ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Μαργκερίτ (Marguerite)

3popcorn

Με έμπνευση από πραγματική ιστορία, η οποία με τη σειρά της ετοιμάζεται να γίνει και αυτή ταινία (με πρωταγωνίστρια τη Μέριλ Στριπ), η Μαργκερίτ αναφέρεται στην χειρότερη τραγουδίστρια της όπερας.

marguerite002

Μία πλούσια κυρία της καλής κοινωνίας, η Μαργκερίτ Ντιμόντ ζει στο Παρίσι του 1920. Λατρεύει τη μουσική και την όπερα και νομίζει ότι είναι σπουδαία σοπράνο. Βέβαια, τόσο οι φίλοι της, όσο και ο σύζυγός της γνωρίζουν την αλήθεια: ότι η Μαργκερίτ είναι εξαιρετικά φάλτσα. Ωστόσο, διατηρούν τη φαντασίωσή της, κρύβοντάς της την αλήθεια. Η ίδια, ενθαρρυμένη από τις κολακείες, αποφασίζει να τραγουδίζει ζωντανά μπροστά στο κοινό.

Με ένα άκρως χαριτωμένο θέμα μέσα στην ακρότητα του, ο Ξαβιέ Τζιανολί «εκμεταλλεύεται» όλες τις παραξενιές της ηρωίδας του, Μαργκερίτ για να παραδώσει στο κοινό μία ευχάριστη κωμωδία με τραγικές διαστάσεις.

tumblr_nv1tbyUjRb1qzoziho2_1280

Η ανάγκη της αποδοχής, της αναγνώρισης είναι αυτή που φαίνεται να κινεί την Μαργκερίτ, με την υπέροχη Κατρίν Φρο να ερμηνεύει με τρόπο γλυκύτατο μία γυναίκα που διατηρεί μεν μια αυταπάτη, αλλά ταυτόχρονα φαίνεται ιδιαίτερα ευαίσθητη και τρυφερή. Η ερμηνεία της Φρο είναι αυτή που κάνει την ταινία να μοιάζει με ένα ποτήρι σαμπάνιας, όπου οι φυσαλίδες γαργαλούν τον ουρανίσκο.

Εάν η ταινία πάσχει από κάτι, αυτό είναι έλλειψη συγκέντρωσης. Για μεγάλο μέρος της παρακολουθούμε χαρακτήρες τους οποίους στη συνέχεια χάνουμε. Για παράδειγμα ο συγγραφέας – δημοσιογράφος (και ένα αχρείαστο sub-plot για τον έρωτά του για μια τραγουδίστρια της όπερας) ή ο δάσκαλος φωνητικής, ο οποίος στο δεύτερο μέρος γίνεται κεντρικός χαρακτήρας (ενώ στο πρώτο δεν υπήρχε καν). Όλα αυτά αποσπούν τον θεατή από την ιστορία, καθώς στρέφουν το ενδιαφέρον του σε διάφορα αχρείαστα πράγματα.

1440673615271_0570x0400_1440673643240

Παράλληλα, η ταινία καταφέρνει να παρουσιάσει με τρόπο επιτυχημένο έναν κόσμο και μία Γαλλία που αλλάζει, που καλείται να αφήσει πίσω της τον συντηρητισμό της. Και αποτελεί ταυτόχρονα ένα σχόλιο για την τέχνη, για το τι θεωρείται πολιτισμός και τι όχι.

Τελικά να τη δω;

Θα περάσετε ένα ευχάριστο δίωρο, γεμάτο υπέροχα σκηνικά και κοστούμια και μια ερμηνεία από την Κατρίν Φρο που «γεμίζει» την οθόνη.

Fun trivia: Η ταινία βασίζεται χαλαρά στην ιστορία της Φλόρενς Φόστερ Τζέκινς (αμερικανίδος πλουσίας). Την Τζένκινς πρόκειται να ερμηνεύσει η Μέριλ Στριπ σε μία νέα ταινία, έχοντας ως συμπρωταγωνιστή τον Χιου Γκραντ.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *