ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Η Χορεύτρια (The Dancer / La Danceuse)

two-half-popcorn

Η μουσικός και ηθοποιός Soko ερμηνεύει τη Λόι Φούλερ, μία γαλλο-αμερικανίδα καλλιτέχνιδα που εγκαταλείπει τις ΗΠΑ για να μεταβεί στο Παρίσι και να ακολουθήσει το πάθος της στην τέχνη. Η Λόι Φούλερ υπήρξε πρωτοπόρος. Με τα μακριά υφάσματα και τους φωτισμούς τους οποίους επιμελείτο προκάλεσε επανάσταση στον σύγχρονο χορό.

Η ταινία ακολουθεί τα πρώτα βήματα της Λόι Φούλερ, τη γνωριμία της με έναν πλούσιο Γάλλο που έγινε ο προστάτης της -για να γίνει εκείνη αργότερα η δική του προστάτης- και αφηγείται τη γνωριμία της με την ταλαντούχα και αισθησιακή Ισιδώρα Ντάνκαν. Η Λόι Φούλερ αναπτύσσει αρχικά μια φιλία με τη νεαρή Ντάνκαν(την ερμηνεύει η Λίλι Ρόουζ Ντεπ, κόρη του Τζόνι Ντεπ), η οποία αργότερα μετατρέπεται σε ανταγωνισμό.

ladanseuse02-key-0-2000-0-1125-crop

Η ταινία της Στεφανί ντι Τζούστο -σκηνοθετικό ντεμπούτο της φωτογράφου, σχεδιάστριας και art director- εξευρευνά την πρωτοποριακή αυτή περσόνα.

Θα περίμενε κανείς μια μεγαλύτερη πρωτοπορία και στην κινηματογράφιση (δυστυχώς η ταινία δεν είναι κάτι παραπάνω από μία κλασική βιογραφία), ωστόσο η πρωταγωνίστρια της ταινίας μπολιάζει την ηρωίδα της με όλο το πάθος και την επιμονή που φαντάζεται κανείς ότι θα είχε και η Λόι Φούλερ. Μπορείς να πιστέψεις ότι η Φούλερ -όπως την προσεγγίζει η SoKo- θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει προβλήματα στα μάτια της και στο σώμα της, για χάρη της τέχνης της.

danseuse001

Από την άλλη, η Λίλι Ρόουζ Ντεπ, αν και αρκετά άπειρη ακόμα, ερμηνεύει εδώ έναν ρόλο που της ταιριάζει. Με ύφος πότε γλυκό πότε μπλαζέ απεικονίζει μία νεαρή ταλαντούχα χορεύτρια που ξέρει να διεκδικεί και εδώ φαίνεται εν μέρει να εκμεταλλεύεται την αδυναμία που της έχει η Λόι Φούλερ, Είναι σίγουρα καλύτερη από την ερμηνεία της στην ταινία Planetarium που θα δούμε αργότερα φέτος στις αίθουες.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *