ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Ο Επαναστάτης (Free State of Jones)

3popcorn

Ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ Βορείων και Νοτίων μαίνεται. Ο Νιούτον Νάιτ, νοσοκόμος στο πεδίο μάχης θα αγανακτήσει με τα νεκρά ή κομματιασμένα κορμιά που μεταφέρει και κρατώντας στα χέρια του το νεκρό κορμί του ανιψιού του θα επιστρέψει πίσω ως λιποτάκτης. Η οργή όμως για την υποχρεωτική στράτευση αλλά και για την εκμετάλλευση των κατοίκων από τους στρατιωτικούς θα τον μετατρέψει σε υποστηρικτή των αδυνάτων. Ο Νάιτ θα γνωρίσει μαύρους σκλάβους, οι οποίοι το έχουν σκάσει από τα αφεντικά τους, και μαζί τους θα σχηματίσει μια ομάδα αντίστασης στον παραλογισμό του εμφυλίου.

free-state-of-jones-7

Ο Επαναστάτης αποτελεί την μεταφορά της αληθινής ιστορίας ενός αγρότη από τον Μισισιπή σκηνοθετημένο από τον Γκάρι Ρος (The Hunger Games) με τον Μάθιου Μακόναχι στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ιστορία του Νάιτ, τουλάχιστον όπως παρουσιάζεται κινηματογραφικά, πρόκειται για τον αγώνα μιας ομάδας ανθρώπων να διεκδικήσουν τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα.

Moses (Mahershala Ali) wearing the slave collar in the maroon camp

Η αφήγηση όμως δεν μένει μόνο στην περίοδο του εμφυλίου αλλά κάνει και ένα τεράστιο άλμα μπροστά, για να δείξει τον ρατσισμό που η μαύρη φυλή βίωνε – και βιώνει θα πρόσθετα- αρκετές δεκαετίες μετά από την κατάργηση της δουλείας. Ο Νάιτ ερωτεύτηκε μια σκλάβα και απέκτησε μαζί της οικογένεια, το “μαύρο αίμα” θα περάσει στο γενεαλογικό του δένδρο και θα αναγκάσει έναν απόγονο του να απολογηθεί δικαστικά για την “καθαρότητα” της οικογένειας του.

gugu19n-1-web

Ο Μακόναχι στέκεται ερμηνευτικά στο ύψος του ρόλου ενός ηγέτη που καθοδήγησε φοβισμένους ανθρώπους να ορθώσουν το ανάστημα τους χωρίς να υπολογίσουν το κόστος. Ο Επαναστάτης συνολικά κουράζει από την μεγάλη διάρκεια και εξασθενεί το αρχικό ενδιαφέρον του θεατή. Τα ιστορικά γεγονότα που νιώθει υποχρέωση ο Ρος να συμπεριλάβει – με τις συνεχείς εναλλαγές κατάργησης και επαναφοράς των νόμων της δουλείας- οδηγούν σε ένα μακρόσυρτο φινάλε που προσπαθεί να συμπυκνώσει τον ιστορικό χρόνο και δεν δένει συμμετρικά με την αναλυτική εξιστόρηση που έχει προηγηθεί. Ακόμα όμως και μ’ αυτό το μειονέκτημα, η ιστορία έναντι των ρατσιστικών προκαταλήψεων, η αφοσίωση ενός ανθρώπου σ’ έναν στόχο, και η δύναμη που αποκτούν οι άνθρωποι όταν αγωνίζονται ομαδικά είναι τα θετικά στοιχεία που θα κρατήσεις και θα τελικά θα βγεις κερδισμένος απο την αίθουσα.

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *