Ο Λύκος και το Λιοντάρι, Ο Δράκος και το Ελάφι. (Περιμένοντας την 4η σεζόν του GOT) εγώ ΔΕΝ κοιμήθηκα στην 3η!

Θυμάστε υποθέτω  το κείμενο του Tyler  που είχε γράψει τον Απρίλιο του 2013 για την 3η σεζόν του θρυλικού πλέον GAME OF THRONES, όπου μας έλεγε ότι τον πήρε ο ύπνος σε κάποια επεισόδια, ότι κοιτούσε το ρολόι του κ.λ.π. που καρφώθηκαν  στην καρδιά μου σαν λεπίδες, απ’ αυτές που φτιάχτηκε ο Σιδερένιος Θρόνος.

Επειδή εγώ αντιθέτως  δεν  κοιμήθηκα, αλλά ξετρελάθηκα γι άλλη μιά φορά, θα προσπαθήσω να τον πείσω  για το συναρπαστικόν και αυτού του κύκλου. Οι Επτά ας βάλουν το χέρι τους.

Η 3η σεζόν ήταν, κατ’ εμέ, ένα επικό αριστούργημα. ‘Οσα μας γοήτευσαν, μάγεψαν, καθήλωσαν στους 2 προηγούμενους  κύκλους, εδώ τα βρήκα  εξελιγμένα, βελτιωμένα, περισσότερα. Και ακόμη πιό ακαταμάχητα. Να μιλήσω για τις ερμηνείες, είτε  του βασικού πυρήνα ηθοποιών είτε των υπολοίπων; ΕΞΟΧΟΙ  οι Ch.Dance, P.Dinklage , L.Headey, Carice Van Houten, St.Dillane  για ν’αναφέρω ενδεικτικά κάποιους- τους πιό αγαπημένους μου.

Μάθημα υποκριτικής απ΄τον εξαίρετο, βλοσυρό, απειλητικό σαν βασιλική κόμπρα κι επικίνδυνο  “πατριάρχη” των Λάνιστερ, Άρχοντα Τάϊγουεν. Η δε Lena Headey  είναι ακόμη πιό όμορφη, επιβλητική, δολοπλόκος αλλά κατ’ουσίαν παγιδευμένη στις επιθυμίες/διαταγές/διδαχές του τρομερού πατέρα της Βασίλισσα Σέρσι,  και αποδεικνύει σε κάθε πλάνο με κάθε έκφραση του προσώπου της, ότι είναι απολύτως φτιαγμένη για το ρόλο.  Η ενδυματολόγος της σειράς Michelle Clapton  έχοντας κάνει θαυμάσια δουλειά με τα κοστούμια, της έφτιαξε υπέροχα φορέματα γι αυτη τη σεζόν, πιό πλούσια απ’ αυτά που φορούσε στις προηγούμενες, κάνοντάς την ενα χάρμα οφθαλμών, που ο E.Blair Leighton  δε θα χόρταινε να ζωγραφίζει. Εξίσου απολαυστικοί είναι οι Peter Dinklage και Carice van Houten  , ο Μισερός  του Οίκου των Λάννιστερ και η  Κόκκινη Γυναίκα , η πρώην σκλάβα που ανήλθε την κοινωνική κλίμακα και τώρα πλέον  αποκαλείται “Αρχόντισσα  Μελισσάνδρη”. Εν ολίγοις, σε ό,τι αφορά   την υποκριτική ικανότητα των  συμμετεχόντων, παρατηρώ  εξαιρετικές ερμηνείες από όλους , ακόμη και απ΄τους ηθοποιούς που υποδύονται  ελάσσονες ρόλους , κάποιοι εκ των οποίων όμως φαίνεται πως θα έχουν  σημαντική παρουσία ,όσο εξελίσσεται η ιστορία (βλ. λόγου χάριν τον συμπαθέστατο κι ευγενέστατο ακόλουθο του  Τύριον Λάννιστερ, Πόντρικ, ή την κρυφή ερωμένη του Τύριον, Σέϊ η οποία  διαισθάνομαι ότι ειναι πιό  επικίνδυνη απ΄οσο πιστεύουν οι άλλοι- την υποδύεται  η Sibel Kekilli ) ή κάποιοι  πρωτοεμφανιζόμενοι  χαρακτήρες που με 4-5 ατάκες και ισάριθμες σκηνές  “εγραψαν” με την φοβερή ερμηνεία τους (βλ. τους απολαυστικούς Kristofer Hivju και Mackenzie Crook , ως Τόρμουντ ο Γιγαντοκτόνος και Ορέλ ο Αλλόμορφος, μέλη των Wildlings των  Αγροίκων  που ζούσαν πέρα απ΄το Μεγάλο Τείχος μ’επικεφαλής τον Μανς -τον υποδύεται ο Ciaran Hinds, τον Paul Kaye  στο ρόλο του Θόρος Του Μυρ, επικεφαλής της Αδελφότητας Χωρίς Λάβαρα, ή τον Noah Taylor  υποδυόμενο τον Λοκ, Τη Γδαρμένη Κεφαλή του Οίκου των Μπόλτον, ο οποίος όπως είδαμε εκανε ένα αξέχαστο “δώρο” στον αλαζόνα σερ Τζέημι Λανιστερ.

Δεν κατανοώ και δεν συμμερίζομαι λοιπόν καθόλου,  τη βαρεμάρα  του Tyler . Πως  είναι δυνατόν  να ήταν βαρετό το ερωτικό- επιτέλους- σμίξιμο του ωραίου  μπάσταρδου του Νεντ Σταρκ, Τζων Σνόου με την ικανότατη και πολύ ζόρικη Ινγκριντ( πολύ καλή η Rose Leslie, εκείνο το “you know nothing Jon Snow”  θα μείνει στην ιστορία); Πως είναι δυνατόν να θεωρηθεί  βαρετή η εξέλιξη της “σχέσης”  του σερ Τζέημι Λάνιστερ με τη θηριώδη αλλά πανάξια ιππότη- Λάιδη Μπριεν του Ταρθ; Προσωπικά, έχω μείνει άφωνη με την πολύ ενδιαφέρουσα τροπή που παίρνει  αυτή η δύσκολη σχέση, έχω αρχίσει να συμπαθώ τον ωραίο και κάθαρμα πρωτότοκο των Λάνιστερ, και είμαι πολύ περίεργη να δω, μέχρι πού, και αν θα υπάρξει συνέχεια και τι είδους, σ’ αυτη τη γνωριμία. Η Gwendoline  Christie  πλάθει έναν πάρα πολύ ενδιαφέροντα γυναικότυπο  που βρίσκεται -μαζί μ’αυτόν της Αρυα Σταρκ, της Γιάρα Γκρεϊτζοι, της Μίρα Ρηντ και της Ιγκριντ- αντίκρυ στα πανέμορφα και παμπόνηρα θηλυκά που συναντάμε στο Κινγκς Λάντινγκ και αλλού: την υπέροχη  βασίλισσα Σέρσι βεβαίως, τη μάγισσα-ιέρεια Μελισσάνδρη, τη μόνο φαινομενικά  άπειρη και άσχετη με την πολιτική,  Λαίδη  Μάρτζορι του Οίκου των Ταιρέλ (ειρήσθω εν παρόδω,  δεν είναι απολαυστική  η Diana Rigg  στο ρόλο της γιαγιάς της Μαρτζορι, Αρχόντισας Ολένα;  Ο Daniel Mendelsohn συγγραφέας, κριτικός και μεταφραστής όλων των ποιηματων του Καβάφη στ’αγγλικά, υποστηριζει σε προσφατο δοκίμιό του, οτι το GoT ειναι κατά βάση φεμινιστικό έπος). Σε καμιά περίπτωση δεν θεώρησα βαρετά  ή ανούσια  ή περιττά  τα όσα προηγήθηκαν του συγκλονιστικού 9ου επεισοδίου  με τον περίφημο “κόκκινο γάμο”, που πνίγηκε όχι μόνο στο κόκκινο κρασί αλλά και στο αίμα των Σταρκ…

Εχω χάσει κι εγώ τον λογαριασμό, το ομολογώ,  με τα τόσα νέα  πρόσωπα  που προστίθενται σε κάθε σεζόν, αλλά αποζημιώνομαι  από την φοβερή  υποκριτική παρουσία τους . Αυτο που πρόσεξα σ’αυτον τον κύκλο  ήταν η εξέλιξη των χαρακτήρων , και μία εξομολογητική διάθεση  που αποκάλυψε πτυχές, τις οποίες είτε δεν φανταζόμασταν  ότι υπάρχουν σ’αυτους,  είτε όχι, γι αυτό και μου ήρθε σαν κεραμίδα στο κεφάλι αυτό που αντίκρισα: η εξομολόγηση της, αχώνευτης, Λαίδης Κάτλιν στην κορμάρα Ταλίσα-σύζυγο του ωραίου Ρομπ. Αμ την  εξομολόγηση  της πανώριας  Σέρσι  στον -δικαιολογημένα- πάντα καχύποπτο  Τύριον, ππου τη βάζετε; Αποκορύφωμα δε αυτού του  βγάζω τα εσώψυχά μου, ήταν η αφήγηση των συμβάντων που οδήγησαν στη δολοφονία του Τρελού Βασιλιά Αίριν(κόλλημα με την “άγρια φωτιά” ο τύπος), απ΄τον σερ Τζέημι, δια στόματος του ίδιου στην άπαιχτη σκηνή με τη γυμνή Λάιδη Μπρίεν μεσα στη χτιστή μπανιέρα. Να μην αναφέρω την άλλη φοβερή σεκάνς όπου ο Λόρδος Βάρις συνομιλεί  πάλι, με τον Λόρδο Μπαίηλις ( εξαιρετοι ως συνήθως οι Conleth  Hill και Aidan Gillen αντιστοίχως), όπου ο δεύτερος  του αναπτύσσει  τη θεωρία του περί χάους  και βλέπουμε το  συγκλονιστικό πλάνο της νεκρής, πρώην πόρνης Ρος, με το κορμί της γεμάτο βέλη. Δουλειά του  αχώνευτου και για πολλά σκαμπίλια, κωλόπαιδου, κακομαθημένου βασιλιά Τζόφρι ( ο Jack Gleeson πειστικότατος).

Δεν συμφωνώ ότι  οι λίγες συγκλονιστικές σκηνές  δεν  έσωσαν αυτη τη σεζόν απ΄την ανία που ίσως προκάλεσε (βλ. λόγου χάριν, τη σκηνή του μακελειού βεβαίως  στο γάμο του Εντμιρ Τάλι, ενορχηστρωμένου απ΄τον απόλυτο σκατόγερο  Αρχοντα Γουώλντερ Φρέϊ- άπαιχτος ο David Bradley, άπαιχτος- ή τις απίθανες σκηνές όπου η Ντενέρις συγκεντρώνει  στρατό κι αποκτά τους  ‘Ασπιλους. Το ζητούμενο δεν είναι να  μπουκώσεις τον θεατή  με απανωτές συγκλονιστικές σκηνές που θα τον κάνουν να χάσκει έκπληκτος χωρίς ανάσα, αλλά αντιθέτως λίγες και προσεκτικά  κατανεμημένες σκηνές, τόσο υποβλητικές, τόσο όμορφες, ακόμη και αποτρόπαια  όμορφες, έχουν μεγαλύτερη  επίδραση στον θεατή. Να σημειωθεί ότι  και σ’αυτή τη σεζόν, η λαγνεία  πάει κι έρχεται – ορεκτικά, καλλίγραμμα κορμιά γεμίζουν  την οθόνη (βλ. Ρομπ, Ινγκριντ, Ταλίσα, Λάιδη Μπρίεν, Ντενέρις, διάφορες πόρνες που ξεπετάγονται σαν ραπανάκια και τσιτσιδώνονται  με το πρώτο νεύμα, και βέβαια  η μαυλιστική Μελισσάνδρη  που δε χάνει ευκαιρία, στ’ όνομα του Κυρίου του Φωτός πάντα, να  ξεγυμνωθεί για τα περαιτέρω  με όποιο άτυχο αρσενικό  βάλει στο μάτι). Ειναι βαρετή η εξέλιξη  των γλυκύτατων  αδελφών Σταρκ (Μπραν και Ρίκον) ; Οι Art Parkinson και Isaac Hempstead- Wright   μοιάζουν με φιγούρες πινάκων του J.E.Millais , ωριμάζουν  αναγκαστικά λόγω των απίστευτων καταστάσεων που βιώνουν  και προαλείφονται για επικεφαλής του Οίκου των Σταρκ. Ο Μπραν επίσης, έκπληκτος ανακαλύπτει τις μυστηριώδεις δυνάμεις που κατέχει – είναι ένας γκουάργκ=Αλλόμορφος, όπως τον ενημερώνει  ο Τζότζεν Ρηντ 9 ο πολύ καλός  Thomas  Brodie-Sangster  του  LOVE ACTUALLY   και του  BRIGHT STAR  θυμίζω.

Εδώ ακριβώς  παρατηρώ  κάτι πολύ ενδιαφέρον: κι αν ακόμη  ξεπαστρεύτηκαν  με συγκλονιστικό τρόπο  ο Νεντ Σταρκ ( στον πρώτο κύκλο) και ο πρωτότοκος γιός  του και η γυναίκα του (σε τούτο τον κύκλο), παρά τα όσα  θελει να πιστεύει  ο αχώνευτος  Τζόφρι, οι Σταρκ δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Θυμίζω ότι τα 5 πλέον τέκνα Σταρκ- μετά το θάνατο του Ρομπ- είναι διασκορπισμένα στα Βασίλεια αλλά ζωντανά και σε καμία περίπτωση εφησυχασμένα. Ο  μπασταρδος γιός  , Ο Τζων Σνόου είναι εν προκειμένω  ο μόνος ενήλικας αν δεν απατώμαι, και θα μπορούσε να τεθεί επικεφαλή του Οίκου στο Γουίντερφελ. Η Σάνσα είναι μόλις 14 ετών! Αναμένω εξελίξεις σ’ αυτο τον τομέα λοιπόν. Επίσης, μετά πλέον τον ακρωτηριασμό  του Τζέημι , με τρώει η αγωνία ποιο  θα είναι το στάτους του στο Κινγκς Λάντινγκ, τώρα που επέστρεψε σώος αλλά ανάπηρος. θα είναι ο άλλοτε κραταιός (και μισητός σε πολλούς) Σερ Τζέημι  Ο Κουλός Των Λάνιστερ; η φοβερή σκηνή  της εισόδου του στα δωμάτια της αδελφής(κι ερωμένης του) Σέρσι, δημιουργεί φυσικά  μεγάλες προσδοκίες για το τί μέλλει γενέσθαι. Πως θα τον αντιμετωπίσει  ο αδελφός του Τύριον άραγε; Με τη σοφία, κατανόηση, συμπάθεια του ομοιοπαθή ή τη μνησικακία, εκδικητικότητα του δαχτυλοδειχτούμενου σκιάχτρου;

Πως ειναι δυνατόν να θεωρήσω βαρετή  τη σεζόν όταν  μου προκαλεί  τόσες προσδοκίες; Κλείνω, κάνοντας μια παρατήρηση  για τον τεράστιο  αριθμό  χαρακτήρων , τη δυσκολία να συγκρατήσει  κανείς στη μνήμη του τοσα πρόσωπα , γεγονότα και ιδίως την παραξενιά των σεναριογράφων να εισάγουν όλους αυτούς τους χαρακτήρες για να τους ξεπαστρέψουν κατόπιν: σκεφτήκατε, μήπως  ολόκληρη η σειρά – δεν γνωρίζω  σε ποιό βαθμό και αν συμβαινει το ιδιο και με τα βιβλία που την ενέπνευσαν-  εμφορείται από  ένα ας πούμε  Καβαφικό μοτίβο;  Εξηγούμαι:  η κατάκτηση του Σιδερένιου Θρόνου, είναι η “Ιθάκη” των 5 βασιλιάδων. Ο σκοπός τους, το τέλος, κι ο προορισμός τους. Αυτή η Ιθάκη τους έδωσε το ταξίδι (όπως αξέχαστα μας είπε ο ποιητής στο ομώνυμο ποίημά του), το οποίο  εν προκειμένω είναι  η ιστορία , η πλοκή που απολαμβάνουμε εμείς στον οθόνη. Αν η Ιθάκη  τους όμως είναι  το ταξίδι καθεαυτό, δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν τελικά κανείς απ΄τους επίδοξους δεν κατορθώσει να στρογγυλοκαθίσει στο Θρόνο .Γιατί ο Θρόνος  είναι απλώς το πρόσχημα, η αφορμή και το δόλωμα για  να μας πεί ο George R.R.Martin  την συναρπαστική ιστορία. Δεν εχει δηλαδή σημασία , ποιός θα καθίσει  και αν θα καθίσει, στο Θρόνο των Επτά Βασιλείων. Το  Καβαφικό μοτίβο  το διέγνωσα και αλλού:  στην περίπτωση της  φιλόδοξης ξανθομαλλούσας δρακομάνας, Ντενέρις Ταργκέριεν( εξαιρετική κι εξελίξιμη η Emilia Clark). Είναι φοβερές οι σκηνές  προετοιμασίας της , όπως και η καταπληκτική σεκάνς που  τερμάτισε τον 3ο κύκλο , με μουσική υπόκρουση το υπέροχο κομμάτι του Ramin Djawadi  Mhysa, οι οποίες σκηνές μου θύμισαν  το άλλο ποίημα του Καβάφη με τίτλο  Η Διορία Του Νέρωνος.  Πως έκλεισε ο 2ος  κύκλος  θυμάστε; Οι  ‘Αλλοι/Λευκοπερπατητές/Λευκοί Οδοιπόροι,  έκαναν την εμφανισή τους  και προελαύνουν  ανησυχητικά. Τι είπε έντρομος ο συμπαθέστατος και πολύτιμος φίλος Σαμ ( ο Tom Bradley  μπαινει στην πινακοθήκη των  αθόρυβων φρουρών) στον Μάϊστερ Αίμον; ” η σκοτεινιά έρχεται για όλους μας. Την είδα”. Το Γουέστερος  περιμένει  με τρόμο να του χτυπήσουν την πόρτα τα ζόμπι που  περιφέρονταν πέρα απ΄το Τείχος, αλλά η πραγματική απειλή μοιάζει να είναι αυτή η ζουμερή μικρή, η τελευταία απόγονος του Οίκου των Ταργκέριεν.

“ […] Και στην Ισπανία ο Γάλβας κρυφά το στράτευμά του συναθροίζει

και το ασκεί [..]“.

Από αλλού περιμένουν τον όλεθρο  κι από αλλού θα τους έρθει. ‘Η μήπως όχι; Η συνέχεια αναμένεται στις 6 Απριλίου στις οθόνες μας.

Παρακολουθείστε παρακάτω  το promo trailer  του 4ου κύκλου.