Εγώ, ο εαυτός μου και η μαμά

Η μαμά του τίτλου μεγαλώνει τον Γκιγιόμ σαν κορίτσι. Εκείνος θεωρεί ότι είναι κορίτσι, αλλά όλοι οι άλλοι θεωρούν ότι είναι ομοφυλόφιλος. Ο ίδιος όμως δεν ξέρει τι είναι και φοβάται να το ανακαλύψει.

Μία χαριτωμένη προσπάθεια, στα βήματα του σινεμά του Πέδρο Αλμοδοβάρ, σχολιασμού της σεξουαλικής ταυτότητας.

Ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και πρωταγωνιστής (στον ρόλο του Γκιγιόμ, αλλά και της μητέρας του), Γκιγιόμ Γκαγιέν, γνωστός στα θεατρικά δρώμενα της Γαλλίας, διασκευάζει μία δική του θεατρική επιτυχία.

Καθώς ο πρωταγωνιστής υπάρχουν στιγμές που συμμετέχει σε έναν μονόλογο, η ταινία φανερώνει απροκάλυπτα τις θεατρικές της καταβολές και μοιάζει κάποιες φορές με κινηματογράφιση μιας θεατρικής παράστασης.

Η ιδέα είναι βέβαια έξυπνη: πώς οι προσδοκίες των γονιών μας μπορούν να επηρεάσουν την σεξουαλική μας ταυτότητα. Ωστόσο, η εκτέλεση είναι στιγμές-στιγμές είτε χοντροκομμένη (βλέπε το κάμεο της Ντάιαν Κρούγκερ), είτε απλά αδιάφορη.

Εάν υπάρχει μια μεγάλη αρετή στην ταινία, αυτή είναι ότι ο Γκιγιόμ Γκαγιέν προσεγγίζει το θέμα με τρυφερότητα και ευαισθησία. Και ότι ερμηνεύει απίστευτα τη… μαμά του!