Το αλλιώτικο βλέμμα του Πέτρου Φυσσούν

Tου Γιώργου Παππά, που πρωτοδημοσιεύτηκε στην κλειστή ομάδα του Facebook «…El Exilio…y…El Viaje…»:

Είχε μια σπάνια σοβαρότητα ο κύριος Πέτρος, είχε ωραία εκφορά του λόγου, ακόμη κι όταν στα γεράματα έκανε τα 10λεπτα ενός ασαφούς πολιτικού σχηματισμού, γι’αυτόν τον λόγο τον είχε βάλει ο Αγγελόπουλος να ντουμπλάρει τον Bruno Ganz στην Αιωνιότητα.

Είχε κι ενα αλλιώτικο βλέμμα, πιθανώς κατάλοιπο της Ρώσικης στην καταγωγή ψυχής του, εξ’ου και υπήρξε απόλυτος συνταγματάρχης Λιάπκιν στην τηλεόραση.

Τον πρωτοέβγαλε ο Κούνδουρος στους Παράνομους, έκανε ένα σπάνιο σερί σπουδαίων Ελληνικών ρόλων, με τον αγαπημένο Αδελφό Άννα ως αρχαιοκάπηλος, την Προδοσία ως στοιχειωμένος Ναζί, και τον Διωγμό ως γενίτσαρος του 20ου αιώνα (πενήντα χρόνια σχεδόν πριν το Incendies του Βιλνέβ, με την παρόμοια ανατροπή, να τα λέμε κι αυτά), ήταν παρών και στο παραγνωρισμένο ερωτικό μυστήριο Ο Ζεστός Μήνας Αύγουστος με Φέρτη και Μπέτυ Αρβανίτη αξέχαστα μοιραία, ήταν Κύπριος εθνομάρτυρας στο Μπροστά στην Αγχόνη, έκανε και τα πατριωτικά του, αλλά και πάλι αλλιώτικα ως κομψός Υψηλάντης δίπλα στην Μαντώ Μαυρογένους της Καρέζη, ή σε μια διαφορετική νότα με τα διανοουμενίστικα γυαλιά ως δημοσιογράφος στους Γενναίους του Βορρά, είχε και ένα εξαιρετικό θρίλερ, το Χωρίς Μάρτυρες το 1983, θα την σκοτώσει την Πασπάτη, δε θα την σκοτώσει, θα προλάβει ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, δεν θα προλάβει, ωραιότατο ήταν αυτό και άγνωστο. Κρίμα που δεν έπαιξε περισσότερα στο σινεμά να έχουμε να θυμόμαστε.