Οι ταινίες της εβδομάδας (6/11/2014)
Αρκετές και αυτή την εβδομάδα οι ταινίες στις αίθουσες με πολλές αξιόλογες ταινίες να κάνουν την εμφάνισή τους στους κινηματογράφους. Ανάμεσά τους το πολυαναμενόμενο Interstellar του Κρίστοφερ Νόλαν, η τελευταία ταινία των αδελφών Νταρντέν, η Συγκάλυψη με τον τελευταίο ρόλο του Τζέιμς Γκαντολφίνι και φυσικά η υπέροχη συνεργασία Ντίσνεϊ – Marvel.
Οι Υπερέξι
Στο Φρανσόκιο, μια πόλη-μείξη του Σαν Φρανσίσκο και του Τόκιο, ο νεαρός Χίρο ενδιαφέρεται μόνο για τους αγώνες με ρομπότ. Ο αδελφός του, όμως, θα πείσει τον ιδιοφυή νεαρό να επιδιώξει μια θέση στο εργαστήρι που δουλεύει και ο ίδιος. Μετά από ένα τραγικό δυστύχημα, ο Χίρο θα χάσει κάθε θέληση για ζωή. Το φουσκωτό ρομπότ – νοσοκόμος που έχει κατασκευάσει ο αδελφός του, όμως, δεν θα τον αφήσει να παραιτηθεί. Συγκινητικό, τρυφερό, αστείο, με εντυπωσιακό σχέδιο –αν και πλέον δεν πρόκειται για σχέδιο αλλά για τρισδιάστατη απεικόνιση-, οι Υπερέξι διαθέτουν όλα όσα απαιτείται να έχει ένα μπλοκμπάστερ που σέβεται τον εαυτό του. Και κάτι ακόμα: ψυχή.
Interstellar
Η ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν εξιστορεί τις περιπέτειες μιας ομάδας εξερευνητών, οι οποίοι αναλαμβάνουν την πιο σημαντική και ηρωική αποστολή στην ανθρώπινη ιστορία: να ταξιδέψουν, μέσω μιας πύλης στο χρόνο, πέρα από τους φυσικούς περιορισμούς, για να ανακαλύψουν αν η ανθρωπότητα έχει μέλλον ανάμεσα στα αστέρια. Μπροστά μας, έχουμε ένα επικών διαστάσεων ταξίδι, ένα λαμπρό διανοητικό παιχνίδι τηρούμενων όλων των αναλογιών. Δεν είναι εικονογραφημένος Αϊνστάιν. Δεν είναι κινηματογράφος της διαλεκτικής. Αν και αισθητικά άρτιο, δεν είναι δοκίμιο, μα κινηματογραφικό στόρι. Αλλά εκθαμβωτικό.
Η Συγκάλυψη
Η βασική υπόθεση της ταινίας, περιστρέφεται γύρω από τη γειτονιά του Μπομπ, ενός μοναχικού, κλειστού στον εαυτό του ανθρώπου που ανακαλύπτει ένα σκύλο πεταμένο στα σκουπίδια. Ο Μπομπ δουλεύει στο μπαρ του ξαδέρφου του Μαρβ το οποίο χρησιμοποιεί η μαφία ως μέρος συγκέντρωσης των «εισπράξεων» της. Μια απρόσμενη ληστεία στο μπαρ ξεκινά ένα καταιγισμό αλυσιδωτών αντιδράσεων, όπου εμπλέκονται όλοι και η διαχωριστική γραμμή εχθρών και φίλων είναι αρκετά αχνή. Απλοϊκή δομή, με έξυπνα twists και διασκεδαστικούς διαλόγους των κεντρικών χαρακτήρων, προσεγμένα σκηνοθετημένη δίνει ένα ωραίο θρίλερ που έχει ανατροπές και συναρπάζει. Αξίζει να πάτε μόνο και μόνο για την υπέροχη χημεία που αναπτύσσεται μπροστά στο φακό από τον Γκαντολφίνι και τον Τομ Χάρντι. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Έναν γλυκύτατο σκύλο για τους φιλόζωους; Τον έχει.
Δύο Ημέρες, Μία Νύχτα
Η Σαντρά μαθαίνει ότι μπροστά στο δίλημμα των μπόνους ή της θέσης της στην εταιρεία, οι συνάδελφοί της επέλεξαν τα πρώτα. Έχει ένα Σαββατοκύριακο πριν από τη νέα ψηφοφορία που μπορεί να αλλάξει το αποτέλεσμα και η Σαντρά θα επιλέξει να μιλήσει με τους συναδέλφους της και να προσπαθήσει να τους αλλάξει γνώμη, καθώς φοβάται ότι αν χάσει τη δουλειά της, η κατάθλιψη που κατάφερε να αντιμετωπίσει θα επιστρέψει. Ίσως όχι η καλύτερη της φιλμογραφίας τους, αλλά μία ταινία που μιλά για τα πιεστικά προβλήματα της εποχής μας. Με μία πολύ καλή Μαριόν Κοτιγιάρ, είναι μία ταινία με μήνυμα που δεν θα έπρεπε να περάσει αδιάφορο…
We Are the Best!
Έχει πεθάνει η πανκ μουσική; Όχι απαντούν τρία κορίτσια από τη Σκανδιναβία και αποφασίζουν να φτιάξουν το δικό τους πανκ συγκρότημα σε μία εποχή που όλοι πιστεύουν ότι το πανκ είναι νεκρό. Τι πειράζει που δεν έχουν ιδέα από το πώς να παίζουν μουσική; (τουλάχιστον οι περισσότερες) Πιστεύουν ακόμα ότι είναι τέλειες και τραγουδάνε για το πόσο μισούν τα σπορ. Ευχάριστη σουηδική ταινία για τρία νεαρά κορίτσια που αποφασίζουν να φτιάξουν ένα πανκ συγκρότημα. Ένας ύμνος στην πανκ μουσική και την κοριτσίστικη φιλία.
Τα Ερείπια είναι Πάντα Θλιμμένα
O Ντουάιτ μένει στον δρόμο. Όταν πληροφορηθεί ότι ένας άνδρας που ευθύνεται για μία μεγάλη τραγωδία, πρόκειται να βγει από τη φυλακή αποφασίζει να πάρει εκδίκηση. Ο ίδιος είναι, όμως, μάλλον ατζαμής, η απειρία του θα έχει ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει μία μεγάλη διαμάχη ανάμεσα σε δύο πλευρές. Το Blue Ruin διαθέτει ενδιαφέρουσα σκηνοθετική ματιά και ωραία φωτογραφία –πώς θα γινόταν αλλιώς αφού ο σκηνοθέτης Τζέρεμι Σόλνιε είναι και διευθυντής φωτογραφίας- και μπορεί να κινείται ανάμεσα στο σπλάτερ, χωρίς να εγκαταλείπει το χτίσιμο του χαρακτήρα και τις πιο εσωτερικές σκηνές.
The Battery
Το the Battery αποτελεί μια αφαιρετική ζόμπι-λαγνική ταινία που προσπαθεί να εμπερικλείσει μέσα της χιούμορ, περιπέτεια και κλειστοφοβικό τρόμο. Δυο φίλοι, πρώην παίχτες μπέιζμπολ, προσπαθούν μόνοι να επιβιώσουν σε μια μετά-αποκαλυπτική περίοδο, μετά το ξέσπασμα της επιδημίας που μετατρέπει τους κατοίκους του πλανήτη σε ζόμπι. Κακογυρισμένη περσινή ταινία, απομίμηση τόσων άλλων του είδους χωρίς ξεχωριστή ταυτότητα και ύφος που να την κάνει να ενταχθεί οπουδήποτε, ούτε καν στο trash.
