Ο Πεταλούδας (Papillon)
Γράφει ο Τάσος Ντερτιλής
(το κείμενο δημοσιεύτηκε στο grandmagazine.gr)
Πρόσφατο remake της ομώνυμης ταινίας του 1973 πάνω στη ζωή του ισοβίτη Ανρί Σαριέρ
Παραγωγή: ΗΠΑ/Τσεχία/Ισπανία – 2017
Διάρκεια: 133 λεπτά
Είδος: Περιπέτεια
Σκηνοθεσία: Michael Noer
Πρωταγωνιστούν: Rami Malek, Charlie Hunnam, Tommy Flanagan, Eve Hewson, Roland Møller, Michael Socha.
Υπόθεση: Ο Ανρί, γοητευτικός διαρρήκτης Χρηματοκιβωτίων του παριζιάνικου υποκόσμου της δεκα-ετίας του 30, ενοχοποιείται για έναν φόνο που δεν έκανε και καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη στο περιβόητο σωφρονιστικό ίδρυμα της εποχής στο «Νησί του Διαβόλου» της Γαλλικής Γουιάνα στη Νότια Αμερική. Στη φυλακή γνωρίζεται με τον πλούσιο παραχαράκτη Ντεγκά που, με αντάλλαγμα την προστασία του, προσφέρεται να χρηματοδοτήσει αλλά και να συμμετάσχει στην απόδραση που σχεδιάζει ο Ανρί (ή Πεταλούδας όπως είναι το παρατσούκλι του) ο οποίος είναι αποφασισμένος να ξανακερδίσει την ελευθερία του με κάθε τρόπο.
Το 1973 δύο σούπερσταρ της εποχής ο Στιβ Μακουίν και ο Ντάστιν Χόφμαν αναλαμβάνουν τους ρόλους των Σαριέρ και Ντεγκά σε μια καλλιτεχνικά φιλόδοξη Χολιγουντιανή υπερπαραγωγή σκηνοθετημένη από τον Φράνκλιν Σάφνερ και γραμμένη από τον Ντάλτον Τράμπο και τον Λορέντζο Σέμπλε Τζούνιορ. 40 τόσα χρόνια μετά, παρουσιάζεται αυτό το Ευρωπαϊκό ουσιαστικά remake, βασισμένο τόσο στα βιβλία του Σαριέρ όσο και στο σενάριο της πρώτης ταινίας. Δυστυχώς οι αλληγορικές διαστάσεις και η πανανθρώπινη υπό-σταση της ιστορίας έχουν παραμερίσει υπέρ μιας θεαματικής περιπέτειας με δύο σχετικά νέους ηθοποιούς που προσπαθούν φιλότιμα να δώσουν υπόσταση σε χαρακτήρες που είναι φανερό ότι ανήκουν σε μια άλλη εποχή που δεν αφορά το κοινό που έχει χορτάσει από prison break.
Ο κυρίως ντοκιμαντερίστας Δανός Μίκαελ Νόερ παρουσιάζει ένα αξιοπρεπές ευπρόσωπο θέαμα που ωστόσο ζωντανεύει ουσιαστικά μόνο στο φινάλε με την παρουσίαση των πραγματικών ντοκουμέντων από τη ζωή του Σαριέρ. Καμιά φορά η μετριοπάθεια και ο περιορισμός του καλλιτεχνικού βεληνεκούς δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος όταν μάλιστα έχεις να κάνεις με τέτοιο υλικό. Εκτός αν μέχρι εκεί μπορείς… Τότε αλλάζει το πράγμα. Από τους δύο πρωταγωνιστές ξεχωρίζει ο Ραμί Μαλέκ στο ρόλο του Ντεγκά (που προβάρει ήδη τη μανιέρα του Φρέντι Μέρκιουρι για την επερχόμενη βιογραφία των Queen). Από την άλλη ο ωραίος Τσάρλι Χάναμ έχει την άχαρη δουλειά να προβάρει ένα ρόλο κοστούμι για έναν κινηματογραφικό θρύλο όπως ο Στιβ Μακουίν. Δύσκολο, πολύ δύσκολο.
