5 + 1 ταινίες για το Athens Pride
Η φετινή Γιορτή Υπερηφάνειας διοργανώνεται το Σάββατο. Αφετηρία είναι η πλατεία Κλαυθμώνος, όπου είναι το σημείο συνάντησης για το μεγάλο συλλαλητήριο προς το Σύνταγμα.
Σκοπός του Athens Pride είναι να μεγιστοποιήσει την ορατότητα των LGBT ατόμων στην ελληνική κοινωνία, προωθώντας τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις τους.
Οι Cinepivates επέλεξαν έξι πρόσφατες ταινίες με θέματα που αφορούν την LGBT κοινότητα.
Closet Monster
Ο νεαρός καναδός σκηνοθέτης, Στέφεν Νταν, πραγματικά ανοίγει τους ασκούς και εξαπολύει από μέσα του όλη την μαγεία του, εμφυσώντας την στην ταινία του. Μια ταινία που μιλά για τη σεξουαλική αφύπνιση, αλλά παράλληλα και τη νεανική επανάσταση και το πέρασμα από την παιδικότητα στην ενηλικίωση, σεξουαλική απελευθέρωση και εύρεση της σεξουαλικής ταυτότητας, τσακισμένα όνειρα, δικαίωμα στη διαφορετικότητα και αποδοχή του εαυτού μας αλλά και των άλλων, φιλία, κοινωνικό ρατσισμό και bulling, πόνο απώλειας, τύψεις και ενοχές, φαντασία και δημιουργικότητα, ρεαλισμό και σουρεαλισμό. Ο μικρός Όσκαρ τραυματίζεται ψυχικά όταν βλέπει μπροστά στα μάτια του την βάρβαρη δολοφονία ενός νεαρού ομοφυλόφιλου από μεγαλύτερης ηλικίας συμμαθητές του. Μεγαλώνοντας θα προσπαθήσει να αποβάλλει τις προτιμήσεις του νιώθοντας ενοχές. Ταυτόχρονα η μητέρα του τους εγκαταλείπει και οι προηγούμενα άριστες σχέσεις με τον πατέρα του χαλάνε. Μόνη του διαφυγή το μαγευτικό δεντρόσπιτο στον κήπο του και το μικρό του κατοικίδιο χάμστερ, με το οποίο αρχίζει να έχει καθημερινούς διαλόγους. Καταπληκτική κινηματογράφιση και ερμηνείες από τους νεαρούς πρωταγωνιστές, ενώ ενδιαφέρον έχει το παραμυθένιο στοιχείο που εισάγεται κυρίως με τους διαλόγους με το χάμστερ, στο οποίο δανείζει τη φωνή της η Ιζαμπέλα Ροσελίνι. Το Closet Monster επεξεργάζεται σεναριακά υπέροχα σημαντικά θέματα ψυχολογίας, είναι πολυεπίπεδο συνδυάζοντας πολλά στοιχεία, ρεαλισμού ή φαντασίας, παιδικότητας ή αισθησιασμού και τα εντάσσει στο ύφος του με αρμονία και χειμαρρώδης ροή.
Από Μακριά/ From Afar
Ο Αρμάντο, ένας 50άρης που ζει στο Καράκας, πληρώνει νεαρούς άνδρες για να τους παρακολουθεί χωρίς να τους αγγίζει. Μία μέρα γνωρίζει τον Έλντερ, έναν νεαρό 17χρονο, έναν αγρίμι, επικεφαλής μίας συμμορίας. Ενώ αρχικά ο Έλντερ θα είναι επιθετικός απέναντι στον Αρμάντο, στη συνέχεια οι δύο άνδρες θα έρθουν κοντά. Την ίδια ώρα, η έλευση του πατέρα του Αρμάντο στο Καράκας θα ανατρέψει τις ζωές των κεντρικών χαρακτήρων. Ο θεατής θα μείνει να αναζητά νόημα μετά το τέλος της ταινίας για τα κίνητρα των χαρακτήρων και τις πράξεις τους. Και είναι υπέρ της ταινίας το γεγονός ότι καταφέρνει και προκαλεί για αρκετή ώρα συζήτηση και ανάλυση, αλλά παράλληλα αποκαλύπτεται μία ασυνέπεια στους χαρακτήρες. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι έρχονται τόσο κοντά; Τι είναι αυτό που αντιστρέφει το κλίμα; Ο τίτλος της ταινίας είναι αποκαλυπτικός για πολλά πράγματα, αλλά ο θεατής δεν θα μπορέσει εύκολα να συναισθανθεί τι είναι αυτό που περνάνε οι χαρακτήρες.
Με την πρώτη ματιά (εναλλακτικός τίτλος Σήμερα Θέλω να Γυρίσω Μόνος)/Hoje Eu Quero Voltar Sozinho
Ο κεντρικός ήρωας είναι ένα τυφλό παιδί που έχει προβλήματα στο σχολείο από συμμαθητές του που τον παρενοχλούν. Η μοναδική του φίλη είναι μια κοπέλα που φαίνεται να τρέφει περισσότερα συναισθήματα για αυτόν. Ο κόσμος του θα έρθει πάνω κάτω όταν έρθει ένας νέος μαθητής στην τάξη του με τον οποίο γίνονται από την αρχή αχώριστοι σε μια σχέση που σιγά σιγά δυναμώνει σε κάτι διαφορετικό. Η γλυκιά αυτή αισθηματική εφηβική ταινία είναι πολύπλευρη με πολλά επίπεδα ανάλυσης. Η έλλειψη της όρασης δίνει φτερά στην καρδιά και επιτρέπει στον έρωτα να δει απευθείας στην ψυχή απελευθερωμένος από κοινωνικούς περιορισμούς. Διαθέτει ποικιλία θεμάτων (άτομα με ειδικές ανάγκες, εφηβικούς προβληματισμούς, bulling, σεξουαλική αφύπνιση, ρατσισμό, φιλία, έρωτα, δικαίωμα στη ζωή) που τα επεξεργάζεται και τα παρουσιάζει απλά αλλά ολοκληρωμένα. Έχει υπέροχη φωτογραφία και σκηνοθεσία παρουσιάζοντας ένα θέμα ταμπού αλλά προβάλλοντας το με φυσικότητα και σεβασμό, χωρίς να επιδιώκει την εύκολη λύση του να προκαλέσει. Σε ορισμένες σκηνές (για παράδειγμα στις ντουζιέρες) με υπάρχει ένας αισθησιασμός που είναι αντιληπτός από όλους, χωρίς να γίνεται χυδαίος ή φτηνός.
Pride
Μια ομάδα ομοφυλόφιλων Λονδρέζων ακτιβιστών φτάνει σε μια μικρή πόλη της Ουαλίας για να συμπαρασταθεί σε μια χούφτα απεργών ανθρακωρύχων και στις οικογένειες τους, που πεισματικά αντιστέκονται στην Θατσερική πολιτική της εποχής εκείνης. Το Pride κινείται στο πνεύμα του Billy Elliot και του Άνδρες Έτοιμοι για Όλα, έχει όμως ένα πιο ακτιβιστικό προσανατολισμό και ένα μήνυμα που αξίζει να το έχουμε όλοι στο μυαλό μας: κανένας αγώνας, όσο ευγενικός και αν είναι ο σκοπός, δεν μπορεί να έχει επιτυχία εάν δεν καταφέρει να αφορά μεγάλο τμήμα της κοινωνίας. Το Pride είναι μία ταινία τρυφερή, αλλά και συγκινητική. Όταν ο Μαρκ (Μπεν Σνέτσερ) υπόσχεται στους ανθρακωρύχους κάτι «εντυπωσιακό» και αυτοί απαντούν τραγουδώντας το Bread and Roses -στην αρχή οι γυναίκες, έπειτα όλοι μαζί- δυσκολεύεσαι να μην δακρύσεις. Μπορεί η μάχη των ανθρακωρύχων να μοιάζει με κάτι «βρετανικό», αλλά δεν είναι. Είναι συγκινητικό το να βλέπεις τη μία κοινωνική ομάδα να στέκεται δίπλα στην άλλη, με αμφιβολίες και προκαταλήψεις στην αρχή, με την ένταση της νίκης στη συνέχεια.
Xenia
Ο Ντάνι (Κώστας Νικούλι) μένει στην Κρήτη. Μετά τον θάνατο της μητέρας του, αποφασίζει να πάει στην Αθήνα και να συναντήσει τον αδελφό του, τον Όντι –ο οποίος θέλει να τον φωνάζουν Οδυσσέα (Νίκος Γκέλια) για να μη θυμίζει την αλβανική του καταγωγή. Του λέει ότι ο βιολογικός τους πατέρας ζει στη Θεσσαλονίκη και τον πιέζει να ταξιδέψουν μέχρι εκεί για να τον βρουν και να του ζητήσουν χρήματα. Το ταξίδι τους θα γίνει μια μικρή Οδύσσεια, στη διάρκεια της οποίας οι δύο ήρωες καλούνται να αντιμετωπίσουν φαντασιώσεις, όνειρα και φόβους. Και μαζί τη σκληρή ελληνική πραγματικότητα: αυτή που θέλει τους φασίστες να επιτίθενται σε μετανάστες, αυτή που θέλει έναν μετανάστη χωρίς χαρτιά να είναι απελάσιμος ακόμα και αν έχει γεννηθεί στην Ελλάδα, την Ελλάδα της βίας, του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας. Αλλά και την Ελλάδα της διαφορετικότητας. Ο σκηνοθέτης μένει πιστός στο σινεμά που φτιάχνει: ένα γλυκόπικρο και χρωματιστό medley της ανθρώπινης ύπαρξης, ένα κινηματογραφικό σύμπαν όπου δεν λείπει το κοινωνικό σχόλιο, αλλά και οι ενδιαφέρουσες ιστορίες και χαρακτήρες.
Η Προσευχή
Η μικρού μήκους ταινία του Θανάση Νεοφώτιστου έχει ως θέμα της την σεξουαλική αφύπνιση μέσα σε ένα περιβάλλον bullying. Στο Γυμνάσιο του Δημήτρη, ο Βασίλης με την παρέα του, μια ομάδα νταήδων, προκαλούν τρόμο στα πιο αδύναμα παιδιά. Όταν ο Δημήτρης μαθαίνει ότι πρέπει να πει την προσευχή, ο Βασίλης καταλαμβάνει όλη του τη σκέψη. Τι θα γίνει όμως όταν θα φτάσει η μέρα να σταθεί μπροστά στο σχολείο και κυρίως μπροστά σε αυτόν;
