Ο διαιτητής (L΄ Arbitro)
Το ποδόσφαιρο ξυπνάει τα πάθη, ειδικά εάν είσαι Ιταλός. Στη Σαρδηνία, δύο τοπικές ομάδες, η Μοντεκράστου και η Ατλέτικο Παμπαρίλε αγωνίζονται για το τοπικό πρωτάθλημα. Η δύτερη, με έναν τυφλό προπονητή, χάνει συνέχεια και ίσως είναι η χειρότερη ομάδα που υπάρχει. Μέχρι που επιστρέφει από την Αργεντινή ο γιος του… γκαντέμη, ο οποίος αποδεικνύεται παίκτης-διαμάντι, δείχνοντας το ταλέντο του και δίνοντας ώθηση στα σκορ της ομάδας. Το ποδόσφαιρο μπλέκεται, όμως, με τον έρωτα -και συγκεκριμένα τον έρωτα του φιλόδοξου αστεριού για την δυναμική κόρη του προπονητή. Όμως η μοίρα της ομάδας θα μπλεχτεί με τρόπο παρέξενο με εκείνη ενός διαιτητή, ανερχόμενου αστεριού στον χώρο του διεθνούς ποδοσφαίρου που έχει φιλοδοξία να σφυρίξει σε μεγάλους αγώνες…
Στον Διαιτητή, ο σκηνοθέτης Πάολο Τζούκα δεν αφήνει τίποτα όρθιο! Αστειεύεται και σαρκάζει τα πάντα. Μια ομάδα που δεν μπορεί να βάλει γκολ και στους αγώνες καταλήγει ακόμα και να βάζει μέσα τον τυφλό προπονητή σε μία προσπάθεια να σκοράρει, ένας υπερβολικά καθωσπρέπει διαιτητής που δεν διστάζει να επιδοθεί σε χορευτικά όταν παίρνει αυτό που θέλει, εργοδότες που λένε στους εργαζόμενους -που ανήκουν στην αντίπαλη ομάδα- ότι θα τους πληρώσουν μόνο εάν οι δεύτεροι νικήσουν τον μεταξύ τους αγώνα.
Ο Τζούκα φτιάχνει μια σπαρταριστή κωμωδία, η οποία μοιάζει κάτι παραπάνω από επίκαιρη στη σκιά των σκανδάλων στη Fifa. Ποτισμένη με το ιταλικό χιούμορ που είδαμε σε ταινίες όπως το Il Divo -χωρίς όμως να φτάνει τα εκλεπτισμένα επίπεδα της ταινίας του Σορεντίνο, το φιλμ του Τζούκα αποτελεί σίγουρα μια αναπάντεχη απόλαυση για τους θεατές.
Ο σκηνοθέτης επιλέγει ασπρόμαυρη φωτογραφία, παράξενη επιλογή για μία τέτοια ταινία. Η επιλογή αυτή αν και θεωρώ ότι τελικά λειτουργεί εις βάρος της ταινίας, της δίνει σε σημεία την αίσθηση ενός… γουέστερν. Ενός γουέστερν γεμάτο γκάφες, παράλογους χαρακτήρες και αστείες ατάκες. Κάτι που βέβαια ήθελε ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ο οποίος σημειώνει ότι η επιλογή έγινε για λόγους αφαίρεσης. Ενώ εμπνεύστηκε από πραγματικά γεγονότα, θέλησε να απομακρυνθεί από αυτά και να αποσυνδεθεί από έναν συγκεκριμένο χώρο ή χρόνο.
Σε αυτό το σημείο βοηθά, βέβαια, και η απλή, αγροτική ζωή των κατοίκων της περιοχής. Δύο από τους ποδοσφαιριστές της Μοντεκράστου είναι ξαδέλφια, αγρότες στο επάγγελμα και άσπονδοι εχθροί που αρνούνται να μιλήσουν εντός και εκτός γηπέδου. Μια σειρά συναντήσεων με έναν γέρο βοσκό σε ένα βουνό της Σαρδηνίας αποκαλύπτει τη μεταξύ τους σχέση. Πάντως, η φωτογραφία είναι εξαιρετική.
Από τις ερμηνείες ξεχωρίζει εκείνη του Στέφανο Ακόρσι που ερμηνεύει τον διαιτητή Κρουτσιάνι, ενώ ο Τζάκομπο Καλιν φαίνεται φτιαγμένος (φυσιογνωμικά τουλάχιστον) για τον ρόλο του Ματσούτσι.
Τελικά να τη δω;
Αν σας ενδιαφέρει έστω και ελάχιστα το ποδόσφαιρο, θα τη διασκεδάσετε. Αν και οι καταστάσεις που περιγράφει, μάλλον πικρές είναι…
Fun trivia: Η ταινία βασίζεται σε μικρού μήκους που είχε κάνει ο σκηνοθέτης το 2009 και αποφάσισε να την μετατρέψει σε μεγάλου μήκους.
