Κισμέτ, ζωή σαν τούρκικη σαπουνόπερα

Αποσκοπούν τα τούρκικα ντοκιμαντέρ στην πλύση εγκεφάλου των γειτονικών –και όχι μόνο χωρών; Πρόκειται για μία παγκόσμια συνωμοσία;

Εάν αυτά είναι τα ερωτηματικά που περιμένετε να απαντηθούν ως θεατές, μάλλον θα απογοητευτείτε. Γιατί στόχος του ντοκιμαντέρ της Νίνας Μαρίας Πασχαλίδου είναι να δείξει ότι τα τούρκικα σίριαλ έχουν και μία άλλη πλευρά: εκείνη που κάνει πολλές καταπιεσμένες γυναίκες, κυρίως στις αραβικές χώρες, να παίρνουν την απόφαση να ξεσηκωθούν ενάντια στους καταπιεστές τους. Τους συζύγους, τους πατεράδες, τους βιαστές τους.

Σε τέτοιες γυναίκες επικεντρώνεται η δημοσιογράφος, καταγράφοντας τους λόγους για τους οποίους αγαπούν τα τούρκικα σίριαλ και πώς αυτά κατάφεραν να τις εμπνεύσουν. Μία γυναίκα δηλώνει στην κάμερα ότι παντρεύτηκε μικρή έναν ηλικιωμένο και βίαιο άνδρα. Μία από τις ιστορίες τουρκικού σίριαλ της έδωσε τη δύναμη να ζητήσει διαζύγιο.

Δεν μπορούμε παρά να σκεφτούμε ότι οι Ελληνίδες μπήκαν μάλλον εμβόλιμα για να προσελκύσουν το ελληνικό κοινό, καθώς για αυτές δεν φαίνεται να ισχύουν τα όσα ισχύουν για τις γυναίκες των αραβικών χωρών. Οι ιστορίες τους δεν έχουν τη δύναμη και το ενδιαφέρον των μουσουλμάνων γυναικών.

Στο ντοκιμαντέρ της, η Νίνα Μαρία Πασχαλίδου μιλά και με τις πρωταγωνίστριες και τις σεναριογράφους αυτών των σειρών.

Αυτό που λείπει είναι περισσότερες απόψεις ειδικών για το πώς ακριβώς μία μεγαλύτερη επιδίωξη της ελευθερίας σε αραβικές χώρες θα μπορούσε να συνδέεται πραγματικά με το φαινόμενο της έξαρσης των τουρκικών σίριαλ ή εάν πρόκειται για περιπτωσιολογίες. Επίσης, θα θέλαμε να δούμε και την άλλη άποψη: εκείνη των επικριτών αυτών των σίριαλ, των όσων πιστεύουν ότι προωθούν ένα συγκεκριμένο πολιτιστικό πρότυπο και τρόπο ζωής.

Παρ’ όλα αυτά, το ντοκιμαντέρ είναι άρτια κινηματογραφημένο, περιλαμβάνει εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική έρευνα και μία απλή δομή που βασίζεται στην απόδειξη μιας υπόθεσης, ενώ δεν στερείται και σκηνοθετικού ενδιαφέροντος.