Καλάβρυτα: Άνθρωποι και Σκιές
Το ντοκιμαντέρ του Ηλία Γιαννακάκη περιλαμβάνει μαρτυρίες για το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, τι προηγήθηκε και τις δύσκολες καταστάσεις που βίωσαν μετά την καταστροφή οι κάτοικοι της πόλης.
Η ταινία ασχολείται μάλλον λίγο με τη σφαγή στο λόφο του Κάπι και το τι συνέβη στο σχολείο (σε σχέση με άλλα ντοκιμαντέρ), προσπαθώντας να παρουσιάσει τις συνολικές διαστάσεις της τραγωδίας -με αποτέλεσμα να ασχολείται με κάποια ζητήματα μάλλον επιδερμικά.
Το ντοκιμαντέρ αφιερώνει αρκετό χρόνο σε μία ιστορική αποτίμηση της κατάστασης και στο ερώτημα «εάν οι αντάρτες δεν είχαν σκοτώσει τους γερμανούς κρατούμενούς τους, μήπως είχε αποφευχθεί η τραγωδία;»
Εκτός από τις μαρτυρίες, δυνατό σημείο του ντοκιμαντέρ είναι και η παρουσίαση της μετέπειτα αλληλεπίδρασης Γερμανίας – Καλαβρύτων, μέσω της παρουσίασης του καλαβρυτινού θέματος στη γερμανική τηλεόραση για παράδειγμα, με τον δημοσιογράφο να μιλάει για το θέμα, ή των σπουδών παιδιών από τα Καλάβρυτα στη Γερμανία. Η σκηνή όπου ένας επιζών του Ολοκαυτώματος παραδέχεται με συστολή ότι μισεί τους γερμανούς είναι τρυφερή και αστεία.
Υπήρχαν όμως κάποια σκαμπανευάσματα στην αφήγηση που δεν με άφησαν να το παρακολουθήσω ομαλά, καθώς υπήρχαν επιστροφές σε κάποια θέματα και αναφορές σε αυτό σε διαφορετικά σημεία της αφήγησης. Δεν βοήθησε ιδιαίτερα και το voice over, καθώς δεν έκανε πιο ομαλή τη μετάβαση από το ένα τμήμα του ντοκιμαντέρ στο άλλο.
Το ντοκιμαντέρ απέσπασε στο περσινό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκη το βραβείο της ένωσης κριτικών FIPRESCI.
Τελικά να το δω;
Εάν δεν γνωρίζετε πολλά για το Ολοκαύτωμα στα Καλάβρυτα, οι μαρτυρίες θα σας συγκλονίσουν. Εάν, όμως, έχετε διαβάσει ή έχετε δει άλλα ντοκιμαντέρ, δεν θα προσφέρει και κάτι νέο. Το τραύμα είναι ένα δύσκολο θέμα να καταπιαστεί κανείς και ο Ηλίας Γιαννακάκης επιχειρεί να μιλήσει για την καταγραφή της μνήμης.
