Αφιερώματα

Έχουμε Πάπες: οι ποντίφικες της μεγάλης οθόνης

Την ώρα που οι καρδινάλιοι της Καθολικής Εκκλησίας εκλέγουν Πάπα, οι Cinεπιβάτες ρίχνουν μια ματιά στους κινηματογραφικούς ποντίφικες.

Ένας ρόλος με εξουσία και δύναμη, όπως αυτός του Πάπα, δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητη τη μεγάλη οθόνη. Φυσικά, ως επί το πλείστον, οι Πάπες της μεγάλης οθόνης «πρωταγωνίστησαν» σε κωμωδίες ή πομπώδη δράματα.

Το σίγουρο, όμως, είναι ότι το σινεμά μπορεί να αναφωνήσει με περηφάνια: «Habemus Papam!»

Ο Ρόμπι Κολτρέιν στο The Pope Must Die (1991) είναι ένας όχι και τόσο κατάλληλος ιερέας που κατά λάθος ορίζεται Πάπας. Πλέον πρέπει να αντιμετωπίσει τη διαφθορά του Βατικανού, πρώην εραστές και τη μαφία…

Ο Μισέλ Πικολί στο Habemus Papam (2011) είναι απολαυστικός. Ένας αναποφάσιστος Πάπας είναι ο ήρωας της ταινίας του Νάνι Μορέτι. Ο Πάπας έρχεται αντιμέτωπος με το βάρος της θέσης του και ζητά τη βοήθεια ψυχιάτρου για να τα βγάλει πέρα.

Ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ είναι ένας εναλλακτικός Πάπας. Στο Angels and Demons (2009) του Ρον Χάουαρντ ερμηνεύει τον καμεράριο –επίσκοπο του παπικού θησαυροφυλακίου- Πάτρικ ΜακΚένα σε μία περίοδο που η Καθολική Εκκλησία έχει χάσει τον Πάπα της και το κονκλάβιο ετοιμάζεται να εκλέξει νέο. Όπως καταλαβαίνετε στο τέλος εκλέγεται –έστω και για λίγο. Όλα τα κάνει ο ΜακΓκρέγκορ: ανοίγει το ράσο για να δούμε το στέρνο του, πέφτει από ελικόπτερα. Αυτός δεν είναι ο Πάπας: είναι ο Τομ Κρουζ σε επικίνδυνες αποστολές.

Πάπισσα Ιωάννα: Στη Γερμανία του 9ου αιώνα μια φτωχή κοπέλα μεταμφιέζεται σε αγόρι, σπουδάζει σε ιερατική σχολή και φτάνει ως τη Ρώμη και το αξίωμα του επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Η fiction ταινία του 2009 βασίζεται σε μελοδραματικό μπεστ σέλερ και όχι στο μυθιστόρημα του Εμμανουήλ Ροΐδη.

Με τον Πάπα Παύλο τον VI, ο Καρδινάλιος Λαμπέρτο -ο επικρατέστερος για τον παπικό θρόνο- αποτελεί παράδειγμα ηθικής στον Νονό 3 (1990) και κάνει τα πάντα, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι το σωστό θα γίνει. Ωθεί, μάλιστα, τον Μάικλ Κορλεόνε σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση. Μετά τον θάνατο του Πάπα Παύλου VI γίνεται ο ίδιος Πάπας (με το όνομα Ιωάννης Παύλος Ι). Όπως γίνεται συχνά πεθαίνει στα χέρια εκείνων που δεν θέλουν να αποκαλυφθούν τα μυστικά τους.

Στο Saving Grace (1986) ένας νεαρός Πάπας αισθάνεται ότι έχει χάσει την επαφή του με το ποίμνιο του. Κάποια στιγμή «κλειδώνεται» κατά λάθος έξω από το Βατικανό και πιστεύει ότι αυτό είναι σχέδιο… θεϊκό. Μα γίνονται αυτά τα πράγματα;

Το The Agony and the Ecstasy (1965) παρακολουθεί τα προβλήματα του Μιχαήλ Αγγέλου να ζωγραφίσει την Καπέλα Σιξτίνα, μετά από έκκληση του Πάπα Ιουλίου Β΄.

Στο The Shoes of the Fisherman (1968), ένας αρχιεπίσκοπος από την Ουκρανία που υπήρξε πολιτικός κρατούμενος για δύο δεκαετίες γίνεται Πάπας. Τον ποντίφικα ερμηνεύει ο… Ζορμπάς, Άντονι Κουίν.

Τον αμφιλεγόμενο Πάπα Πιο ΧΙΙ ερμηνεύει ο Τζον Γκίελγκουν στην τηλεοπτική ταινία The Scarlet and the Black (1983), η οποία εξετάζει τις προσπάθειες του πατέρα Χιου Ο’ Φλάερτι να κρύψει οικογένειες της αντίστασης και κρατούμενους πολέμου που το έχουν σκάσει. Η θέση του δεν επιτρέπει στους ναζί να τον συλλάβουν, αποφασίζουν, όμως, να τον δολοφονήσουν την επόμενη φορά που θα εγκαταλείψει το Βατικανό.

Ο Πάολο Στόπα κάνει μια εμφάνιση ως Πάπας Αλέξανδρος ΙΙΙ στην ταινία Μπέκετ (1964). Στην Αγγλία του 12ου αιώνα, ο βασιλιάς Ερρίκος Β΄ διορίζει τον πιστό του φίλο Τόμας Μπέκετ αρχιεπίσκοπο του Καντερμπέρι για να μπορεί να ελέγχει τις εκκλησιαστικές αντιδράσεις. Εκείνος, όμως, θα βάλει το δίκαιο πάνω από τα προσωπικά συμφέροντα και θα έρθει σε μοιραία αντιπαράθεση με τον αλαζόνα μονάρχη.

Στην τηλεοπτική σειρά The Tudors, ο Πήτερ Ο’ Τουλ ερμηνεύει τον Πάπα Παύλο ΙΙΙ που αρνείται να δώσει στον βασιλιά Ερρίκο τον VIII το διαζύγιο από την πρώτη του σύζυγο, Κάθριν.

Τηλεοπτικός Πάπας δεν είναι μόνο ο Πήτερ Ο’ Τουλ, αλλά και ο Τζέρεμι Άιρονς που στην σειρά Borgias -με δημιουργό τον Νιλ Τζόρνταν- ερμηνεύει τον Ροντρίγκο Μποργκία. Ο συγκεκριμένος Πάπας έχει εξώγαμα, επιδίδεται σε σεξουαλικές σχέσεις με πολλές γυναίκες εκμεταλλευόμενος την γοητεία και τη θέση του. Εμπλέκεται σε μηχανορραφίες και δολοφονίες. Είναι ερωτευμένος με την… κόρη του, την οποία επιθυμεί και ο ένας από τους γιους του. Όλα αυτά στη Ρώμη του 1492.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *