Ghostbusters
Τέσσερις γυναίκες ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν τα φαντάσματα που απειλούν τις ισορροπίες της Νέας Υόρκης. Με έντονη την μυρωδιά των 80s πάνω τους, οι Ghostbusters αλλάζουν φύλο επιστρατεύοντας, γνωστές για τις ικανότητες τους στην κωμωδία, ηθοποιούς.
Οι Μελίσα ΜακΚάρθι, Κρίστεν Γουίγκ, Κέιτ ΜακΚίνον και Λέσλι Τζόουνς υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Πολ Φάιγκ και με την ευλογία του σκηνοθέτη της αρχικής-ανδρικής εκδοχής Άιβαν Ράιτμαν αναβιώνουν μια αγαπημένη κινηματογραφική εμπειρία της δεκαετίας του ’80. Η ιστορία ξεκινά από το μηδέν με τις δύο επιστήμονες Έριν Γκίλμπερτ (Κρίστεν Γουίγκ) και Άμπι Γέιτς (Μελίσα ΜακΚάρθι) να έρχονται ξανά σε επαφή με αφορμή ένα βιβλίο που έγραψαν στο παρελθόν περί φαντασμάτων. Η Έριν θέλει απεγνωσμένα να ξεχάσει αυτό το βιβλίο, ενώ η Άμπι δεν έχει εγκαταλείψει την έρευνα του μεταφυσικού έχοντας παρέα την μηχανικό Τζίλιαν Χόλτσμαν (Κέιτ ΜακΚίνον). Στην παρέα θα προστεθεί και η –άσχετη με τις επιστήμες αλλά αυτόπτης μάρτυρας της ύπαρξης φαντασμάτων- Πάτι Τόλαν (Λέσλι Τζόους). Οι Ghostbusters είναι γεγονός και η ανάγκη για έναν γραμματέα επιτακτική. Ο Κρις Χέμσγουερθ υποδύεται τον κούκλο, αλλά εξαιρετικά χαμηλής νοημοσύνης- εξαιρετικά όμως!- γραμματέα. Τα φαντάσματα βγαίνουν στους δρόμους, τα περισσότερα κατά το δεύτερο μισό της ταινίας, και το κυνηγητό είναι ανεξέλεγκτο.
Όλα είναι εκεί. Το γνωστό όχημα, το μουσικό σήμα του Ρέι Πάρκερ Τζ, το λογότυπο, τα όπλα που πετούν κάποιας μορφής πυρηνική ενέργεια και φυσικά η φαντασματο-παγίδα. Κάποιοι από τους πρωταγωνιστές των παλαιών Ghostbusters θα περάσουν διακριτικά από την ζωή των νέων για να κάνουν τον θεατή να χαμογελάσει από νοσταλγία (Μπιλ Μάρεϊ, Νταν Άκροϊντ και Σιγκούρνι Γουίβερ). Προσωπικά πιστεύω ότι το καλύτερο cameo το έκανε η Γλίτσα (Slimer), αυτό το αξιαγάπητο και ταυτόχρονα εκνευριστικό πράσινο «ζελεδάκι».
Δεν είναι τόσο αστείο όσο υπόσχεται και το μεγαλύτερο ατού της ταινίας είναι ο προκάτοχος της και όλα τα στοιχεία που αντλεί από το πρωτότυπο. Η κωμική δεινότητα των τεσσάρων κυριών δεν συγκλονίζει και το δέσιμο μεταξύ τους δεν πείθει. Όταν θα έχει τελειώσει, και θα αναρωτιέσαι γιατί χρειαζόταν αυτή η ταινία (σε περίπτωση που έχεις την απάντηση μοιράσου την μαζί μου!) και που έχεις βάλει τα dvd των αρχικών ταινιών, περίμενε λίγο να δεις μια ακόμα σκηνή μετά τους τίτλους τέλους.
