Nymphomaniac v.1

Δεν αποκαλούν άδικα τον Τρίερ «τρομερό Δανό». Παρακολουθώντας το Nymphomaniac 1 δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις την ιδιοφυΐα του. Κι αυτό γιατί πρόκειται για μια ταινία διαφορετική από αυτή που περιμένεις (ή που σου έχουν πουλήσει). Η οποία, όμως, παραμένει άκρως γοητευτική -αν και ημιτελής.

Ένας μεσήλικας βρίσκει ημιλιπόθυμη και χτυπημένη την Τζο, μία γυναίκα που του αποκαλύπτει ότι είναι νυμφομανής και του αφηγείται την ιστορία της ζωής της και τις ερωτικές της περιπέτειες σε επεισόδια.

Η ταινία ασχολείται μόνο με τις ερωτικές περιπέτειες και αυτές αποσπασματικά (κάποιοι εραστές, μερικό σεξ). Για δύο περίπου ώρες κρατά το ενδιαφέρον του θεατή, όχι με το σεξ, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά με τον τρόπο που ο Τρίερ συνδέει το σεξ με όλα τα υπόλοιπα.

Κι αυτό γιατί ο σκηνοθέτης προσεγγίζει το θέμα του από όλες τις πλευρές:  συναισθηματικές, ψυχαναλυτικές, θρησκευτικές και ηθικές, αναζητώντας σημεία επαφής με το ψάρεμα, την άγρια φύση και τη… μουσική του Μπαχ!

Ο «ψυλλιασμένος» θεατής καθόλου δεν θα στεναχωρηθεί από αυτό, αντίθετα θα θεωρήσει ότι μόνο ο Τρίερ θα μπορούσε να εντάξει στην ταινία του και «Führe Mich» των Rammstein και Μπαχ με τρόπο τόσο επιτυχημένο.

Βρήκα την φωτογραφία και τη σκηνοθεσία εξαιρετική, όχι τόσο στον τρόπο που ο Τρίερ κινηματογραφεί τα σώματα (καθώς το θέμα του είναι το σεξ και όχι ο έρωτας, ο Τρίερ δεν κινηματογραφεί ρομαντικά τις ερωτικές πράξεις, αλλά με απόλυτη ωμότητα), όσο στον τρόπο που κινηματογραφεί τα αντικείμενα και τη φύση: τα δολώματα, τα μουσικά όργανα, τα φύλλα κ.ο.κ. Και φυσικά παρούσα είναι και η διαβόητη ειρωνική ματιά του Τρίερ: μόνο αυτός θα μπορούσε να μιλήσει για το πώς μια κοπέλα χάνει την παρθενιά της με όρους… μαθηματικούς!

Τελικά, η ταινία αποτελεί μια γοητευτική κατάβαση στα ερωτικά ένστικτα -αν και μια ημιτελής κατάβαση, αφού βλέπουμε μόνο τη μισή ιστορία (την άλλη μισή θα τη δούμε τον Φεβρουάριο).

Το μεγάλο της ατού, πάντως, λέγεται Στέισι Μάρτιν. Η νεαρή ηθοποιός (που ερμηνεύει τη Τζο σε νεαρή ηλικία) είναι όχι μόνο γεμάτη φρεσκάδα, αλλά κινείται ανάμεσα στο μπλαζέ και το γλυκό με μεγάλη ευκολία, γεγονός που την καθιστά ιδανική για τον ρόλο. Η Σαρλότ Γκενσμπούργκ θα κληθεί να αποδείξει το ταλέντο της κυρίως στο δεύτερο μέρος, καθώς στο πρώτο περιορίστηκε σε ρόλο αφηγήτριας. Όσο για τους υπόλοιπους; Κόντρα ρόλος για την Ούμα Θέρμαν (η οποία θεωρώ ότι τόλμησε και τα κατάφερε), μάλλον αδιάφοροι οι Κρίστιαν Σλέιτερ και Σάια Λα Μπεφ.