ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Τα βραβεία του 24ου Φεστιβάλ Ολυμπίας

Τελετή Λήξης, Αναλυτικά τα βραβεία και συνέντευξη της Sofia Stafiej

24ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΣ  ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ

21η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ CAMERA ZIZANIO

ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ:

Η καθηλωτική εφηβική ταινία Ποτέ δεν κλαίω (I never cry) του Piotr Domalewski από την Πολωνία, ένα γλυκόπικρο δράμα ενηλικίωσης που εξερευνά την πολυπλοκότητα των οικογενειακών σχέσεων σκιαγραφώντας το ζοφερό τοπίο της σύγχρονης Ευρώπης, τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης ταινίας στο 24ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους το βράδυ του Σαββάτου.

Στην ταινία, πρωταγωνιστεί η δεκαεπτάχρονη Όλα, η οποία ταξιδεύοντας από την Πολωνία στη Ιρλανδία για να παραλάβει τις στάχτες του πατέρα της, έρχεται αντιμέτωπη με την αδυσώπητη γραφειοκρατία και ανακαλύπτει πως ο μονίμως απών μπαμπάς της είχε μια κρυφή ζωή… Η πρωταγωνίστρια Zofia Stafiej κέρδισε το βραβείο καλύτερης παιδικής ερμηνείας του Φεστιβάλ Ολυμπίας, ενώ το φιλμ απέσπασε ακόμα τα βραβεία της  ΠΕΚΚ και της ΟΚΛΕ.

Το βραβείο καλύτερης παιδικής ερμηνείας (για αγόρι) δόθηκε στον Αρίφ Σάικχ για την ερμηνεία του στην ταινία Δύο φίλοι από την Ινδία, καθώς κατάφερε να αποδώσει τόσο τη χαρά της ζωής όσο και τον πόνο του θανάτου και της απώλειας. Όπως είπε ο σκηνοθέτης, οι δύο μικροί πρωταγωνιστές της ταινίας πριν τα γυρίσματα δεν είχαν δει ούτε φωτογραφική μηχανή, ενώ ζουν σε ένα απομακρυσμένο χωριό χωρίς ίντερνετ και με ελλιπή ηλεκτροδότηση.

Το  βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους μυθοπλασίαςπήγε στην ταινία Πεντόβολα (Ινδία), ενώ το βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους κινουμένου σχεδίουστο animation Σαντιάγο (Βουλγαρία), εμπνευσμένο από το «Ο γέρος και η θάλασσα» του Χέμινγουεϊ.

Το βραβείοσκηνοθεσίαςκέρδισε η Ana Laura Calderón για την ταινία Η καρδιά του Μεσκίτ  (Μεξικό), ενώ το βραβείο σεναρίου πήγε στον Τζόναθαν Λεμάιρ για την ταινία μεγάλου μήκους Ταραχή τουNeegan Trudel (Καναδάς) με ηρωίδα ένα νεαρό κορίτσι που παλεύει ενάντια στο πεπρωμένο της, με τη μητέρα της να είναι απούσα.

Στο τμήμα ντοκιμαντέρ KIDS & DOCS το μεγάλο βραβείο απέσπασε το Σχολείο Ελπίδας του Mohamed El Aboudi, ένα ποιητικό ντοκιμαντέρ παρατήρησης, με θέμα την εκπαίδευση και τους μαθητές μέσα σ’ ένα σκληρό περιβάλλον.

Την τελετή έναρξης άνοιξε με μήνυμά του ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης, Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος για θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού, ο οποίος χαιρέτισε το φεστιβάλ Ολυμπίας, το οποίο, όπως είπε, φέρνει τον κινηματογράφο σε νέους και παιδιά  με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους: μέσα από τους δημιουργούς, αλλά και μέσα από τους κριτές και τους θεατές όλων των ηλικιών.

Ο κ. Γιατρομανωλάκης υπογράμμισε πως το Φεστιβάλ συνεχίζεται για άλλη μια εβδομάδα online (έως και τις 12/12, στο οnline.olympiafestival.gr) και ανανέωσε το ραντεβού με  μικρούς και μεγάλους για το 2022 και την 25η διοργάνωση.

Τα συγχαρητήρια του για την φετινή επιτυχημένη διεξαγωγή μετέφερε δια ζώσης και ο δήμαρχος Πύργου Τάκης Αντωνακόπουλος, εξαίροντας τη δράση της ΚΟΙΝΣΕΠ Φεστιβάλ Ολυμπίας στην πόλη του Πύργου, ενώ ευχήθηκε «να μην μεγαλώσουμε ποτέ -γιατί αν μείνουμε παιδιά, υπάρχει ελπίδα να σωθούμε».

Κατά την διάρκεια της απονομής των βραβείων της 21ης Camera Zizanio,  παιδιά απ’ όλον τον κόσμο ανέβηκαν με ενθουσιασμό για να παραλάβουν τα βραβεία τους, ενώ τα νεαρά μέλη των κριτικών επιτροπών νέων, μετέφεραν το σκεπτικό τους, μίλησαν για τα θέματα που απασχόλησαν τους μικρούς κινηματογραφιστές και αφιέρωσαν τα βραβεία στους δασκάλους τους, τους γονείς τους, αλλά και σε παιδιά που δεν κατάφεραν να φτάσουν τα 20 τους χρόνια…

Ο αντιπεριφερειάρχης πολιτισμού και τουρισμού Νικόλαος Κοροβέσης, καλωσόρισε το κοινό του φεστιβάλ και υπογράμμισε πως «η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας θα υπογράψει νέα προγραμματική σύμβαση με το Φεστιβάλ για τα επόμενα τρία χρόνια», προσθέτοντας πως ο ίδιος θα εισηγηθεί το φεστιβάλ να ενισχυθεί με μεγαλύτερο ποσό.

Παίρνοντας τον λόγο, ο αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ολυμπίας Παντελής Παντελόγλου μίλησε για το Olympia Creative Ideas Pitching Lab, μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία που ξεκίνησε το 2018 «με στόχο να ενθαρρύνει την δημιουργία παιδικών και εφηβικών ταινιών στην χώρα μας, στην οποία  παράγονται πολύ λίγες ταινίες που απευθύνονται σε νέους».

«Αυτό ήταν το δυσκολότερο φεστιβάλ που διοργανώσαμε αυτά τα 24 χρόνια», εξομολογήθηκε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου  Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους Δημήτρης Σπύρου. Το τέταρτο κύμα της πανδημίας είχε ήδη φτάσει επιθετικά κι εμείς έπρεπε να αλλάζουμε συνεχώς τον προγραμματισμό μας. Όμως θα ήταν καταστροφή το φεστιβάλ να διεξαχθεί μόνο online για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Γιατί πρωτίστως είναι ένα γεγονός κοινωνικό, μία συνάντηση ανθρώπων». Υπογραμμίζοντας την ανάγκη παραγωγής (και) μεγάλου μήκους ταινιών με αποδέκτες παιδιά και νέους, ο Δ. Σπύρου, αναφέρθηκε στην πρόσφατη πρωτοβουλία του ΕΚΚ να μοριοδοτεί στο εξής την παραγωγή τέτοιων ταινιών, γεγονός που αναμένεται να ενθαρρύνει την παραγωγή τους. Κλείνοντας τόνισε την σημασία της συνεργασίας όλων των φορέων στην κατεύθυνση της επανακατασκευής και επαναλειτουργίας του παλιού Σταφιδεργοστασίου της πόλης, που θα αποτελέσει τη νέα στέγη του Φεστιβάλ.

Σε προσωπικό επίπεδο εκμυστηρεύτηκε πως για πρώτη φορά, λόγω κορωνοϊού, φέτος είχε αγωνία «μήπως έχουμε κάποιο ατύχημα.  Για μένα το φετινό φεστιβάλ θα τελειώσει πραγματικά όταν βεβαιωθώ πως όλοι θα έχουν επιστρέψει με ασφάλεια, υγιείς, στα σπίτια τους…».

Την τελετή λήξης έκλεισε παραδοσιακά ο Βασίλης Γιαννόπουλος, αντιπεριφερειάρχης Ηλείας και πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ. «Ήταν μια εβδομάδα γεμάτη από υπέροχες ταινίες και πλούσιες δράσεις. Αυτή είναι η Ηλεία που θέλουμε να ζούμε: με εξωστρέφεια, ώστε να καλλιεργούμε το πνεύμα μας και να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας. Η παιδεία και ο πολιτισμός είναι προτεραιότητά μας, κάτι που αποδεικνύεται από  την ανανέωση της προγραμματικής σύμβασης με το Φεστιβάλ. Δεν θέλουμε όμως να είμαστε απλοί διαχειριστές ή χρηματοδότες –η επανάχρηση του ΑΣΟ όπου θα στεγαστούν όλες οι δράσεις του Φεστιβάλ είναι επιβεβλημένη. Πιστεύουμε πως στην 25η διοργάνωση θα έχουμε να σας παρουσιάσουμε κάτι πιο απτό…».

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ:

Διεθνής Κριτική Επιτροπή

Κείμενο διακήρυξης

Τα μέλη της Κριτικής Επιτροπής έχουν εντυπωσιαστεί από τη γενική ποιότητα των επιλογών του Φεστιβάλ, που περιλαμβάνει πολλές νέες ανακαλύψεις. Θέλουμε να συγχαρούμε τους κινηματογραφιστές, τους ηθοποιούς και τα συνεργεία τους. Θέλουμε επίσης να ευχαριστήσουμε το προσωπικό του Φεστιβάλ και τους πολλούς υπέροχους και εξαιρετικά προικισμένους εθελοντές για τη γενναιόδωρη φιλοξενία τους και την αδιάκοπη βοήθεια ώστε να γίνει η δουλειά μας εύκολη και η διαμονή μας ευχάριστη μέσα σε αυτούς τους απίθανους καιρούς. Ζήτω το Φεστιβάλ Ολυμπίας!

Καλύτερη Ταινία Μεγάλου Μήκους

Ποτέ δεν κλαίω / Jak najdalej stad, Piotr Domalewski, Πολωνία, 100’, 2020

Το βραβείο καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους απονέμεται σε μια ταινία με εξαιρετικό σενάριο, ερμηνείες και εκτέλεση. Μια ταινία που φωτίζει ένα διασυνοριακό οικογενειακό δράμα και την ανθεκτικότητα και ευρηματικότητα της πρωταγωνίστριάς μας.

Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας

Πεντόβολα / Five Pebbles, Ankit Kothari, Ινδία, 14’, 2020

Το βραβείο πηγαίνει σε μία ταινία που δεν αρκεί να τη δεις με τα μάτια, πρέπει να την γευτείς και με τη γλώσσα. Η πιο γευστική και η πιο εκθαμβωτική εικόνα του φετινού προγράμματος ήταν αυτή μιας γρανίτας, που αποτελούσε μεταφορά της αγνής και απλής χαράς. Με εικαστική ευφράδεια, αυτή η ταινία μιλάει για μια φιλία τόσο δυνατή που μοιράζεται τα πάντα, από παπούτσια μέχρι βότσαλα.

Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Κινουμένου Σχεδίου

Σαντιάγο / Santiago, Andrey Koulev, Βουλγαρία, 2021

Η ταινία είναι μια εξαιρετικά δημιουργική διασκευή ενός κλασικού λογοτεχνικού έργου, που τοποθετεί τη δράση στην Αρκτική και χρησιμοποιεί διαφορετικά είδη animation. Η φιλία ανάμεσα σ’ ένα παιδί κι έναν ηλικιωμένο άνδρα εκτίθεται αναλυτικά σ’ αυτή την ταινία, που είναι αρκετά προσιτή στο παιδικό κοινό.

Βραβείο Σκηνοθεσίας σε Ταινία Μεγάλου Μήκους

Στην Ana Laura Calderón για την ταινία Η καρδιά του Μεσκίτ / Mezquite´s Heart, Μεξικό, 2019. Αυτή η σκηνοθέτρια μας προσκαλεί με μαεστρία στον ονειρικό κόσμο ενός γηγενούς κοριτσιού του βόρειου Μεξικού με καθηλωτικές εικόνες και ήχους.

Βραβείο Σεναρίου σε Ταινία Μεγάλου Μήκους

Στον Τζόναθαν Λεμάιρ για την ταινία Μεγάλου Μήκους Ταραχή / Noise,  Neegan Trudel, Καναδάς, 2019. Σ’ αυτή την ιστορία, ένα νεαρό κορίτσι παλεύει ενάντια στο πεπρωμένο της. Η ιστορία μάς κρατά διαρκώς κοντά στην πρωταγωνίστρια με ζωηρούς διαλόγους. Παρά τις δυσκολίες της ζωής, η ιστορία μας αφήνει μια ελπίδα για να στηριχτούμε. Ένα κορίτσι με τη δύναμη της Έμιλι αξίζει μια αξιοπρεπή ζωή και η ιστορία μάς πείθει ότι γι’ αυτό θα παλέψει.

Βραβείο Καλύτερης Παιδικής Ερμηνείας

Στον Αρίφ Σάικχ για την ερμηνεία του στην ταινία Δύο φίλοι / Two Friends,  Prasun Chatterjee

Ινδία, 2021. Την Κριτική Επιτροπή έπεισε η ερμηνεία ενός νεαρού ηθοποιού που κατάφερε να αποδώσει τόσο τη χαρά της ζωής όσο και τον πόνο του θανάτου και της απώλειας. Μέσα από την περίτεχνη κινηματογράφηση, ο νεαρός ηθοποιός μοιράζεται τη χαρά της νιότης και τη γοητεία της απλής ζωής στην ύπαιθρο. Αλλά σε στιγμές μεγάλης θλίψης, η σιωπή του λέει περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσε να πει με λέξεις.

Βραβείο Καλύτερης Παιδικής Ερμηνείας

Στην Zofia Stafiej στην ταινία Ποτέ δεν κλαίω / I Never Cry,  Piotr Domalewski, Πολωνία-Ιρλανδία, 2020

Είναι πονηρή, είναι ζόρικη, αλλά είναι και ευάλωτη. Η καρδιά της είναι γεμάτη με θυμό, αλλά και με αγάπη κι ενσυναίσθηση. Η Ζόφια Στάφιεζ ενσαρκώνει επιτυχημένα σε δύο γλώσσες μια νεαρή κοπέλα, σ’ ένα ταξίδι πολλαπλών ανακαλύψεων.

Διεθνής Κριτική Επιτροπή Kids & Docs (Τμήμα Ντοκιμαντέρ)

Κείμενο διακήρυξης

Ως κριτική επιτροπή του τμήματος Kids &Docs του 24ου Διεθνούς Φεστιβάλ κινηματογράφου Ολυμπίας, είδαμε ντοκιμαντέρ με δυνατούς χαρακτήρες με τους οποίους μπορεί κάνεις να ταυτιστεί. Τόσο ντοκιμαντέρ που απευθύνονταν σε παιδιά και νέους όσο και ντοκιμαντέρ που τα αφορούσαν. Το πρόγραμμα με τόλμη εστίασε σε κοινωνικά ζητήματα που έδωσαν αφορμή για μακρές και ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Ταινίες με κινηματογραφική αισθητική όχι μόνο για νέους αλλά και για το ευρύ κοινό. Για τις βραβεύσεις ωστόσο, εστιάσαμε σε εξαιρετικά ντοκιμαντέρ που θα μπορούσαν να έχουν απήχηση σε νεανικό κοινό.

Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους

Σχολείο Ελπίδας / School of Hope, Mohamed El Aboudi, Finland-France-Morocco-USA, 2020

Το βραβείο απονέμεται σε ένα ποιητικό ντοκιμαντέρ παρατήρησης, επειδή δείχνει τη σημασία της εκπαίδευσης και τους αφοσιωμένους δασκάλους και μαθητές, μέσα σ’ ένα σκληρό περιβάλλον, που επηρεάζεται έντονα από την κλιματική αλλαγή.

Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Ντοκιμαντέρ Μικρού & Μεσαίου Μήκους

Σκυλιά της ερήμου / Desert Dogs, Samuel Morris, Switzerland, 20′, 2020

Για τους ζωηρούς και ισχυρούς πρωταγωνιστές που διερευνούν την ταυτότητά τους μεταξύ παράδοσης και ανεξαρτησίας, όπου το σκέιτμπορντ μετατρέπεται σε έναν δημιουργικό τρόπο έκφρασης.

Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους

Αγαπητά Παιδιά του Μέλλοντος / Dear Future Children, Franz Böhm, Germany-United Kingdom-Austria, 2021

Με τον ισορροπημένο και ακριβή ρυθμό της ταινίας, βλέπουμε από μέσα τον νεανικό ακτιβισμό σε τρία διαφορετικά μέρη του κόσμου, όπου τρεις νεαρές γυναίκες παλεύουν για τη δημοκρατία, το περιβάλλον και την κοινωνική δικαιοσύνη εκεί όπου ζουν.

Εύφημη μνεία

Girlhood: Η ταινία δείχνει τη σημασία της φιλίας που βοηθά στο ξεπέρασμα της απομόνωσης και των ανασφαλειών που επιβάλλουν τα στερεότυπα. Μια ταινία που δίνει μια προσιτή εικόνα για το τι σημαίνει να είσαι κορίτσι σήμερα, με σκηνοθέτριες τις Βάνια Τέρνερ και Μαρία Σιδηροπούλου.

Εύφημη μνεία

Μη διστάσεις να έρθεις επίσκεψη, μαμά / Dont Hesitate to Come for a Visit Mom, της Άννα Αρτεμίγιεβα για τον απλό, πυκνό και προσωπικό τρόπο που δείχνει την οικογενειακή σχέση και επικοινωνία, όταν η απόσταση είναι ένα εμπόδιο.

Εύφημη μνεία

Άγια / Aya, του Σιμόν Κουλιμπαλί Ζιλάρ για την παρουσίαση ενός φανταστικού χαρακτήρα σε μια υπαρκτή νησιωτική κοινότητα που βρίσκεται υπό την απειλή της κλιματικής αλλαγής και για τον μοναδικό τρόπο διερεύνησης των ορίων μεταξύ ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας.

Βραβεία Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής Νέων

Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας

Στις μαύρες μου / Blue , Megan Devaney, Ιρλανδία, 2020

Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Κινουμένου Σχεδίου

Μαύρη τσουλήθρα / Black Slide , Uri Lotan, Ισραήλ, 2021

Βραβεία Κριτικών Επιτροπών των Παιδιών (ηλικίας έως 12 ετών)

Καλύτερη ταινία μικρού μήκους animation

Πτήση / Fly , Carlos Gómez-Mira Sagrado , Ισπανία, 2020

Καλύτερη ταινία  μικρού μήκους μυθοπλασίας

Χορωδία Ελκήθρων / The Kicksled Choir, Torfinn Iversen, Νορβηγία, 2020

Καλύτερη ταινία μεγάλου μήκους

Spaceboy, Olivier Pairoux, Βέλγιο, 2020

Καλύτερη ταινία ντοκιμαντέρ μικρού/μεσαίου μήκους

Ιβ / Eve, Lucy  Jane & Joya  Berrow, Ηνωμένο Βασίλειο,2020

Καλύτερη ταινία ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους

Παιδικό πρωτάθλημα / Kids Cup, Bortebane Line Hatland,Νορβηγία, 2021

Βραβεία Κριτικών Επιτροπών των Παιδιών (ηλικίας 13 ετών και άνω)

Καλύτερη ταινία μικρού μήκους animation

Τα δάκρυα του Σηκουάνα / The Seines tears ,Yanis Belaid, Eliott Benard, Nicolas Mayeur, Etienne Moulin, Hadrien Pinot, Lisa Vicente, Philippine Singer, Alice Letailleur, Γαλλία, 2021

Καλύτερη ταινία  μικρού μήκους μυθοπλασίας

Όπως τους ήξερα / Like the Ones I Used to Know , Annie St-Pierre, Καναδάς, 2021

Καλύτερη ταινία μεγάλου μήκους

Αγαπητέ κε Φίρερ / Dear mr. Führer, Christian Lerch , Γερμανία, 2021

Καλύτερη ταινία ντοκιμαντέρ μικρού/μεσαίου μήκους

Ο θείος Τούντορ / My Uncle Tudor,  Olga Lucovnicova, Βέλγιο-Πορτογαλία-Ουγγαρία-Μολδαβία, 2020

Καλύτερη ταινία ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους

US Kids, Kim A. Snyder, ΗΠΑ, 2020

Ειδικά Βραβεία

Βραβείο της Βουλής των Ελλήνων «Ανθρώπινες Αξίες»

Γείτονες / Neighbours, Mano Khalil, Ελβετία, Συρία, Κατάρ, 125′, 2021

Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ)

Ποτέ δεν κλαίω / I never cry, Piotr Domalewski, Πολωνία, 100’, 2020

Βραβείο Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (ΟΚΛΕ)

Ποτέ δεν κλαίω / I never cry, Piotr Domalewski, Πολωνία, 100’, 2020

Βραβείο Διεθνούς Κέντρου Κινηματογράφου για Παιδιά και Νέους (CIFEJ)

Ένα σχολείο στο Cerro Hueso / A school in Cerro Hueso, Betania Cappato, Αργεντινή, 70’, 2021

Βραβεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης Παιδικού Κινηματογράφου ECFA

Ταινία Μεγάλου Μήκους: Space boy, Olivier Pairoux, Βέλγιο, 97’, 2021

Ταινία Μικρού Μήκους: Εγώ, η Γιούλια / I, Julia, Arvin Kananian, Σουηδία, 15′, 2020

Ντοκιμαντέρ: Μια νιότη / A Youth, Giorgio Bosisio, Ιταλία, 2020

Βραβείο “#ThisisEU – Ευρωπαϊκές Αξίες της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα

Γείτονες / Neighbours, Mano Khalil, Ελβετία, 2021

21η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοκαουστικής

Δημιουργίας Camera Zizanio

Τα Βραβεία του Ελληνικού Διαγωνιστικού Τμήματος

Οι επιτροπές της Camera Zizanio λειτούργησαν φέτος διαδικτυακά. Μέλη τους ήταν παιδιά από την περιοχή μας αλλά και ολόκληρη τη χώρα. Για 10 μέρες έβλεπαν ταινίες φτιαγμένες από συνομηλίκους τους και συζητούσαν με αφορμή αυτές μέσω τηλεδιασκέψεων. Τελικά ξεχώρισαν αυτές που κατά την κρίση τους παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη ποιότητα στη μορφή και το περιεχόμενο.

Κατηγορία Α’ – Ταινίες παιδιών έως 12 ετών

Α’ Βραβείο: Γενέθλια χωρίς, Κινηματογραφικό Εργαστήρι 13ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών

Β’ Βραβείο: Μίλα μου, Δημοτικό Σχολείο Καλλιφύτου Δράμας 

Γ’ Βραβείο: Η απίστευτη ιστορία του Αγένιου Μπεκγουά, Παναγιώτης Μπόμπορης

                      Η Πολυκατοικία. Μία νύχτα… μα ποια νύχτα;, 1ο Δημοτικό Σχολείο Ψυχικού

Κατηγορία Β’ – Ταινίες παιδιών από 13 έως 16 ετών

Α’ Βραβείο: Να με κοιτάς στα μάτια, Πρότυπο ΓΕΛ Ιωνιδείου

Β’ Βραβείο: Devised space 2020, Καλλιτεχνικό σχολείο Γέρακα

Γ’ Βραβείο: Τηλεόραση αγάπη μου,1ο Γυμνάσιο Βόλου, θεατρική – κινηματογραφική ομάδα

Κατηγορία Γ’ – Ταινίες παιδιών από 17 έως 20 ετών

Α’ Βραβείο:  Μάσκα να βάλεις / Put your mask on!, 1ο ΓΕΛ Κερατσινίου

[Tο ΙΕΚ ΑΚΜΗ προσφέρει πλήρεις υποτροφίες σε 2 από τους συντελεστές της ταινίας].

Β’ Βραβείο: To Δάσος, Γιάννης Ακριβόπουλος

Γ’ Βραβείο: Mην πεις ποτέ σου “είναι αργά”, Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Χανίων

[Η Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου προσφέρει μια πλήρη υποτροφία σε έναν από τους συντελεστές των ταινιών].

Ειδικά βραβεία

Βραβείο Εγγραμματισμού στα Μέσα  – Απονέμεται από την Εκπαιδευτική Ραδιοτηλεόραση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων στο:

1ο Ημερήσιο Γυμνάσιο Λιβαδοχωρίου Λήμνου

Βραβείο Συνήγορου του Πολίτη – Ταινίες που ξεχωρίζουν για την κοινωνική τους ευαισθησία:

Να με κοιτάς στα μάτια, Πρότυπο ΓΕΛ Ιωνιδείου

Με ακούτε;, Κινηματογραφική ομάδα του 3ου Γυμνασίου Aγ. Ιωάννη Ρέντη 

Βραβείο Νίκου Καβουκίδη

Επιτραπέζιο χάσμα, Ηλίας Μαθιουδάκης

Τα Βραβεία του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος

Κατηγορία Α’ – Ταινίες παιδιών έως 12 ετών

Αυλή Σχολείου, Ha Yeon Lee, N. Koρέα

Κατηγορία Β’ – Ταινίες παιδιών από 13 έως 16 ετών

Μια Ιστορία στην Άκρη του Δρόμου, Kamo Nattapol Komalarajun, Ταϊλάνδη

Κατηγορία Γ’ – Ταινίες παιδιών από 17 έως 20 ετών

Mαμά, είμαι ένα αδέσποτο πουλί, Ting Su, Κίνα

Τα Βραβεία του Ευρωπαϊκού Διαγωνιστικού Τμήματος

Κατηγορία Α’ – Ταινίες παιδιών έως 12 ετών

Α’ Βραβείο: Το νησί χωρίς όνομα,Camera Etc, Βέλγιο

Β’ Βραβείο: SOLItudini, I.C.70 Marino-Santa Rosa, Ιταλία

                       Magic House, Children’s Art Centre, Toon Club India, Πολωνία / Ινδία

Γ’ Βραβείο: Δεν υπάρχουν ανεπιθύμητα αντικείμενα, Primary School No. 90 in Poznań,Πολωνία

Κατηγορία Β’ – Ταινίες παιδιών από 13 έως 16 ετών

A’ Βραβείο: Wendigo, Max Hendrickson, Ιρλανδία

                       Fomo, Kevin Meggs , Max Hendrickson, Ιρλανδία

Β’ Βραβείο: Παραμορφωτικός καθρέφτης, Alisa Lander, Ρωσία

Γ’ Βραβείο: H τρύπα, Piotr Kaźmierczak, Πολωνία

Κατηγορία Γ’ – Ταινίες παιδιών από 17 έως 20 ετών

Α’ Βραβείο: Πλήξη, Viktor Gelbek, Δανία

Β’ Βραβείο: Eίμαι εδώ για σένα, Sissi Carlota Ulmer, Γερμανία

 Γ’ Βραβείο: Η γραμμή της ζωής, Andrea Corazza, Ιταλία

                       Μεγαλώνοντας, Malu de Kruijk, Lente Ljsendijk, Ολλανδία

4th OLYMPIA CREATIVE IDEAS PITCHING LAB

Το Olympia “Creative Ideas” Pitching Lab εντάσσεται στις δραστηριότητες του Φεστιβάλ που απευθύνονται στον επαγγελματικό χώρο του κινηματογράφου. Για την ακρίβεια, στόχο έχει την ενίσχυση της παραγωγής ταινιών για παιδιά και νέους στην Ελλάδα. Ζητούμενο είναι να παραχθούν αξιόλογες ταινίες, που θα αποφεύγουν τις παγίδες των απλοποιήσεων και της κακώς εννοούμενης εμπορικότητας, και θα μπορούν να προωθηθούν στο διεθνές κύκλωμα των φεστιβάλ ταινιών για παιδιά και νέους.

Φέτος φιλοξενήθηκαν 10 δημιουργοί από τους 38 που υπέβαλαν τις προτάσεις τους. Δίνονται δύο βραβεία ύψους 3.000 ευρώ έκαστο, από την ΕΡΤ και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Και οι δύο ταινίες λαμβάνουν επίσης χορηγία τεχνικών υπηρεσιών από τις εταιρείες Massive Productions, STEFILM και Νεανικό Πλάνο. Τα βραβεία αποφασίστηκαν από δύο επιτροπές που όρισαν αντίστοιχα οι δύο οργανισμοί.

Βραβείο ΕΚΚ: Η μέρα που γίναμε ήρωες, Ευδοξία Χασάπη

Βραβείο ΕΡΤ: Love you more than peanut butter, Αριάδνη Αγγελική Ευφρονίτου Λιτού

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ZOFIA STAFIEJ (ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ «I NEVER CRY»):

-Ποιο ήταν το στοιχείο εκείνο που σας κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον στο σενάριο του Piotr Domalewski;

Nομίζω το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του σεναρίου είναι η αλήθεια. Ένιωσα ότι ένα κορίτσι σαν τη Ola Hudzik θα μπορούσε να υπάρχει πραγματικά. Επίσης μου αρέσει ο συνδυασμός μαύρου χιούμορ- δράματος που είδα στο σενάριο του Piotr. Κάτι σαν κλαυσίγελος.

-Ποια ήταν η πιο απαιτητική στιγμή για εσάς ως προς την ερμηνεία του ρόλου;

Η πιο απαιτητική στιγμή ήταν η τελευταία σκηνή. Το κατάλαβα μόλις διάβασα το σενάριο. Ήξερα ότι θα ήταν δύσκολο να καταδυθώ σε τόσο βαθιά συναισθήματα και να επαναλάβω τη διαδικασία σε περισσότερες λήψεις, ιδίως όταν ήξερα πόσο σημαντική είναι αυτή η σκηνή για την ταινία και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ήταν μόλις η 5η μόλις γυρισμάτων που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου!

-Σας ήταν δύσκολο να αποδώσετε ταυτόχρονα την οργή της Όλα με τη θλίψη και την ευάλωτη πλευρά της;

Δεν ήταν δύσκολο για εμένα να συνδυάσω τη δύναμη της Όλα με τη θλίψη και την ευαλωτότητά της, γιατί δεν πιστεύω ότι ως άνθρωποι είμαστε ρομπότ και για εμένα είναι προφανές ότι έχουμε διάφορα κομμάτια μέσα μας. Ο καθένας έχεις τα αδύναμα σημεία του και τα δυνατά. Έτσι, δεν ήταν δύσκολο για εμένα.

-Τι συμβολίζει η εμμονή της Όλα με το αυτοκίνητο που της έχει υποσχεθεί ο πατέρας της;

Δεν πιστεύω ότι το αυτοκίνητο της ήταν εμμονή. Είναι τόσο σημαντικό για την Όλα γιατί ήταν ένα σύμβολο από την πλευρά του πατέρα της, ένα «σ’ αγαπώ» που περίμενε να ακούσει. Επίσης ένας πιο «τεχνικός» λόγος ήταν ότι θα της προσέφερε περισσότερη αυτονομία, που ήταν κάτι πολύ σημαντικό για εκείνη.

-Ποιο πιστεύετε ότι είναι το turning point για την Όλα;

Νομίζω το turning point για την Όλα ήταν ότι είδε πως ο πατέρας της είχε όντως εξοικονομήσει τα χρήματα για το αυτοκίνητο. Γιατί ήταν σαν να άκουγε τον πατέρα της να της λέει «σ’ αγαπώ».

-Εντελώς τυχαία έχει η προσωπική σας διαδρομή κάποια κοινά στοιχεία με εκείνα της Όλα. Είχε μεταναστεύσει και ο δικός σας πατέρας στην Ιρλανδία για να εργαστεί.

Νομίζω ότι ο κοινός μας τόπος ήταν η μετανάστευση. Η δική μου κατάσταση ήταν διαφορετική βέβαια γιατί ο πατέρας μου εργάζεται στον τομέα των χρηματοοικονομικών και μετακόμισε στην Ιρλανδία προκειμένου να βελτιώσει την καριέρα του. Έχω δύο νεότερα αδέρφια και οι γονείς μου αποφάσισαν πως εγώ, ως μεγαλύτερη τότε, 8 ετών, έπρεπε να πάω να μείνω με τον πατέρα μου. Έπειτα από έναν χρόνο ήρθαν και η μητέρα μου με τα αδέρφια μου. Έτσι, παρότι η οικονομική μου κατάσταση δεν ήταν η ίδια με της Όλα, ξέρω πολύ καλά πως είναι να σου λείπει ο γονιός σου που είναι σε κάποια άλλη χώρα και δεν μπορείς να τους αγκαλιάσεις παρά να τους δεις μόνο στο Skype. Νομίζω πως αυτή η εμπειρία μου με βοήθησε να συνδεθώ με την Όλα σε ένα βαθύτερο επίπεδο.

-Υπήρξε κάποιος τόπος στα γυρίσματα, κάποιο σημείο που μοιάζει να σας μετέφερε πίσω στο παρελθόν;

Υπάρχει ένα μέρος στο Δουβλίνο που με μετέφερε στο παρελθόν, η γέφυρα Ha’penny. Κάναμε γυρίσματα εκεί και θυμόμουν πολύ καλά τη γέφυρα καθώς την διέσχιζα κάθε μέρα όταν ήμουν 8 χρονών για να πάω στο σχολείο, ήταν απίστευτη εμπειρία για εμένα.

-Πώς συνέβαλε το στοιχείο της ερωμένης του πατέρα στην εξέλιξη της ιστορίας;

Νομίζω ότι αυτός ο χαρακτήρας αποκάλυψε μια διαφορετική πτυχή στην Όλα και αποκάλυψε το πόσο ώριμη είναι, με ενσυναίσθηση κάτω από τη σκληρή μάσκα του «εγώ-δεν-κλαίω» όταν αποφάσισε να δώσει τα χρήματα στη Σάρα. Νομίζω ότι ήταν η δική της απάντηση στο «σ’αγαπώ» του πατέρα της.

-Πώς θα χαρακτήριζες τη σχέση της Όλα με τον αδερφό της που είχε κινητικά προβλήματα;

Η σχέση με τον αδερφό της ήταν πανέμορφη, γεμάτη αγάπη και κατανόηση. Επίσης ο Dawid Tulej, που υποδυόταν τον Paweł είναι ένας φανταστικός άνθρωπος και νιώθω ευγνώμων που δούλεψα μαζί τους γιατί η θετική του στάση για τη ζωή και το κουράγιο του ήταν το πιο σημαντικό μάθημα ζωής για εμένα και για όλη την ομάδα μας.

-Τελικά και συνολικά τι θα λέγατε ότι σας συγκίνησε στην Όλα;

Με συγκίνησαν πολλά στην Όλα. Ιδίως το γεγονός πως υπάρχουν πολλά παιδιά στον κόσμο που, όπως εκείνη, δεν έχουν μια κανονική παιδική ηλικία, όπως αξίζει σε κάθε παιδί. Αυτό που αγάπησα πιο πολύ σε εκείνη είναι πως παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε και την τραγωδία που ζούσε μέσα της, δεν έχασε τη νεανικότητά της και το κέφι της για τη ζωή, την καλή καρδιά και την ευαισθησία της. Θαυμάζω πως δεν άφησε στο κακό που της συνέβαινε να κλέψει το φως της. Λόγω αυτού πιστεύω ότι η τελευταία σκηνή μας χαρίζει ελπίδα.

Αντώνης Γκούμας

Θα μπορούσε να ζήσει εξίσου ευχάριστα στη Μέση Γη όσο στη Metropolis, από τα πιο ρεαλιστικά πλάνα στα πιο σουρεαλιστικά συννεφάκια. Μπαίνοντας στις αίθουσες παθιάζεται αμετανόητα κάθε φορά που σβήνουν τα φώτα. Στα Φεστιβάλ που καλύπτει αντί για τις πολυαναμενόμενες ταινίες προτιμά να ανακαλύπτει άγνωστα μικρά διαμαντάκια που ίσως να μην δούμε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες. Συνήθως καλοπροαίρετος, προσέξτε, όμως, όταν κραδαίνει το «τσεκούρι» του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *