ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Με το Κεφάλι Ψηλά

3popcorn

Παραβατικός νεαρός στη Γαλλία δέχεται τη βοήθεια μιας γαλλίδας δικαστή, προκειμένου να μην καταλήξει στη φυλακή. Ο ίδιος ένα παιδί απογοητευμένο και οργισμένο, άκρως αυτοκαταστροφικό, θέτει εμπόδια στον εαυτό του και απειλεί να καταστρέψει την ίδια τη ζωή του. Το σύστημα θα προσπαθήσει να τον βοηθήσει να βάλει τη ζωή του σε τάξη.

Αρχικά, θα κληθεί να αποφύγει το αναμορφωτήριο και τη φυλακή, αλλά στο τέλος δεν θα την αποφύγει. Πηγαίνοντας εκεί θα γνωρίσει την κόρη της υπεύθυνης, με την οποία θα ζήσει μία ερωτική σχέση.

la-tete-haute

Το γαλλικό αντίστοιχο του Short Term 12 που άνοιξε την αυλαία στο πρόσφατο Φεστιβάλ των Καννών ξεχωρίζει κυρίως για την υπέροχη ερμηνεία του Ροντ Παραντό στον ρόλο του προβληματικού νεαρού.

Αυτή τη φορά δεν είναι οι δαίμονες ενός παιδιού που αγγίζουν τους δαίμονες του κοινωνικού λειτουργού. Είναι η οργανωμένη διαχείριση, η χρήση των κανόνων και των κανονισμών εκείνη που προσπαθεί να φέρει την ισορροπία.

Η Εμανουέλ Μπερκό δεν έχει φτιάξει μία ταινία-καταγγελία για τις γαλλικές κοινωνικές υπήρεσίες, ούτε για το σύστημα δικαιοσύνης. Μοιάζει να λέει ότι άνθρωποι είναι και αυτοί που προσπαθούν -στα όρια του έργου τους- να κάνουν το καλύτερο.

la-tete-haute002

Είναι μια αισιόδοξη και τρυφερή οπτική που θα λέγαμε ότι αποκλείνει από τη συνηθισμένη μιζέρια αντίστοιχων ταινιών. Είναι ίσως και μια υπερβολική εμπιστοσύνη (ευπιστία ίσως να ήταν ο πιο σωστός όρος) στο γαλλικό σύστημα Δικαιοσύνης.

Από την άλλη, η ταινία κουράζει  με την επανάληψή της. Από κάποια στιγμή και μετά μοιάζει απλά να επαναλαμβάνει το ίδιο σκηνικό: επιθετικότητα, παραίτηση, προσπάθεια, παραίτηση, επιθετικότητα.

Μπορεί η ερμηνεία της Κατρίν Ντενέβ να κρατά τις ισορροπίες, είναι, όμως, η ερμηνεία του Ροντ Παραντό εκείνη που δίνει ενέργεια στην ταινία.

la-tete-haute003

Τελικά να τη δω;

Παρά την υπερβολική εμπιστοσύνη στο γαλλικό σύστημα Δικαιοσύνης, αποτελεί μια άκρως ανθρώπινη και ουσιαστική ιστορία.

Fun trivia: Η σκηνοθέτης Εμανουέλ Μπερκό είναι και ηθοποιός. Για την ερμηνεία της στην ταινία Mon Roi στο πλευρό του Βενσάν Κασέλ κέρδισε εξ ημισίας βραβείο ερμηνείας στις Κάννες (μαζί με τη Ρούνι Μάρα του Carol).

cinego-provoles

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *