Micro μ Festival 2020: Το “Butterfly” του Λάζαρου Λαζαρίδη μιλά για τα στερεότυπα

Αναμένοντας την δέκατη διοργάνωση του Micro μ Festival, γνωρίζουμε τους σκηνοθέτες και τις ταινίες τους που παίρνουν μέρος στο Διαγωνιστικό Μέρος του φεστιβάλ.

Λάζαρος Λαζαρίδης – Butterfly │Κοινωνικό

O Μπράιαν, ένας τριαντάχρονος Αφροαμερικανός που ζει στη Νέα Υόρκη έρχεται αντιμέτωπος με την καταπιεσμένη ταυτότητα του. Η προσπάθειά του να απελευθερωθεί, αποτυπώνεται με σουρεαλιστικό τρόπο μέσα από τα όνειρα του, τον προσωπικό του κόσμο και την συναναστροφή του με ανθρώπους που συναντά τυχαία.

Ο Λάζαρος Λαζαρίδης είναι Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης, γεννημένος στη Νέα Υόρκη. Ολοκλήρωσε τις κινηματογραφικές του σπουδές στο Λονδίνο και έπειτα επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, όπου αποφοίτησε από το Feirstein Graduate School of Cinema έχοντας παρακολουθήσει το πρόγραμμα σκηνοθεσίας. Οι ταινίες του καταπιάνονται με σύγχρονα κοινωνικά θέματα, όπως ο ρατσισμός, οι κοινωνικές ανισότητες και η βία

–Τι αποτέλεσε έμπνευση για εσάς ώστε να θελήσετε να μας αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;

Νέα Υόρκη, απόγευμα, κατευθύνομαι για γύρισμα και βρίσκομαι μέσα στο μετρό. Συνωστισμός όπως πάντα στην στάση Times Square, και όπως συνηθίζεται σε αυτή την στάση  σε ώρες αιχμής, οι επιβάτες είναι καθισμένοι στα στενά καθίσματα του μετρό ο ένας κολλητά στον άλλο. Απέναντί μου καθόταν ένας πολύ ανδροπρεπής Αφροαμερικανός. Από πάνω φορούσε σακάκι και  στο κάτω μέρος φούστα και τακούνια. Ξαφνικά έβγαλε από την τσάντα του ένα lipstick και το άπλωνε πολύ προσεκτικά στα χείλη του, κοιτώντας το μικρό καθρεφτάκι του. Εκείνη τη στιγμή παρατηρώντας τον  αισθάνθηκα μια ρευστή  ταυτότητα φύλου, “genderfluid”, ένα έντονο στοιχείο ,μία αρχετυπική μορφή .Έβλεπα σε εκείνον τα δύο φύλα να συνυπάρχουν, και την ίδια στιγμή να αυτοαναιρούνται, δημιουργώντας ένα αίσθημα απόλυτης ελευθερίας.

-Τι συναισθήματα / προβληματισμούς θα θέλατε να δημιουργήσετε στον θεατή μετά την θέαση της ταινίας σας;

Η ταινία Butterfly  πραγματεύεται τον ρατσισμό και την καταπίεση που βιώνει ένας άνθρωπος  που προσπαθεί να απελευθερωθεί από τα κοινωνικά στερεότυπα που αποδίδονται στο φύλο του, και την διαδρομή  προς την  απελευθέρωση και  την συμφιλίωση με  την πραγματική του ταυτότητα και την μοναδικότητά του.

Πάνω σε αυτή τη θεματική θα ήθελα να είμαστε πιο ανοιχτοί σχετικά με το “genderfluid” κομμάτι μας που δεν έχει αναγκαστικά σχέση με την σεξουαλική ταυτότητα. Tα στερεότυπα και τα μοτίβα μιας ανδρικής ή γυναικείας συμπεριφοράs, οι ρόλοι κοινωνικών φύλων διαμορφώνονται και επιβάλλονται  στο άτομο από την εκάστοτε κοινωνία.Για αυτό τον λόγο την στιγμή  που αντιλαμβανομαστε κάτι ως διαφορετικό  δεν είναι υποχρεωτικά και ξένο, αλλά μια άλλη οπτική στην ευρύτερη έννοια μιας πραγματικότητας μιας σύγχρονης κοινωνίας.

-Παρά τις δυσκολίες που κυριαρχούν σε παγκόσμιο επίπεδο, τα κινηματογραφικά φεστιβάλ δηλώνουν την παρουσία τους στο κινηματογραφικό τοπίο. Ποια είναι η γνώμη σας πάνω στο θέμα αυτό;

Η τέχνη ανθίζει σε στιγμές έντονης κρίσης. Τι είναι κοινωνική, οικονομική, πολιτική ή προσωπική. Είναι η εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να εξωτερικεύσει όλα όσα έχει απωθήσει στο ασυνείδητό του.Μια θύμηση πως η ιστορία  είναι μια ασυνείδητη επανάληψη αλλά και μια συνειδητή δημιουργία, μια σπειροειδής ροή του χρόνου. Η κινηματογραφική τέχνη είναι σημαντικό να επικοινωνεί  στον φυσικό της χώρο που είναι η κινηματογραφική αίθουσα. Ένα μέρος όπου η κινηματογραφική πραγματικότητα   ενυπάρχει και εξελίσσεται μέσω της επικοινωνίας των θεατών στην κινηματογραφική αίθουσα: γέλια, χαρά ,κλάματα, όλα γίνονται ένα μωσαϊκό ανθρώπινων συναισθημάτων, μνήμης. Για αυτό τον λόγο είμαι υπέρ της φυσικής παρουσίας των κινηματογραφικών φεστιβάλ και λιγότερο της διαδικτυακής. Αλλά σε συνθήκες όπου αυτό καθίσταται αδύνατο, ακόμα και τα διαδικτυακά φεστιβάλ μπορούν να αποτελέσουν αυτόν το δίαυλο με διαφορετικό μεν τρόπο, αλλά ως έναν ακόμα χώρο έκφρασης,  να μπορέσει η κινηματογραφική τέχνη να επικοινωνεί ώστε να ερχόμαστε πιο κοντά και μέσα από τις δυσκολίες να βγαίνουμε περισσότερο συνειδητοποιημένοι. 

-Τι σημαίνει το Micro μ Festival για εσάς;

Είναι ένα πολύ πρωτοποριακό φεστιβάλ και χαίρομαι ιδιαίτερα που η ταινία “Butterfly” συμμετέχει. To γεγονός ότι την ίδια στιγμή  μια ταινία επικοινωνεί  σε τόσες πόλεις ανά τον κόσμο, δίνει μια καινούργια πνοή και φρέσκια ματιά στην έννοια της κινηματογραφικής προβολής – είναι κάτι τελείως κινηματογραφικό!