GHOSTBUSTERS LEGACY (Ghostbusters Afterlife)
Η κόρη του ‘Ιγκον Σπένγκλερ μετακομίζει στο σπίτι του πατέρα της με τα δύο παιδιά της μετά τον θάνατο του, αγνοώντας για το ιστορικό του πατέρα της ως θρυλικού ghostbuster. Και ενώ ανακαλύπτουν διάφορα μυστικά που σχετίζονται με την δράση του εκλιπόντος, η πόλη αρχίζει ήδη να απειλείται από την επιστροφή του αρχαίου θεού Γκόζερ που μετά από χρόνια επιστρέφει για να κυριεύσει τον κόσμο.
Η μεγάλη κινηματογραφική κληρονομιά που έχει αφήσει το GHOSTBUSTERS του 1984 σε σκηνοθεσία Ίβαν Ράιτμαν ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια το χόλυγουντ που ψάχνει-απεγνωσμένα- να επενδύσει πάνω στην αριστουργηματική πρώτη ταινία. Γνώρισε μία μέτρια συνέχεια το 1989 και ένα ακόμα πιο μέτριο θηλυκό reboot το 2016. Τώρα ο γιος του Ίβαν Ράιτμαν αναλαμβάνει να επανασυστήσει στην νέα γενιά την θρυλική ταινία με ένα sequel που φλερτάρει με τον όρο remake αλλά δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Η σύγκριση πλέον είναι αναπόφευκτη και εις βάρος της νέας ταινίας, η οποία από τη μία προσπαθεί να επενδύσει στην νοσταλγία για τα 80s αλλά χωρίς αποτέλεσμα και από την άλλη να πιάσει τον ρυθμό της εποχής κοπιάροντας την επιτυχημένη συνταγή του Stranger Things. Τίποτα όμως δεν λειτουργεί σωστά διότι τα κινηματογραφικά ”υλικ΄ά” απλά δεν έδεσαν μεταξύ τους.
Καμία καινοτομία αντί αυτού η δράση μεταφέρεται από την Νέα Υόρκη σε μία επαρχιακή πόλη (η λέξη Ghostbusters παραπέμπει πάντα στην Νέα Υόρκη), πρώτο στοιχείο που αφαιρεί πόντους από την ταινία. Η απειλητική ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με το χιο΄ύμορ που επίσης συνέστησε η πρώτη ταινία, εδώ είναι εντελώς ανύπαρκτη και η ιδέα των παιδιών στους πρωταγωνιστικούς ρόλους καθιστά την ταινία εξαιρετικά παιδική. Η παραγωγή αν και προσεγμένη σε όλα τα επίπεδα κρατάει το GHOSTBUSTERS AFTERLIFE σε ένα ύψος καθώς και η πολύ καλή δουλειά (αλλά λίγη) στα εφέ και στον ήχο, ενώ οι χαρακτήρες δεν κερδίζουν την παραμικρή συμπάθεια όπως γινόταν στην πρώτη ταινία. Οι πόντοι κερδίζονται με την εμπνευσμένη επανεμφάνιση στα καραμελανθρωπάκια και στα terror dogs, όπως και στο τελευταίο μισάωρο για ευνόητους λόγους που δεν αποκαλύπτουμε, έχουν όμως προηγηθεί 90 λεπτά σεναριακής φλυαρίας και παιδικής κινηματογραφικής αδιαφορίας. Κανένας πανικός σε μία έρημη σχεδόν πόλη με την εμφάνιση των σχεδόν ανύπαρκτων φαντασμάτων παρά μόνο μία κορύφωση η οποία μοιάζει και λίγο ουρανοκατέβατη.
Χαμένη ευκαιρία ξανά για την κληρονομιά του GHOSTBUSTERS να πετύχει κάτι δυνατό και να επαναφέρει στο προσκήνιο το σύμπαν τους. Το σίγουρο είναι πως η απάντηση στην ερώτηση που τίθεται ξανά και στο AFTERLIFE, δηλαδή στο Who you gonna call? , είναι στο σταθερό το 1984!
Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους από 2 Δεκεμβρίου σε διανομή feelgood
