Μόντρις (Modris)

Ένα σκληρό και συμπονετικό δράμα ενηλικίωσης -ελληνική συμπαραγωγή- όπου ένας Λετονός έφηβος που αντιμετωπίζει σοβαρό εθισμό στον τζόγο προσπαθεί να βρει τον για χρόνια χαμένο πατέρα του.

Με ντοκιμενταρίστικο ύφος, η ταινία προσπαθεί να αφηγηθεί αυτή την απλή ιστορία. Απόπειρες αποτύπωσης τοπίων, πειραματικά μονοπλάνα και αμόρσες του χαρακτήρα, μάς δίνουν έναν ήρωα διεκπεραιωτικό περισσότερο, απλό παρατηρητή της ζωής του.

Ο Μόντρις έχει πρόβλημα με την εξουσία, ιδίως όταν του ζητούν να σηκωθεί. Οι χαρακτήρες έχουν ψυχρές αντιδράσεις, χωρίς ξεσπάσματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκηνή κατά την οποία η μάνα τηλεφωνεί στην αστυνομία ότι ο γιος της έκλεψε τη θερμάστρα και λέει ότι «ο κλέφτης είναι ακόμη εδώ». Αυτό το τηλεφώνημα θα γίνει μια πέτρα που κατρακυλά και ο ήρωας με τρία χαζά ως ανούσια αδικήματα θα μπλέξει τόσο βαθιά.

Ο νεαρός φαίνεται να απασχολείται περισσότερο με αυτά, παρά με την περιστασιακή αναζήτηση του πατέρα.

Η παρουσίαση του πρώτου μέρους είναι μονοδιάστατη και αργή, καθώς δείχνει τον ήρωα να έχει μία εμμονή με τα φρουτάκια. Όσο περνά η ώρα, η ταινία θα γίνει πιο ενδιαφέρουσα, χωρίς να καταφέρει να κερδίσει το θεατή. Δεν μπορούμε να αναζητήσουμε στην ταινία φρεσκάδα στις ιδέες, ούτε σεναριακή πρωτοτυπία και στη ματιά της, με άλλα λόγια, ούτε στην παρουσίαση. Στη ίδιο πνεύμα κινούνται και οι ερμηνείες.

Τελικά να τη δω; Στη συγκεκριμένη περίοδο που η ταινία κάνει την εμφάνιση της στις αίθουσες, μοιάζει καταδικασμένη.

Fun Trivia:
H Ελλάδα είναι συμπαραγωγός στην ταινία, μαζί με τη Λετονία και τη Γερμανία.