γουες Κρέιβεν παραμένει κλασική.
Halloween(1978): Και πάλι Τζον Κάρπεντερ σε μια κλασική ταινία τρόμου. Ένας ψυχωτικός έφηβος που νοσηλεύεται για τον φόνο της αδελφής του, το σκάει και σκορπά τον τρόμο σε μια παρέα νεαρών.
Carrie(1976): Δεν ξέρουμε τι είναι πιο ανησυχητικό: το όραμα του Στίβεν Κινγκ που έγραψε το βιβλίο, ή ο τρόπος που ο Μπράιαν Ντε Πάλμα το μετέφερε στην οθόνη. Μια έφηβη με τηλεκινητικές ικανότητες φτάνει στα όριά της ένα βράδυ, σκορπώντας τον τρόμο σε μια επαρχιακή πόλη.
Seven(1995): «Μην ανοίξεις αυτό το κουτί!!»: Κάθε θεατής που σέβεται τον εαυτό του έχει φωνάξει αυτή την ατάκα στον Μπραντ Πιτ στο τέλος της ταινίας. Στο σκοτεινό φιλμ του Ντέιβιντ Φίντσερ ένας βετεράνος αστυνομικός και ένας «ψάρακας» αναζητούν έναν σίριαλ κίλερ-εκδικητή.
Η σιωπή των Αμνών (1991): Ένας κανίβαλος πρώην ψυχίατρος καλείται να βοηθήσει μια νεαρή ντετέκτιβ να βρει έναν σίριαλ κίλερ. Και προκαλεί στην πορεία προκαλεί πεπτικές διαταραχές. Η μόνη ταινία τρόμου που έχει κερδίσει όλα τα βασικά Όσκαρ (σκηνοθεσίας, ταινίας, ερμηνειών).
Scream(1996): Το 1996 ο Γουές Κρέιβεν αποφάσισε να παίξει με τους κανόνες του είδους και να αποκαλύψει τα κλισέ των ταινιών τρόμου. Το έκανε επιτυχημένα σε δύο ταινίες, μέχρι που η επανάληψη σκότωσε την (όποια) πρωτοτυπία.
Saw(2004): Μάλλον ψυχοπαθή παρά σίριαλ κίλερ λες τον δολοφόνο του Saw, ο οποίος επιδίδεται σε ένα σαδιστικό παιχνίδι που θέλει συμμετέχοντες σε δολοφονικό παιχνίδι να σκοτώνουν ο ένας τον άλλο. Συμπαθητική η ιδέα του πρώτου, μέχρι το τρίτο κοντέψαμε να αυτοκτονήσουμε από μόνοι μας και χωρίς τη βοήθεια του Τζικσο (και ακολούθησαν πολλές ακόμα).
I’m watching you now…
Όσο περισσότερα τα εφέ τόσο μεγαλύτερος ο τρόμος; Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι η κάμερα στο χέρι έχει χρησιμοποιηθεί αρκετές φορές για να δώσει ένα αίσθημα αυθεντικού στις ταινίες τρόμου.
BlairWitchProject(1999): Είναι αλήθεια ή είναι ψέμματα; Με μία ιδιοφυή καμπάνια, το BlairWitchProjectκατάφερε να κάνει για μήνες πολλούς να αναρωτιούνται εάν τα όσα παρουσιάζει είναι αληθινά. Βοήθησε η κάμερα στο χέρι και οι άγνωστοι ηθοποιοί.
ParanormalActivity(2007): Αντιγράφοντας την ιδέα του BlairWitch, αλλά με πνεύματα σε ένα σπίτι, το ParanormalActivityτρόμαξε στην πρώτη του εμφάνιση και γι’ αυτό είπε να το επαναλάβει κάμποσες φορές.
Cloverfield(2008): Ο Ντρου Γκόνταρντ της ταινίας Το Μικρό Σπίτι στο Δάσος, έκανε μια ταινία όπου ένα τέρας αγνώστου ταυτότητας επιτίθεται στη Νέα Υόρκη. Τη διαφορά κάνει το γεγονός ότι όλη η ταινία έχει γυριστεί με κάμερα στο χέρι.
Διαβολικά παιδιά
Έχουν όμορφα πρόσωπα, μοιάζουν τόσο αθώα, αλλά πίσω από το αθώο βλέμμα κρύβουν σχιζοφρενείς δολοφόνους, διαβολικά πλάσματα, τρομακτικές απειλές. Το μήνυμα είναι σαφές: προσοχή στα αγγελούδια σας γιατί μπορεί να βγάλουν κέρατα και ουρά διαβόλου!
TheInnocents:Το 1961 ο Τζακ Κλέιτον έκανε μια ταινία για αθώα παιδιά που δεν ήταν και τόσο αθώα. Μια γκουβερνάντα σε ένα (βαρεθήκαμε να το λέμε) ερημικό σπίτι, συνειδητοποιεί ότι τα δύο παιδιά που κρατάει, είναι μάλλον τρομακτικά.
VillageoftheDamned(1960): Στην πόλη Μιντγουιτς (μας κάνουν πλάκα;) ξανθά παιδιά με γυάλινο βλέμμα, αγνώστου πατρός, διαθέτουν τρομακτικές δυνάμεις.
Orphan(2009): Ένα ζευγάρι υιοθετεί ένα 9χρονο κορίτσι που δεν είναι τόσο αθώα όσο δείχνει.
TheGoodSon: Το 1993 ο Φρόντο (Ελάιζα Γουντ) είναι απλά ένα καλό παιδί που πηγαίνει να μείνει με τον θείο και τη θεία του. Σύντομα συνειδητοποιεί ότι ο ξανθός ξάδελφος του (Μακόλεϊ Κάλκιν) είναι ανησυχητικά διαταραγμένος.
Το ορφανοτροφείο (2007): Μια στρατιά παιδιών παρελαύνουν από το ανησυχητικό θρίλερ του Χουάν Αντόνιο Μπαγιόνα, καθώς μια γυναίκα ανοίγει ορφανοτροφείο για παιδιά με κινητικά προβλήματα.
Ψυχολογία του τρόμου
ShutterIsland (2010): Ένας ντετέκτιβ πηγαίνει σε ένα νησί όπου βρίσκεται ένα άσυλο ψυχασθενών, προκειμένου να ερευνήσει την εξαφάνιση μιας ασθενούς. Τι είναι αλήθεια και τι ψέματα στην ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε; Μέχρι το τέλος ο σκηνοθέτης μας κρατά σε αγωνία.
Memento (2000) : Ένας άνδρας με βραχυπρόθεσμη μνήμη αναζητά τον δολοφόνο της γυναίκας του, καθώς πτώματα αρχίζουν να συσσωρεύονται γύρω του. Όχι ακριβώς θρίλερ, αλλά αρκούντως ανησυχητικό.
DontLookNow: Η ταινία του Νίκολας Ρεγκ (1973) αποτελεί ένα από τα καλύτερα θρίλερ όλων των εποχών. Και όχι γιατί σου δίνει απαντήσεις, αλλά για το σασπένς που δημιουργεί, καθώς ένα ζευγάρι θρηνεί τον πρόσφατο χαμό της κόρης του στα σοκάκια της Βενετίας.
Διαβολικοί κλόουν
Διαβολικά παιδιά, διαβολικοί εξωγήινοι, διαβολικά τέρατα. Όλα μπορούμε να τα καταλάβουμε, αλλά αυτή την εμμονή με τους διαβολικούς κλόουν, μάλλον όχι. Για καλό και για κακό καλύτερα να μην τους προσκαλέσετε στο επόμενο παιδικό πάρτι που θα κάνετε.
TheDarkKnight: Η ταινία υποτίθεται ότι είναι περιπέτεια, αλλά η παρουσία του Τζόκερ, όπως τον ερμήνευσε ο Χιθ Λέτζερ, μάλλον τρόμο προκαλεί. Το ίδιο προκαλεί στη Γκόθαμ και ο ψυχοπαθής «κλόουν» με το μόνιμο χαμόγελο, προκαλώντας την οργή του Μπάτμαν.
It(1990): Στον Στίβεν Κινγκ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό ο τρόμος που προκαλούν οι κλόουν. Και αυτό γιατί τη μορφή αυτή παίρνει η απειλεί που τρομοκρατεί μια παρέα παιδιών στο «Αυτό».
KillerKlownsfromouterspace (1988): Εξωγήινοι μεταμφιεσμένοι ως κλόουν σκορπούν τον τρόμο.
Τεράστια ζώα-Θαλασσινά πλάσματα-Τέρατα
Γιγαντιαία μυρμήγκια (Them!) , αράχνες (Tarantula), γορίλες (Κινγκ Κονγκ), καρχαρίες (Jaws), καθώς και ένα πλάσμα που μοιάζει με μύγα (TheFly) χρησιμοποιούνται κατά κόρον για να σκορπίσουν τον τρόμο. Καλού κακού ένα σπρέι για φλιτάρισμα και μια μυγοσκοτώστρα είναι καλό να υπάρχουν στα είδη πρώτης ανάγκης.
Ο Λαβύρινθος του Πάνα δεν αποτελεί ακριβώς ταινία τρόμου, αλλά παρ’ όλα αυτά το τέρας που παρουσιάζεται σε αυτή είναι αρκετά ανησυχητικό.
CatPeople(1942) Ένας Αμερικανός παντρεύεται μια γυναίκα από τη Σερβία που φοβάται ότι θα μετατραπεί σε γυναίκα-γάτα, όπως ορίζουν οι δοξασίες της πατρίδας της. Η κλασική ταινία του Ζακ Τουρνέ σκορπά τον φόβο με την ατμόσφαιρα της.
The Abyss(1989): Μια μορφή εξωγήινης ζωής έχει φτάσει μέχρι τα βάθη της θάλασσας στην ταινία του Τζέιμς Κάμερον.
Και μετά από όλα αυτά… sleeptight!
Τάιλερ Ντέρντεν

cinepivates

Συντακτική ομάδα

3 σκέψεις σχετικά με το “(Λίγος) τρόμος δεν είναι ποτέ αρκετός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *