Κανίβαλοι

Νεαρή φοιτήτρια με κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες γίνεται μέλος ακτιβιστικής ομάδας που καταλήγει στην ζούγκλα του Αμαζονίου προκειμένου να εμποδίσουν μια επιδρομή από μπουλντόζες. Η εξέλιξη της δράσης αρχικά θα θεωρηθεί επιτυχής αλλά ένα αεροπορικό δυστύχημα θα φέρει τα μέλη της αποστολής αντιμέτωπους με μια άγρια φυλή με κανιβαλιστική όρεξη. Ναι, η νέα ταινία του Έλι Ροθ είναι εδώ και υπόσχεται αίμα και σάρκα.

Οι φαν των ταινιών τρόμου, ή ακόμα καλύτερα των splatter movies, σίγουρα είναι εξοικειωμένοι με το όνομα Έλι Ροθ. Πέρα από το Hostel, με το όποιο έγινε ευρέως γνωστός, και για το οποίο ακόμα μιλάνε όσοι το έχουν δει – όχι απαραίτητα με καλά λόγια- και το Cabin Fever, το όνομα του φιγουράρει συχνά πυκνά στην θέση του παραγωγού σε ταινίες αντίστοιχου είδους. Αυτή την φορά ο Ροθ δεν περιορίζεται στους τέσσερις τοίχους ενός Hostel αλλά πηγαίνει σ’ ένα δάσος στο Περού και γνωρίζει μια φυλή ιθαγενών για να πρωταγωνιστήσει στην νέα του ταινία. Μόνο που οι «ηθοποιοί» του δεν γνώριζαν τι σημαίνει ταινία και για τους εξηγήσει, διοργάνωσε προβολή για όλο το χωριό του Ολοκαύτωμα των Κανίβαλων, το οποίο οι ιθαγενείς νόμιζαν ότι ήταν κωμωδία! Και τους έπεισε.. Κατά τα άλλα οι Αμερικάνοι ηθοποιοί δεν απέχουν πολύ από αντίστοιχους των b-movies, με αποτέλεσμα να χαζεύεις το μακιγιάζ των ιθαγενών και να αγνοείς την ύπαρξη των υπολοίπων.

Με φωτογραφία που θυμίζει ντοκιμαντέρ και αγριεύει ακόμα πιο έντονα την αίσθηση του πόσο αληθινή μπορεί να είναι η κατάσταση που περιγράφει, το Κανίβαλοι δεν προσφέρει κάποιου είδους δημιουργίας ατμόσφαιρας ή κατασκευή τεχνητού τρομάγματος. Τα πράγματα είναι απλά, οι φοιτητές την πατήσανε, θα φαγωθούν, μένει μόνο να διαπιστωθεί ο τρόπος και η ένταση του πόνου. Σκηνές φρίκης υπάρχουν, αν έχεις κορεστεί από τέτοια θεάματα δεν θα εντυπωσιαστείς. Γενικά, το Κανίβαλοι δεν είναι μπουκωμένο στην σαδιστική απόλαυση, φυσικά και οι σκηνές ακραίων τεμαχισμών αποτελούν συστατικό της ταινίας όμως πολλές σκηνές υπονοούνται με σκοπό να εντείνει την αγωνία για την πιθανότητα διάσωσης των φοιτητών. Τα νοήματα που συνοδεύουν την ταινία είναι ποικίλα αλλά και σεναριακά απλά, αν καταφέρεις να τα «δεις» και δεν κρατάς κλειστά τα μάτια σου, όπως διαμαρτυρία για την κακοποίηση της φύσης και την εξόντωση των ιθαγενών. Αλλά και όπως ο Ροθ έχει δηλώσει, η ταινία του χλευάζει όλα εκείνα τα παιδιά που νομίζουν ότι θα αλλάξουν τον κόσμο απλά και μόνο γιατί τουιτάρουν στο κινητό τους κάποιο hashtag, έτσι λοιπόν τα ρίχνει στα λιοντάρια- εμ, συγγνώμη στους κανίβαλους- για να μάθουν!

Τελικά να την δω; Αν είσαι φαν του είδους να το τολμήσεις! Αν όχι, σε καμία περίπτωση. Δες κάποιο ντοκιμαντέρ για τον Αμαζόνιο….

Fun Trivia: Ο Ροθ παραδέχτηκε ότι μετά το τέλος της παραγωγής η φυλή προσέφερε ένα παιδί 2 ετών σαν δώρο στον διευθυντή παραγωγής επειδή τους έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχουν στην ταινία, ο οποίος φυσικά το αρνήθηκε ευγενικά.