Οικογένεια Μπελιέ (La famillie Bellier)
Μια τρυφερή οικογενειακή κωμωδία που την πρωτοείδαμε στην έναρξη του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου -η ταινία απέσπασε και το βραβείο Κοινού του Φεστιβάλ.
Η έφηβη Πάολα είναι μόλις 16 ετών. Παρόλα αυτά έχει αναλάβει πολλές αρμοδιότητες και υποχρεώσεις, μιας και είναι η μόνη που ακούει και μιλάει στην οικογένεια της. Οι γονείς της και ο μικρότερος αδερφός της είναι κουφοί και έτσι το νεαρό κορίτσι έχει αναλάβει όλες τις συνεννοήσεις που αφορούν την οικογενειακή τους φάρμα και την πώληση των τυροκομικών προϊόντων που αυτή παράγει. Όταν όμως στο σχολείο ο δάσκαλος μουσικής ξεχωρίσει τη φωνή της και της προτείνει να συμμετάσχει σε διαγωνισμό τραγουδιού στο Παρίσι, η Πάολα θα πρέπει να αποφασίσει αν θα μπορέσει να εγκαταλείψει την οικογένεια της, που ως τώρα εξαρτάται πολύ από αυτήν, για να ακολουθήσει τα δικά της όνειρα.
Έξυπνο και χαρούμενο το σενάριο, δείχνει τη δυσκολία αποχωρισμού των νέων από την οικογένεια μέσα από την κώφωση των γονιών. Δεν αφήνει ούτε στιγμή να φανεί ότι το πρόβλημα τους στέκεται εμπόδιο σε οτιδήποτε στη ζωή τους. Την οικογένεια Μπελιέ μόνο αναπηρία δεν την χαρακτηρίζει, αφού έχουν δικούς τους κώδικες επικοινωνίας, διασκεδάζουν αφάνταστα μεταξύ τους και καταφέρνουν παράλληλα να έχουν μια επικερδή επιχείρηση. Ο πατέρας μάλιστα αποφασίζει να βάλει υποψηφιότητα για δήμαρχος.
Πολύ καλή ερμηνεία από την Λουάν Εμερά, στον πρωταγωνιστικό ρόλο του νεαρού κοριτσιού, όπου εκτός της ερμηνείας της μας έδειξε πόσο υπέροχη φωνή έχει. Πρόκειται για την πρώτη ταινία της ηθοποιού, για την οποία απέσπασε το φετινό βραβείο Σεζάρ και βραβείο Λουμιέρ πρωτοεμφανιζόμενης ηθοποιού (Most Promising Young Actress). Στην ίδια τελετή η Καρίν Βιάρ κέρδισε το βραβείο Λουμιέρ για το ρόλο της μητέρας. Εξίσου απολαυστικός ήταν ο Φρανσουά Νταμιέν στο ρόλο του πατέρα. Στους υπόλοιπους ρόλους βλέπουμε και τη νεαρή Ροξάν Ντουράν (Δυο Ανάσες, Λευκή Κορδέλα, Michael Kohlhaas).
Τελικά να τη δω; Οικογενειακή γαλλική κωμωδία με όλα τα απαραίτητα συστατικά, αστεία, τρυφερή και γλυκιά, μιλά για τα εφηβικά διλήμματα αλλά και των γονιών στο να μπορέσουν να αποδεχτούν ότι το παιδί τους μεγαλώνει και πρέπει να το αφήσουν να ανοίξει τα φτερά του. Έξυπνο απενοχοποιημένο χιούμορ για το πρόβλημα κώφωσης της οικογένειας, δίνει παράλληλα ένα μικρό μάθημα ζωής και κεφιού.
