Μις Πέρεγκριν Στέγη για Ασυνήθιστα Παιδιά (Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children)
Ο Τζέικ μετά τον θάνατο του παππού του θα προσπαθήσει να ανακαλύψει την αλήθεια πίσω από τις ιστορίες που άκουγε από εκείνον όταν ήταν μικρός. Θα καταλήξει σ’ ένα μικρό νησί και σ’ ένα ερειπωμένο σπίτι. Τελικά όμως το σπίτι δεν είναι τόσο ερειπωμένο όσο δείχνει καθώς μέσα από ένα σφάλμα που έχει δημιουργηθεί στην ροή του χρόνου ο Τζέικ θα βρεθεί πίσω στην δεκαετία του ’40 και θα γνωρίσει την Μις Πέρεγκριν και τα παιδιά που έχει αναλάβει να προσέχει, τα οποία φέρουν ξεχωριστές δυνάμεις.
Το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ράνσομ Ριγκς κέντρισε το ενδιαφέρον του Τιμ Μπάρτον ώστε να σκηνοθετήσει πάνω σ’ αυτό την νέα του ταινία. Η αγάπη του σκηνοθέτη πάνω στους διαφορετικούς χαρακτήρες είναι γνωστή, και τα αριστουργήματα που έχει αφήσει στο πέρασμα του είναι η απόδειξη γι’ αυτό. Μετά το Μεγάλα Μάτια, που καθόλου δεν θύμιζε Τιμ Μπάρτον και οι θαυμαστές του θα ήθελαν να ξεχάσουν, τα Ασυνήθιστα Παιδιά έμοιαζαν πολλά υποσχόμενα.
Η δόση της φαντασίας υπάρχει ώστε να δημιουργηθούν δύο παράλληλοι κόσμοι σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και να ξεδιπλωθούν τα ταλέντα των παιδιών της Μις Πέρεγκριν. Η Εύα Γκριν μαγεύει με το γοητευτικό χαμόγελο της αυτήν την φορά στο ρόλο της Πέρεγκριν και ο μικρός Hugo, Έισα Μπάτερφιλντ, μεγάλωσε και του έχει ανατεθεί ο ρόλος του Τζέικ. Στον ρόλο του κακού Μπάρον, που έχει βάλει στο μάτι τα Ασυνήθιστα Παιδιά, ο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον.
Όλες οι ανησυχίες του Μπάρτον είναι ξανά εδώ. Η διαφορετικότητα αλλά και η αποδοχή της καθώς λειτουργεί τελικά ως πλεονέκτημα αρκεί να ξέρεις- ή να σου δείξουν- τον τρόπο να την χρησιμοποιήσεις. Σκηνές γεμάτες φανταστικά πλάσματα με κορυφαία την σκηνή μάχης μεταξύ στοιχειών και σκελετών στην αποβάθρα, που δίνει και μια τονωτική ένεση κωμικότητας στην ταινία. Εντάξει όμως, κατά βάθος λίγο X-men παίζει να σου θυμίσει με τόσους μεταλλαγμένους και ειδικές σούπερ δυνάμεις- ίσως και λίγο Χάρι Πότερ στην αρχή. Αλλά είναι σαν να λέμε ένα X-men εποχής με μια μεγαλύτερη δόση παιδικότητας, αν και κάποιες δυνάμεις όπως αυτή της αφύπνισης νεκρών δεν την λες και τόσο παιδική αλλά σίγουρα Μπαρτονική!
Η Μις Πέρεγκριν είναι μια νότα αισιοδοξίας ότι ο αγαπημένος σκηνοθέτης, που είναι ταγμένος σε ένα πολύ δύσκολο κινηματογραφικό είδος το οποίο έχει ταυτιστεί με το όνομα του, αρχίζει να βρίσκει ξανά την έμπνευση του. Δεν πρόκειται για την κορύφωση της δημιουργικότητας του, παρά για ένα αξιοπρεπές δείγμα της φιλμογραφίας του. Υποτονικό από άποψη εφευρετικότητας και όχι τόσο τολμηρό και σκοτεινό όσο μας έχει συνηθίσει. Παρ’ όλα αυτά δεν είναι χάσιμο χρόνου και το στοιχείο της περιπέτειας που φέρει θα σε κρατήσει σε αφύπνιση ακόμα και αν είχες πιο σκοτεινές προσδοκίες.
