Σινέ εμπειρίες

Κινηματογραφικές εμπειρίες: ο Άρχοντας, τα δώρα και ο Φίγκουιτ (ποιος;;;)

Η χρονιά είναι 2001. Ανυποψίαστες, εγώ και η καλύτερή μου φίλη, μπαίνουμε σε μια κινηματογραφική αίθουσα. Ανυποψίαστες γιατί περιμένουμε να δούμε μια απλή περιπέτεια. Και αντί γι’ αυτό στην οθόνη ξετυλίγεται μια επική ιστορία. Γεμάτη ξωτικά, χόμπιτ, γυρισμένη σε εξωτικές εκτάσεις στη… Νέα Ζηλανδία. Εμείς δεν θυμόμασταν ούτε κατά που έπεφτε η Νέα Ζηλανδία.

Ο κόσμος του Τόλκιν που μέχρι τότε υπήρχε στη φαντασία μας και στις σελίδες των βιβλίων του σπουδαίου συγγραφέα, έπαιρνε τώρα σάρκα και οστά με την κινηματογραφική τριλογία του Πήτερ Τζάκσον. Ο οποίος αν και μέχρι τότε ήταν σχεδόν άγνωστος, έχοντας κάνει μια σειρά σπλάτερ και ταινιών τρόμου θα γινόταν εν μία νυκτί ο Τζορτζ Λούκας της γενιάς του ’00s.

Για μας, όμως, δεν ήταν αυτό. Δεν ήταν ο Τόλκιν, δεν ήταν ο Πήτερ Τζάκσον,δεν ήταν το Ένα δαχτυλίδι. Για μας ήταν μια ακόμα έξοδος, μια ευκαιρία να τα πούμε και να ανταλλάξουμε τα χριστουγεννιάτικα δώρα μας. Κόντευαν, βλέπετε, Χριστούγεννα…

Έναν χρόνο μετά τη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού και αφού έχουμε βγει ενθουσιασμένες από την αίθουσα, αφότου ο Ορλάντο Μπλουμ έχει γίνει μεγάλος σταρ, αφότου όλοι ξέρουν πια τη διαφορά μεταξύ χόμπιτ και νάνων, επιστρέφουμε στη σκοτεινή αίθουσα. Ο λόγος; Οι Δύο Πύργοι (κατ’ εμέ η καλύτερη ταινία της σειράς).

Εγώ και η φίλη μου έχουμε μπει και πάλι στο σινεμά κρατώντας τα χριστουγεννιάτικα δώρα μας. Για ακόμα μια φορά έχουμε αποφασίσει να τα ανταλλάξουμε μέσα στην κινηματογραφική αίθουσα.

Την τρίτη χρονιά ο Βασιλιάς Επιστρέφει… και μαζί του και εκατομμύρια θεατές για να παρακολουθήσουν το τέλος της τριλογίας. Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών δεν είναι πια μία ταινία. Είναι ένας λόγος να επιστρέφουμε στις αίθουσες κάθε Δεκέμβριο, ένας κόσμος που γνωρίζαμε πολλά ή λίγα ή καθόλου γι’ αυτόν, αλλά μέσα σε τρία χρόνια καταφέραμε να τον αγαπήσουμε, μάς έκανε να θέλουμε να επιστρέφουμε ξανά και ξανά σε αυτόν. Σε αυτόν και στην απλή αγάπη των χόμπιτ και των ξωτικών για τη γη και την καλή ζωή.

Είναι, βέβαια, ένας κόσμος προορισμένος να τελειώσει κάποια στιγμή -και η ιδέα να γίνει το Χόμπιτ ταινία υπάρχει τότε μόνο ως φήμη που προκύπτει λογικά από την επιτυχία του Άρχοντα.

Μέχρι τότε εγώ και η φίλη μου συνεχίζουμε το εθιμοτυπικό μας. Έχουμε αποφασίσει ότι είναι κάτι δικό μας, κάτι που μας ενώνει: να ανταλλάσσουμε τα δώρα μας πριν από μία ταινία με πρωταγωνιστές χόμπιτ και ξωτικά.

Έναν χρόνο μετά ο Πήτερ Τζάκσον έχει αφήσει πίσω του τη Μέση Γη. Στο Νότινγχαμ της Αγγλίας, όμως, στο μάθημα μπλοκμπάστερ του τμήματος κινηματογράφου ο Άρχοντας αποτελεί θέμα μελέτης. Σε μία συζήτηση για το εάν οι ταινίες αποτελούν εκτός από έργο τέχνης και εμπειρία με τη δική τους ζωή, αναλαμβάνω την εργασία: «Fandom» για το έργο του Πήτερ Τζάκσον. Δηλαδή, πώς υποδέχθηκε η κοινότητα των θαυμαστών τον Άρχοντα.

Στις αναζητήσεις μου αυτές είναι που ανακαλύπτω τον Φίγκουιτ (το όνομά του στα αγγλικά αποτελεί ακρονύμιο των λέξεων Frodo is great… who is THAT?- Ο Φρόντο είναι τέλειος -ποιος είναι ΑΥΤΟΣ;)

Τον Φίγκουιτ δεν θα τον βρει κανείς στις σελίδες του βιβλίου του Τόλκιν. Υπάρχει μόνο στο σύμπαν του Τζάκσον και έλαβε τη θέση που του άξιζε (;) μόνο και μόνο εξαιτίας της αγάπης των θαυμαστών του.

Ο Μπρετ Μακένζι από το Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας, είχε έναν μικρό ρόλο στη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού. Εμφανίζεται να κάθεται δύο θέσεις δίπλα στον Άραγκορν στο συμβούλιο του Ρίβεντελ. Όταν αποφασίζεται η καταστροφή του Δαχτυλιδιού, ο Φρόντο προτείνει να πάει ο ίδιος το δαχτυλίδι στη Μόρντορ και ο Έλροντ προτείνει τη δημιουργία της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού. Όταν ο Φρόντο λέει «Θα το πάρω εγώ» η κάμερα γυρίζει και πίσω δεξιά φαίνεται ο Φίγκουιτ. Η φαν του Τόλκιν, Ίρις Χαντάντ βλέποντας το ξωτικό είπε: «Ο Φρόντο είναι τέλειος -ποιος είναι ΑΥΤΟΣ;»

Στη συνέχεια έφτιαξε με την συμφοιτήτριά της Σέρι ντε Αντρές το site www.figwitlives.net, χαρακτηρίζοντας τον Φίγκουιτ ως τον «Λέγκολας για τη σκεπτόμενη γυναίκα». Αυτό που ακολούθησε ήταν μια φρενίτιδα: σκίτσα, πίνακες, ποιήματα, ωδές προς το άγνωστο ξωτικό που ξαφνικά απέκτησε όνομα και παρουσία (τουλάχιστον στο Διαδίκτυο), οδηγώντας τον Πήτερ Τζάκσον να τον συμπεριλάβει στην τρίτη ταινία του Άρχοντα, Η Επιστροφή του Βασιλιά, όπου συνοδεύει την Άργουεν μακριά από τα Γκρι Λιμάνια. Εμφανίζεται ως ο γιος της ο Ελντάριον, που την προειδοποιεί να μην καθυστερήσει. Στα σχόλιά του στο DVD της Επιστροφής του Βασιλιά, ο Πήτερ Τζάκσον ομολογεί ότι ζήτησε από τον Φίγκουιτ να επιστρέψει και του έδωσε και διάλογο στην ταινία «για να διασκεδάσουν οι θαυμαστές», καθώς «έγινε πολύ φασαρία γι’ αυτόν τα τελευταία δύο χρόνια».

Η ιστορία του Φίγκουιτ δεν τελειώνει εκεί. Ο Τζάκσον κάλεσε και πάλι τον Μακένζι για το Χόμπιτ για να ερμηνεύσει τον Λίντιρ, ένα ξωτικό του Ρίβεντελ -αλλά διαφορετικό χαρακτήρα από αυτόν της πρώτης ταινίας.

Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του:

«Μερικοί λένε ότι δεν μπορεί να μιλήσει Άλλοι ότι απλά επιλέγει να μην το κάνει.

Μερικοί λένε ότι είναι ο “σύντροφος” του Λέγκολας. Άλλοι ότι είναι ο μεγάλος εχθρός του.

Κάποιοι λένε ότι μοιάζει με άλογο. Άλλοι έχουν έκτακτο γούστο».

Επισήμως, ο Φίγκουιτ έχει κάνει την εμφάνισή του σε παιχνίδια ανταλλαγής καρτών (trading card games) του Άρχοντα, όπου παρουσιάζεται ως Έγκενορ, ένας από τους αδελφούς της Γκαλάντριελ. Έχει και δικό του action figure με την ονομασία Elrond escort (συνοδός του Έλροντ).

Υπήρξε πρωταγωνιστής και σε slash fan fiction (δηλαδή ερωτικές ιστορίες με ήρωες βασικούς χαρακτήρες ενός βιβλίου, ταινίας, video game). Εκεί έφερε το όνομα Μελπόμεν, το οποίο αποτελεί μετάφραση του Φιγκουιτ (fig=σύκο και wit=πνεύμα) στα ξωτικίστικα.

Μάλιστα, η αρραβωνιάρα του Μπρετ ΜακΚένζι έφτιαξε και ντοκιμαντέρ για το φαινόμενο Φίγκουιτ που το ονόμασε «Frodo is great… Who is THAT?» και το οποίο μπορείτε να παρακολουθήσετε online στο youtube.

Ιδού το πρώτο μέρος

Δείτε στο τρέιλερ τη νέα ταινία του Φίγκουιτ-Μπρετ Μακένζι

Όπως λέει και ο φίλος μου ο Γκίμλι, «όχι κι άσχημα για έναν αυτιά ξωτικοπρίγκιπα»

Για τους υπόλοιπους το figwitlives.net έχει και hate mail…

Τον Φίγκουιτ θα τον δω στο Hobbit: An Unexpected Journey. Κρατώντας παραμάσχαλα τα χριστουγεννιάτικα δώρα μου…

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Μια σκέψη για το “Κινηματογραφικές εμπειρίες: ο Άρχοντας, τα δώρα και ο Φίγκουιτ (ποιος;;;)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *