Jumanji: Καλωσήρθατε στη Ζούγκλα (Welcome to the Jungle)
Πιθανώς να θυμάστε το Jumanji, την ταινία του 1995, με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς και την πιτσιρίκα τότε Κρίστεν Ντανς, με εκείνο το «καταραμένο» επιτραπέζιο παιχνίδι που ρουφούσε τους παίχτες στον μαγικό αλλά και επικίνδυνο κόσμο του και τους κρατούσε φυλακισμένους εκεί μέχρι να ολοκληρώσουν το παιχνίδι. Αργότερα οι δημιουργοί είχαν κυκλοφορήσει το 2005 τη διαστημική εκδοχή του Zathura: A Space Adventure, με Τιμ Ρόμπινς, Κρίστεν Στιούαρτ και Νταξ Σέπαρντ. Τώρα, 22 χρόνια μετά το Jumanji επιστρέφει ξανά, αυτή τη φορά με τον (the Rock) Ντουέιν Τζόνσον, τον Τζακ Μπλακ, την Κάρεν Γκίλαν και τον Κέβιν Χάρτ.
Ήμουν αρχικά πολύ επιφυλακτικός έναντι αυτής της ταινίας, μιας και τα τελευταία χρόνια είτε από έλλειψη έμπνευσης σεναρίων, είτε για να την προσελκύσουν την προσέλευση θεατών, οι δημιουργοί πατάνε συχνά σε παλιότερες επιτυχίες, που συχνά δεν δικαιολογούν τελικά την ύπαρξη τους, είναι πρόχειρα φτιαγμένες ή απογοητεύουν. H εποχή του Jumanji ή των Goonies και των Gremlins έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και το τελευταίο διάστημα το κοινό έχει πάθει overdose από ταινίες που παραπέμπουν στις δεκαετίες των ’80s και ’90s. Εδώ όμως το νέο Jumanji δεν εντάσσεται σε αυτή την κατηγορία, καθώς οι δημιουργοί επιστρέφουν με σεβασμό και αγάπη στην ιδέα της προηγούμενης ταινίας και την επεξεργάζονται δημιουργικά, φέρνοντας την στη νέα εποχή. Έτσι, μας παρουσιάζουν μια ολοκληρωμένη και διασκεδαστική περιπέτεια.
Αρχίζει από εκεί που μας είχε αφήσει η ταινία του 1995, με το επιτραπέζιο παιχνίδι θαμμένο για να μη το βρει κανείς, αλλά νεαρός έφηβος το βρίσκει και η ιστορία δείχνει ότι θα επαναληφθεί. Αντίθετα, ο νεαρός αδιαφορεί για το επιτραπέζιο και το παρατάει στην ντουλάπα του. Είναι βλέπετε η εποχή που έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν οι πρώτοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και οι πιτσιρικάδες δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον στα atari, τα amiga, τα amstrad και τα επιτραπέζια έρχονται σε δεύτερη μοίρα στην προτίμηση τους. Τότε το παιχνίδι απογοητευμένο που δε το παίζουν εκσυγχρονίζεται και μεταμορφώνεται σε ηλεκτρονικό αιχμαλωτίζοντας τον πρώτο παίχτη. Τα χρόνια περνούν και κανείς δεν έχει μάθει τι απέγινε ο νεαρός Άλεξ αγνοείται.
Φτάνουμε στη σύγχρονη εποχή όπου τέσσερις διαφορετικοί μαθητές καταφέρνουν να μπουν τιμωρία, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους, ο άβουλος και σπασίκλας Σπένσερ, ο πληθωρικός και γεμάτος αυτοπεποίθηση Φριντζ, η κακομαθημένη ωραία της τάξης Μπέφανι και η αντικοινωνική και αντιδραστική Μάρθα. Στην αποθήκη του σχολείου βρίσκουν το παιχνίδι, επιλέγουν ρόλους και μπαίνουν κι αυτοί στον κόσμο του. Όμως σε αντίθεση με το επιτραπέζιο τα παιδιά δεν μπαίνουν στο παιχνίδι ως οι ίδιοι, αλλά ως οι χαρακτήρες που επέλεξαν, οι οποίοι είναι πολύ διαφορετικοί από ότι είναι στην πραγματική ζωή. Έτσι, ο Σπένσερ καλείται να ηγηθεί της ομάδας, ο Φριντζ είναι ο βοηθητικός βαστάζος του, η χωρίς αυτοπεποίθηση Μάρθα είναι αισθησιακή πολεμίστρια, ενώ η Μπέφανι ένας παχουλός καθηγητής! Τα παιδιά για να βγουν από το παιχνίδι θα πρέπει να μάθουν να συνεργάζονται, να αποδεχτούν το ένα το άλλο, αλλά και να ανακαλύψουν πράγματα για τον χαρακτήρα τους που δεν γνώριζαν.
Με έξυπνες αναφορές στον κόσμο των παιχνιδιών υπολογιστών και παιχνιδιών ρόλων, οι χαρακτήρες προχωρούν σαν να περνάνε πίστες προσπαθώντας να κερδίσουν το παιχνίδι χωρίς να χάσουν τις τρεις μπάρες ζωής που έχει ο καθένας τους, να εκμεταλλευτούν ο καθένας τα προτερήματα του χαρακτήρα που παίζει και να προσέχουν τις αδυναμίες του. Αυτές τις αναφορές θα τις εκτιμήσουν περισσότερο οι gamers, όπως τα σημεία των in-game cut-scenes ή το χαρακτηριστικό φριζάρισμα που ένα adventure παιχνίδι κολλάει κι επαναλαμβάνεται μέχρι να επιλέξεις να κάνεις τη σωστή ερώτηση. Προσανατολιζόμενοι όμως και στο παιδικό κοινό διατηρούν έντονο το απλό κωμικό στοιχείο. Έχει πάντοτε πλάκα να βλέπεις μεγάλους ηλικιακά ηθοποιούς να ενσαρκώνουν έφηβους, ενώ ο Ντουένιν Τζόνσον εξελίσσει το χιούμορ και την ειρωνεία που βάζει συχνά στους ρόλους του.
Αυτός που είναι πραγματική αποκάλυψη όμως είναι ο Τζακ Μπλακ, επανέρχεται μετά από καιρό σε καλές εμφάνισεις και είναι απολαυστικότατος στο να ενσαρκώνει την φαντασμένη ωραία της τάξης, εκμεταλλεύεται στο έπακρο το ρόλο του προσφέροντας μας μερικούς διασκεδαστικούς αυτοσχεδιασμούς. Ο Τζακ Μπλακ είναι σχεδόν πάντοτε καρικατούρα, όμως εδώ του ταιριάζει απόλυτα και είναι ξεκαρδιστικός. Παρακολουθώντας την ταινία στην πρεμιέρα της, με αρκετά μικρά παιδιά στην αίθουσα, παρατήρησα πόσο εύκολα κέρδισε ο Μπλακ εξαρχής το παιδικό κοινό, επικοινωνώντας μαζί τους και προσφέροντας σπαρταριστό γέλιο.
Παρά το ότι απευθύνεται και σε παιδικό κοινό πάντως η ταινία διαθέτει αναφορές στην πρώτη ταινία, μερικά inside jokes αλλά και πικάντικους υπαινιγμούς, που φυσικά τα μικρά παιδιά δε μπορούν να αντιληφθούν. Φυσικά και ο τίτλος ‘Welcome to the Jungle’ δεν έμεινε ανεκμετάλλευτος με το καστ ερμηνεύει τη γνωστή επιτυχία των Guns’n’Roses. Ένα άλλο στοιχείο που η ταινία έχει «πιάσει» εύστοχα είναι τη χρήση κινητών, που το 1995 ήταν ελάχιστα διαδεδομένα, αλλά πλέον είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής κάθε ανθρώπου. Μάλιστα σε ένα από τα ενδεχόμενα κλεισίματα της ταινίας οι δημιουργοί εξέταζαν και το ενδεχόμενο το Jumanji να εξελιχθεί σε παιχνίδι για κινητά τηλέφωνα. Ένα επίσης ενδιαφέρον σενάριο που ίσως το δούμε σε επόμενη ταινία.
Αν κάτι φαίνεται λειψό από την ταινία, αυτό είναι η ιδιαιτερότητα, που θα της προσέδιδε έντονη προσωπικότητα. Οι κακοί μοτοσικλετιστές φαίνονται πολύ κοινότυποι, χωρίς ιδιαίτερη φαντασία στην εμφάνιση, θα μπορούσαν να είναι λίγο πιο δημιουργικοί στα κοστούμια. Όμοια σε σκηνικά και τοποθεσίες γυρίσματος. Μάλιστα, για τους πολύ παρατηρητικούς, μιας και τα γυρίσματα της ζούγκλας έγιναν στο ίδιο σημείο στη Χαβάη που πραγματοποιήθηκαν και τα γυρίσματα του Jurassic World, το πλάνο σε μια σκηνή καταδίωξης είναι ακριβώς το ίδιο. Στα αδιάφορα στοιχεία και ο υπερκακός χαρακτήρας της ταινίας, που ενσαρκώνει ο καημένος Μπόμπι Καναβάλε, τελευταία όλο σε ρόλους κακού, τελικά δεν αφήνει κάτι, πέραν κάποιων αηδιαστικών εφέ με τα ζωύφια που περιφέρονται στο σώμα του.
Ευχάριστη έκπληξη, λοιπόν, στο σύνολο του, το νέο Jumanji, αποτελεί μια ενδιαφέρουσα πρόταση διασκέδασης τόσο για παιδικό όσο για ενήλικο κοινό.
