Η Ζωή Μπροστά Σου (La Vita Davanti A Se)
Βαθμολογία:*** 1/2 ( 3,5 στα 5)
Σε ένα λιμάνι του Ιταλικού νότου, ο μικρός Σενεγαλέζος Μoμό ζει ως κλέφτης και βαποράκι εφόσον ο πατέρας του σκότωσε τη μητέρα του. Η μοίρα του όμως θα τον φέρει στο σπίτι της Μαντάμ Ρόζα, μίας μεγάλης γυναίκας πρώην ιερόδουλης, επιζήσασα του ολοκαυτώματος και η οποία φροντίζει πλέον παιδιά παρατημένα από άλλες ιερόδουλες. Και ενώ οι μεταξύ τους σχέσεις στην αρχή δεν είναι οι καλύτερες, η εύθραυστη υγεία της Μαντάμ Ρόζα και ο δυνατός χαρακτήρας του Μομό, θα αντιστρέψει τους ρόλους του ενός για τον άλλον.
Δέκα χρόνια μετά την τελευταία της κινηματογραφική εμφάνιση, η δις βραβευμένη με Oscar Σοφία Λόρεν, επιστρέφει στα κινηματογραφικά δρώμενα ( η ταινία αν και παραγωγή του Netflix προγραμματιζόταν για έξοδο στις αίθουσες πριν την προβολή της στην πλατφόρμα αλλά λόγω της πανδημίας αυτό είναι αδύνατον) με σκηνοθέτη τον γιο της Εντοάρντο Πόντι. Βασισμένο στο λογοτεχνικό έργο του Ρόμεν Γκαρί που έχει μεταφερθεί μάλιστα το 1977 στον κινηματογράφο ξανά με πρωταγωνίστρια την Σιμόν Σινιορέ και είχε κερδίσει Oscar Ξενόγλωσσης ταινίας για την Γαλλία, η νέα ταινία σε παραγωγή Netflix, είναι μια ευχάριστη έκπληξη και μία ωραία-δραματική- ταινία χαρακτήρων και συναισθημάτων που επιβεβαιώνει το πόσο άξια είναι ως δημιούργημα για να μπορεί να συμπεριλάβει στο cast της τον μύθο Σοφία Λόρεν.
Το καλογραμμένο σενάριο χαρακτήρων και καταστάσεων, η διακριτική αλλά ενδοσκοπική ματιά του Πόντι, δίνουν στην ταινία μία αρμονική ροή 94 λεπτών δίνοντας μας την ευχαρίστηση να απολαύσουμε τις ερμηνείες. Αποκάλυψη ο νεαρός Ibrahima Gueye, παίρνει εύσημα για όλες του τι σκηνές από τις αντιδραστικές και τις αστείες μέχρι και τις δραματικές δίπλα στην Λόρεν. Και από την άλλη, η απόλυτη κινηματογραφική ευτυχία να βλέπουμε ξανά την Σοφία Λόρεν, σε έναν ρόλο πιο κοντά στον Οσκαρικό της, εκείνο του 1960 για το ΑΤΙΜΑΣΜΕΝΗ του Βιτόριο Ντε Σίκα, που μάλιστα αποτέλεσε και την πρώτη γυναίκα που απέσπασε Oscar για ξενόγλωσσο ρόλο. Εξήντα χρόνια μετά, επιμελώς ατημέλητη, με γκρίζα μαλλιά αλλά πάντα με το τσαγανό και το βλέμμα που διαπερνά κάθε κινηματογραφική κάμερα, η ηθοποιός Λόρεν αποδίδει τραύματα του παρελθόντος, παρόν και ασθένεια μόνο με το βλέμμα και την εκφραστικότητα του προσώπου της.
Κοινωνικό δράμα με την βοήθεια του Gabriel Yared ( Αγγλος Ασθενής, Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεη, Betty Blue) στην μουσική, όμορφη φωτογραφία του Angus Hudson που ενισχύει δύο σημαντικές σκηνές της ταινίας (μία μέσα στο σπίτι και μία εξωτερική με τους δύο πρωταγωνιστές) το Η ΖΩΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ είναι μία από τις πιο καλές και λιγοστές ταινίες της σεζόν. Το τραγούδι της Λάουρα Παοζίνι στο φινάλε Io Si, ίσως να φέρει και λίγα δάκρυα στα μάτια, πράγμα ευχάριστο σε μία χρονιά που μας έχει λείψει η αυθεντική κινηματογραφική συγκίνηση. Και η Σοφία Λόρεν μπροστά μας!
