Γυάλα: Η νέα ταινία του Κωνσταντίνου Φραγκούλη έχει trailer

Πριν από λίγο καιρό ο Κωνσταντίνος Φραγκούλης μας είχε πει πως βρίσκεται στα γυρίσματα της πρώτης του ταινίας μεγάλου μήκους. Μετά από ενάμισι χρόνο ενός ασταμάτητου προγράμματος προπαραγωγής, ακροάσεων, ρεπεράζ και φυσικά του post production, η ταινία του είναι έτοιμη!

Η “Γυάλα” είναι μια ταινία μυστηρίου, μια περιπέτεια ψυχολογικού θρίλερ με ενα νεανικό και φρέσκο cast που την κατατάσει κανείς και στις art house ταινίες. Η ιστορία μιλάει για μια κοπέλα που δε θυμάται πολλά πράγμαρα και ξαφνικά ξυπνάει σε μια έπαυλη δίπλα στη θάλασσα ενός ακριτικού νησιού.  Εκεί, ένας νεαρός άντρας την καθησυχάζει ότι όλα θα πάνε καλά αν περιμένει λίγες εβδομάδες ακόμα μαζί του, μέχρι να νιώσει καλύτερα. Ένα χρυσόψαρο, γίνεται ο μοναδικός της φίλος, που θα παρακολουθεί την περιπέτειά της σιωπηλά μέσα από μια γυάλα.

Η ταινία του Κωνσταντίνου Φραγκούλη ξεκίνησε με τη βοήθεια του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου μέσα από το πρόγραμμα microbudget με τη Lama Pictures. Τα γυρίσματα έγιναν εξ ολοκλήρου στο νησί της Σάμου, με τις αρμόδιες τοπικές αρχές να βοηθούν αποτελεσματικά παραχωρώντας δημόσιους χώρους, ιστορικά μνημεία και δάση για τις ανάγκες των γυρισμάτων αλλά και ντόπιους που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στη δημιουργία της “Γυάλας”.

Όσο για το καστ, οι ηθοποιοί που το απαρτίζουν είναι οι Μαρία Δαμασιώτη, Γιώργος Καφετζόπουλος, Νάνσυ Μπούκλη, Κορίνα-Άννα Γκουγκουλή και Γιώργος Τριπόδης. Ο Κωνσταντίνος Φραγκούλης ανέλαβε και το σενάριο ,μαζί με την σκηνοθεσία. Επισης, τη μουσική υπογράφει ο Ανδρέας Λεβισιανός με τη φωνή της Δήμητρας Κάνδια σε ένα “ηχοτοπίο” που δημιούργησε πειράζοντας το πιάνο του και μια mazurka του Chopin. Στο official soundtrack της “Γυάλας” ακούγεται το τραγούδι “Socket” του συγκροτήματος MESS, που αναμενεται να κυκλοφορησει σύντομα.

“Η εμπειρία μου από τα γυρίσματα ήταν ενα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Ευτυχώς η επιλογή του συνεργείου ήταν τέτοια που όλοι σεβόμασταν τη δουλειά του καθενός και όλοι τους το δικό μου όραμα για τη ταινία. Το σπίτι που μας φιλοξενούσε μετατράπηκε σε μια μακέτα όπου κάθε του δωμάτιο ήταν και κάποιες σκηνές του σεναρίου. Ο τεχνικός εξοπλισμός έμενε κάθε μέρα στο σπίτι του γυρίσματος, οπότε έτσι δημιουργήσαμε ένα μικρό στούντιο, κάνοντας τη δουλειά μας παραγωγική. Υπήρχε πολύ άγχος για το χρόνο αλλά και το ποιοτικό αποτέλεσμα. Απαιτούσε να αφεθείς στο ένστικτό σου και να δίνεις πολλές απαντήσεις σε ερωτήσεις των συνεργατών μας σε κάθε σκηνή, πιστεύοντας οτι αυτή ειναι η καλύτερη επιλογή. Ας ελπίσουμε ότι το παιδί μας θα βρει το δρόμο του όπως όλα τα ιδιαίτερα παιδιά!”, συμπληρώνει ο σκηνοθέτης.